روماتیسم خطر بروز لخته های خونی مرگبار در پاها و ریه را افزایش می دهد.
روماتیسم خطر بروز لخته های خونی مرگبار در پاها و ریه را افزایش می دهد.
نتایج یک تحقیق علمی در تایوان نشان داد مبتلایان به روماتیسم التهابی 3 برابر بیشتر در معرض توسعه ترومبوز ورید عمقی (لخته خون معمولا در پاها) و 2 برابر بیشتر احتمال ابتلا به ترومبو آمبولی ریوی (لخته خون که به سمت ریه ها حرکت می کند) در مقایسه با کسانی که این بیماری در آنها تشخیص داده نشده است، هستند.
دکتر تور کوین سردبیر مجله Annals of the Rheumatic Diseases و رییس بخش روماتولوژی بیمارستان دیاکونژمت در نروژ معتقد است این وضعیت یک خطر افزایش یافته متوسط می باشد.
نتایج این تحقیق که در مجله فوق به چاپ رسیده است نشان داد بین روماتیسم و لخته های خونی رابطه ای وجود دارد، اما این رابطه به صورت علت و معلولی مستقیم نیست. در این ارتباط مطالعات زیادی در گذشته نیز صورت گرفته است.
در این مطالعه محققان با استفاده از اطلاعات یک پایگاه داده های ملی 30000 نفر مبتلا به روماتیسم بین سالهای 1998 تا 2008 را شناسایی کردند. سپس این بیماران تا سال 2010 مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود آیا بیماری روماتیسم در آنها خطر بروز لخته خون در آنها را افزایش داده است یا خیر.
محققان نتایج بررسی خود را با 117000 نفر دیگر با سن و جنسیت مشابه که به بیماری روماتیسم مبتلا نبودند، مقایسه کردند./
حتی در مقایسه با سایر بیماری ها مثل فشار خون بالا، جراحی و سرطان، مبتلایان به روماتیسم نسبت به کسانی که این بیماری در آنها تشخیص داده نشده است، بیشتر در معرض بروز لخته های خونی هستند.
محققان اظهار داشتند افراد زیر 50 سال بخصوص آسیب پذیری بیشتری دارند.
در حدود 1/3 میلیون نفر در آمریکا یعنی حدود 0/4 درصد از جمعیت به روماتیسم مبتلا هستند. در روماتیسم، سیستم ایمنی بدن به بافت های خودش حمله می کند، بخصوص به غشای نازک پوشاننده مفاصل. که در نتیجه آن درد مضمن و التهاب در بیمار ایجاد می شود. علت این بیماری هنوز به درستی معلوم نشده است، اما محققان می گویند عوامل ژنتیکی و فاکتورهای محیطی نقش مهمی در این بیماری بازی می کنند.
علاوه بر اهمیت آگاه بودن از ارتباط بین این بیماری و تشکیل لخته های خونی، دکتر کوین معتقد است مبتلایان به روماتیسم تا جایی که ممکن است باید فعالیت بدنی بیشتری داشته باشند.
محققان نتوانسته اند برای یافته هایشان توضیح کاملی ارائه کنند، اما تصور می شود التهاب مزمن در این ارتباط نقشی بر عهده داشته باشد.
به گفته یکی از محققان این تحقیق خطر افزایشی ممکن است با التهاب یا با درمان های روماتیسمی مرتبط باشد. وی همچنین معتقد است آن دسته از مبتلایان به روماتیسم که به جراحی، درمانهای سرطان یا بستری شدن در بیمارستان نیازمندند باید تحت رژیم درمانی پیشگیری از انعقاد خون قرار بگیرند. همچنین مبتلایان به روماتیسم باید به سبک زندگی سالم روی بیاورند تا خطر لخته شدن خون را به حداقل برسانند.
این بیماران باید از عوامل خطر ساز بروز لخته خون که قابل اصلاح است، اجتناب و پرهیز کنند. پرهیز از کشیدن سیگار و عدم تحرک طولانی مدت دو مورد از مهم ترین این فاکتورهاست.
این محققان در پایان ابراز داشتند برای تعیین اینکه آیا خطر بالای لخته خون با فعالیت بدنی، درمان، کاهش وزن یا سیگار نکشیدن کاهش می یابد یا خیر، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است./
نتایج یک تحقیق علمی در تایوان نشان داد مبتلایان به روماتیسم التهابی 3 برابر بیشتر در معرض توسعه ترومبوز ورید عمقی (لخته خون معمولا در پاها) و 2 برابر بیشتر احتمال ابتلا به ترومبو آمبولی ریوی (لخته خون که به سمت ریه ها حرکت می کند) در مقایسه با کسانی که این بیماری در آنها تشخیص داده نشده است، هستند.
دکتر تور کوین سردبیر مجله Annals of the Rheumatic Diseases و رییس بخش روماتولوژی بیمارستان دیاکونژمت در نروژ معتقد است این وضعیت یک خطر افزایش یافته متوسط می باشد.
نتایج این تحقیق که در مجله فوق به چاپ رسیده است نشان داد بین روماتیسم و لخته های خونی رابطه ای وجود دارد، اما این رابطه به صورت علت و معلولی مستقیم نیست. در این ارتباط مطالعات زیادی در گذشته نیز صورت گرفته است.
در این مطالعه محققان با استفاده از اطلاعات یک پایگاه داده های ملی 30000 نفر مبتلا به روماتیسم بین سالهای 1998 تا 2008 را شناسایی کردند. سپس این بیماران تا سال 2010 مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود آیا بیماری روماتیسم در آنها خطر بروز لخته خون در آنها را افزایش داده است یا خیر.
محققان نتایج بررسی خود را با 117000 نفر دیگر با سن و جنسیت مشابه که به بیماری روماتیسم مبتلا نبودند، مقایسه کردند./
حتی در مقایسه با سایر بیماری ها مثل فشار خون بالا، جراحی و سرطان، مبتلایان به روماتیسم نسبت به کسانی که این بیماری در آنها تشخیص داده نشده است، بیشتر در معرض بروز لخته های خونی هستند.
محققان اظهار داشتند افراد زیر 50 سال بخصوص آسیب پذیری بیشتری دارند.
در حدود 1/3 میلیون نفر در آمریکا یعنی حدود 0/4 درصد از جمعیت به روماتیسم مبتلا هستند. در روماتیسم، سیستم ایمنی بدن به بافت های خودش حمله می کند، بخصوص به غشای نازک پوشاننده مفاصل. که در نتیجه آن درد مضمن و التهاب در بیمار ایجاد می شود. علت این بیماری هنوز به درستی معلوم نشده است، اما محققان می گویند عوامل ژنتیکی و فاکتورهای محیطی نقش مهمی در این بیماری بازی می کنند.
علاوه بر اهمیت آگاه بودن از ارتباط بین این بیماری و تشکیل لخته های خونی، دکتر کوین معتقد است مبتلایان به روماتیسم تا جایی که ممکن است باید فعالیت بدنی بیشتری داشته باشند.
محققان نتوانسته اند برای یافته هایشان توضیح کاملی ارائه کنند، اما تصور می شود التهاب مزمن در این ارتباط نقشی بر عهده داشته باشد.
به گفته یکی از محققان این تحقیق خطر افزایشی ممکن است با التهاب یا با درمان های روماتیسمی مرتبط باشد. وی همچنین معتقد است آن دسته از مبتلایان به روماتیسم که به جراحی، درمانهای سرطان یا بستری شدن در بیمارستان نیازمندند باید تحت رژیم درمانی پیشگیری از انعقاد خون قرار بگیرند. همچنین مبتلایان به روماتیسم باید به سبک زندگی سالم روی بیاورند تا خطر لخته شدن خون را به حداقل برسانند.
این بیماران باید از عوامل خطر ساز بروز لخته خون که قابل اصلاح است، اجتناب و پرهیز کنند. پرهیز از کشیدن سیگار و عدم تحرک طولانی مدت دو مورد از مهم ترین این فاکتورهاست.
این محققان در پایان ابراز داشتند برای تعیین اینکه آیا خطر بالای لخته خون با فعالیت بدنی، درمان، کاهش وزن یا سیگار نکشیدن کاهش می یابد یا خیر، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است./
کاربر ادمینپاسخ به این نظر
سلام. لطفا سوالات خود را از بخش مشاوره سایت مطرح کنید. ممنون
مدیریت سایت
پاسخ به این نظر
سلام خسته نباشید من 5 ساله روماتیسم مفصلی دارم و با خوردن کورتون و هیدرکسی و قرصایی که پزشکم روز جمعه سه تا با هم میخوردم وبهتر شده بودم ولی الان پاهام درد شدید و بازوم درد میکنه نمیدونم چکار کنم
پاسخ به این نظر
ایا این بیماری با سن ده سال بوجو می اید
پاسخ به این نظر
خطر های روماتیسم را میخواهم بدانم