صحبت کردن درمورد بیماری شاید بنظر سخت باشد، اما تلاش خود را بکنید. ممکن است خانواده یا دوستان حال واقعی شما را درک نکنند، بخصوص اگر به ظاهر سالم باشید. روزهایی که حال خوشی ندارید، درمورد آن با اطرافیانتان صحبت کنید و اجازه دهید بدانند به چه چیزی نیاز دارید و با این کار درمورد روماتیسم بیشتر یاد بگیرند. مثلا اگر قرار بوده برای صرف شام بیرون بروید، از آنها بخواهید شام را با هم و در خانه بخورید. به یاد داشته باشید وقتی شادی به اشتراک گذاشته شود دو برابر می شود و وقتی غم و اندوه به اشتراک گذاشته شود، نصف می شود!

اگرچه فعال بودن برای هر انسانی حتی بیماران روماتیسمی لازم است، اما برای استراحت کردن هم وقت بگذارید. بخصوص روماتیسم می تواند در بیمار احساس خستگی ایجاد کند. بیشتر از توان خودتان فعالیت نکنید. هروقت احساس کردید به استراحت نیاز دارید، کار را متوقف کنید. حداقل 8 ساعت خواب در شب بعلاوه یک چرت در طول روز اگر احساس کردید انرژیتان تحلیل رفته، توصیه می شود.

داروهای روماتیسمی باعث کاهش درد، خشکی و خستگی می شود اما این تاثیر یک شبه حاصل نمی شود. ممکن است چند هفته یا چند ماه زمان نیاز باشد تا شما تاثیر واقعی دارو را احساس کنید و احساس بهتری داشته باشید. اگر داروی جدیدی را شروع کرده اید، از پزشک بپرسید چه زمانی باید بگذرد تا تغییر را مشاهده کنید و همچنین تغییرات مورد انتظار از مصرف این دارو چیست؟ اگر زمان مورد نظر سپری شد و حال شما بهتر نشد، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان فیزیکی زندگی را برای شما ساده تر می کند. درمانگر فیزیکی به شما آموزش می دهد عضلات خود را قوی کرده و تحرک داشته باشید بدون اینکه به خودتان آسیب وارد نمایید. اگر ورزش کردن و انجام ورزشهای ساده برایتان سخت است، از فیزیوتراپ خود بخواهید وسایل و دستگاه هایی به شما معرفی کند که ورزش کردن را برایتان آسان می کند.

شما و پزشکتان با هم یک تیم هستید. این تیم به شما کمک می کند بدانید واقعا چه کاری باید انجام دهید، بنابراین با پزشکتان راحت باشید. اگر در اثر مصرف داروها اثرات جانبی مشاهده کردید یا نتیجه مطلوب مورد نظر حاصل نشد، یا بنا بدلایلی نمی توانید داروهای تجویزی را مصرف کنید، با پزشک خود مشورت کنید. تحت هیچ شرایطی مصرف داروهای تجویزی را قطع نکنید یا داروی خود را تغییر ندهید مگر اینکه قبل از آن با پزشک خود مشورت کرده باشید./

با پزشکتان مشورت کنید و از او بخواهید درمانی تجویز کند که برای شما کار کند. درمان دارویی بخش بزرگی از درمانهای روماتیسمی محسوب می شود اما در کنار آن چیزهای دیگری نیز است که می تواند به بهتر شدن حالتان کمک کرده و مفاصلتان را نیز محافظت کند. بعنوان مثال، پزشک ممکن است برای شما درمان های فیزیکی، مدیریت استرس یا مشاوره تغذیه تجویز کند.

سیگار علایم روماتیسمی را تشدید ک رده و تاثیر درمان های دارویی را کاهش می دهد. نوشیدن الکل نیز با برخی داروهای روماتیسمی ایجاد تداخل کرده و به کبد آسیب می زند.

ورزش کردن مفاصل را وادار به حرکت کرده و ماهیچه های اطراف مفاصل را تقویت می کند. اگر اضافه وزن دارید، ورزش کردن به کاهش وزن نیز کمک می کند و در نتیجه فشار وارد بر مفاصل کم می شود. در برنامه ورزشی خود ورزشهای ایروبیک یا هوازی، تمرینات قدرتی و حرکات تعادلی را داشته باشید. برای شروع تمرینات می توانید به یک درمانگر طب فیزیکی یا مربی ورزشی که در زمینه روماتیسم و ورزشهای سالم برای آن تجربه کافی دارد، مراجعه کنید.

زمانیکه مفاصلتان درد می کند، سعی کنید با تغییر دما به مفاصلتان آرامش و تسکین هدیه کنید. فرو رفتن در وان آب گرم، گرفتن دوش با آب داغ یا گذاشتن حوله یا کیسه آب گرم روی نقاط دردناک، به شل شدن عضلات و تسکین آنها کمک می کند. وقتی مفاصل گرم و آتشبن هستند، گذاشتن کمپرس سرد روی مفاصل گزینه بهتری است. برای اینکه از منافع گرما و سرمادرمانی توامان بهره مند شوید به تناوب از هر دو استفاده کنید.

اگرچه رژیم غذایی روماتیسم را درمان نمی کند، اما داشتن یک رژیم غذایی سالم که برای سلامت عمومی بدن خوب است، سلامت مفاصل را نیز تضمین می کند. این رژیم غذایی شامل غلات، سبزیجات، میوه ها، ماهی و انواع دیگر کم پروتئین است. برخی مواد غذایی برای تورم مفاصل خوب است مثل روغن ماهی، آجیل و چای. خوردن شکر، چربی های اشباع، کلسترول و هر ماده غذایی که بنظر می رسد درد و التهاب مفاصل را تشدید کند، محدود کنید.