اگر داروی بیولوژیک در درمان روماتیسم موثر واقع نشود، چه باید کرد؟

داروهای بیولوژیک که علت زمینه ای نشانه های بیماری روماتیسم را هدف قرار می دهند، در بسیاری از بیماران روماتیسمی موفق عمل کرده و باعث بهبود وضعیت بیمار می شوند. اما اگر یک داروی بیولوژیک را مصرف کنید و این دارو در شما به خوبی عمل نکرده و بهبودی حاصل نشد، چه اتفاقی می افتد؟

داروهای بیولوژیک که علت زمینه ای نشانه های بیماری روماتیسم را هدف قرار می دهند، در بسیاری از بیماران روماتیسمی موفق عمل کرده و باعث بهبود وضعیت بیمار می شوند. اما اگر یک داروی بیولوژیک را مصرف کنید و این دارو در شما به خوبی عمل نکرده و بهبودی حاصل نشود، چه اتفاقی می افتد؟

در درمان بیماری روماتیسم این اصلا چیز عجیبی نیست که بیش از یک داروی بیولوژیک را امتحان کنید تا یکی از آنها به طور چشمگیری بیماری را بهبود بخشد. خوشبختانه، چند داروی بیولوژیک وجود دارد که می توانید از بین آنها یکی را انتخاب کنید. اگر یکی به خوبی عمل نکرد، حتما شانس شما در داروی دیگر به انتظار نشسته است! بر طبق مطالعات بنیاد روماتیسم، بسیاری از مبتلایان به روماتیسم در نهایت به یکی از داروها پاسخ داده و درمانشان موثر واقع می شود، اگرچه درجات تسکین و بهبود علایم در افراد مختلف متفاوت است. برخی افراد تسکین و بهبودی جزئی پیدا می کنند، در حالیکه دیگران بهبودی کامل پیدا کرده و علائم بیماری در آنها متوقف می شود.

بیشتر بخوانید: بیماران روماتیسمی از این ۶ اشتباه رایج دوری کنند

از یک داروی بیولوژیک چه انتظاری باید داشت؟

انواع مختلفی از داروهای بیولوژیک وجود دارد و هر کدام قسمتی متفاوت از فرآیند التهاب را هدف قرار می دهند.
در بیشتر موارد، شما باید چهار تا شش هفته از شروع دارو صبر کنید تا افر دارو در تسکین علائم را مشاهده کنید. در طول این مدت ممکن است به تشخیص پزشک برای شما داروهایی تجویز شود که سرعت عملشان بالاست و به آسان شدن علائم بیماری کمک می کنند.

اگر علائم بیماری به طور چشمگیری بعد از گذشت چند ماه بهبود پیدا نکرد، پزشک ممکن است نوع دیگری از داروی بیولوژیک را برایتان تجویز نماید. درمان به موقع برای کاهش سرعت یا متوقف کردن پیشرفت بیماری روماتیسم بسیار حائز اهمیت است و پزشکان از بیمار نمی خواهند که زمان زیادی را روی یک دارو که به خوبی درمورد یک بیمار عمل نمی کند، صرف کند.
اگرچه داروهای بیولوژیک برای بسیاری از مبتلایان به روماتیسم موثر واقع می شود، این داروها برای هرکسی مشابه عمل نمی کنند. بعضی ها به طور کامل از علائم بیماری نجات پیدا می کنند، در حالیکه دیگران بهبودی جزئی می یابند.

محققان نمی دانند چرا برخی افراد نسبت به دیگران، منافع بیشتری از دارو نصیبشان می شود. اما آنها این را می دانند که: کسانی که در مراحل اولیه بیماری مورد درمان قرار می گیرند نسبت به کسانی سالهای طولانی است روماتیسم داشته اند، بهتر به درمان پاسخ می دهند. همچنین داروهای بیولوژیک چنانچه طی یک برنامه منظم مصرف شوند، موثر تر واقع می شوند. اگر اثرات جانبی دارو مانع از این شود که داروها را منظم و مرتب مصرف کنید، حتما با پزشک خود مشورت نمایید. اگر مسائل مالی در تهیه دارو شما را با مشکل مواجه می کند، با پزشک صحبت کنید، شاید او بتواند به شما کمک کند به سازمانها و گروه هایی مراجعه کنید که به تامین هزینه های درمانی مردم، یاری می رسانند.

اگر عملکرد داروی بیولوژیک متوقف شود، چه باید کرد؟

در برخی موارد، داروهای بیولوژیک برای مدتی کار کرده و سپس تاثیر آنها کاهش می یابد. دقیقا مشخص نیست چرا چنین اتفاقی می افتد. و هیچ راهی نیز برای پیش بینی کردن این اتفاق در آینده وجود ندارد. اما اگر این اتفاق برای شما فتاد، عصبی نشوید. با پزشکتان صحبت کنید. پزشک احتمالا نوع دیگری از داروی بیولوژیک یا ترکیبی از یک داروی بیولوژیک و داروی دیگر داروها را برای شما تجویز می کند. مصرف یک داروی بیولوژیک به همراه داروهای معمولی DMARD مثلا متوترکسات یا سولفاسالازین اغلب ترکیبی کارساز و درمانی موثر است.

بیشتر بخوانید: عوارض قطع ناگهانی دارو در بیماری آرتریت روماتوئید

انتخاب داروی بیولوژیک

داروهای ضد عامل نکروز دهنده تومور یا TNF اولین داروی بیولوژیکی بودند که توسعه یافتند. آنها ماده ای که TNF نامیده می شود و عامل التهاب در بدن است را بلاک می کنند. در بسیاری از موارد، روماتولوژیست ها درمان را با یک آنتی-TNF شروع می کنند.

سازمان غذا و داروی آمریکا 5 داروی آنتی-TNF را مورد تایید قرار داده است (سرتولیزومب، اتانرسپ، آدالیمومب، اینفلیکسی مب و داروی تزریقی گولیمومب). اگر یکی از داروها موثر واقع نشود، پزشک یک یا دو نوع دیگر از دارو را امتحان می کند. اگر دو یا سه نوع از داروی آنتی-TNF در شما اثر نکرد، پزشک احتمالا برنامه درمان شما را تغییر داده و نوع دیگری از داروهای بیولوژیک را تجویز خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: مقایسه داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری با داروهای بیولوژیک

هر یک از ۴ نوع دیگر داروهای بیولوژیک، مواد شیمیایی مختلف در بدن را که همگی باعث بروز التهاب می شوند، هدف قرار می دهند. این داروها شامل: اکتمرا، آناکینرا، آباتاسپت و ریتوکسی مب هستند.

پیدا کردن بهترین داروی بیولوژیک برای بیمار که موثرتر از بیقه باشد، ممکن است نیاز به آزمون و خطا داشته باشد، اما شما باید خوش بین به درمان باشید. داروهای بیولوژیک و متوتروکسات در حال تغییر خط سیر بیماری روماتیسم در هزاران نفر از مبتلایان به روماتیسم در سراسر جهان هستند./