درمان با مسکن می تواند باعث خواب آلودگی شود . افراد مختلف واکنش های مختلف به داروها دارند . پس بهتر است از ابتدا در منزل یکی از داروها را بررسی کنید و اگر خواب آلودگی ایجاد نکرد رانندگی کنید .

قبل از مصرف داروهای مسکن در مورد داروهای دیگر ،گیاه درمانی و مکمل هایی که مصرف می کنید فکر کنید . برخی از داروها و مکمل ها ممکن است موجب تداخل با دارو های دیگر شوند و ریسک اثرات جانبی را افزایش دهد . برای مثال آسپرین می تواند بر فعالیت برخی داروهای غیر انسولینی دیابت اثر گذارد و یا کدئین می تواند تداخل با داروهای ضد افسردگی داشته باشد . قبل از تجویز دارو توسط پزشک ، شما می بایست لیست داروهای مصرفی خود را به پزشک جهت بررسی تداخلات دارویی ارائه کنید .

داروها را باید به همان شکلی که گفته شده و با توجه به ظاهر آن مصرف کرد . قرص هایی که دارای نشانه ای هستند باید دقیقا از همان نشانه بریده شوند و داروهایی که این نشانه را ندارند را نباید شکست . پس اگر داروی غیر قابل شکستن را شکستید و دارو تاثیری نداشت ، به دارو شک نکنید!

الکل و مسکن معمولا اثرات یکدیگر را تشدید می کنند و به همین دلیل است که بر روی بیشتر مسکن ها نوشته شده است "از مصرف همزمان الکل خودداری کنید" ممکن است این تصور غلط در برخی از افراد وجود داشته باشد که "تا حالا مشکلی برای من پیش نیامده !!" ولی این را بدانید که مصرف نکردن الکل واقعا به معنای مصرف نکردن آن است و معنای دیگری را برداشت نکنید !! افراد می بایست به هشدار هایی که در مورد مصرف الکل به آنها داده می شود توجه کنند که در غیر اینصورت موجب مشکلات بزرگی می شود که غیر قابل جبران است . سرخوشی بعد از مصرف الکل می تواند این احساس را به شما بدهد که درد های شما از بین رفته است و همین کافی است که خود را به سوی مشکلات بیشتر سوق دهید.

متاسفانه بسیار معمول است که افراد دستورات پزشکی شان را با دوستان ، اقوام و همکارانشان به اشتراک می گذارند . مثلا وقتی دارویی برای دردهای شما تجویز شده است و شما آن را برای شخص دیگری که از جراحت رنج می کشد تجویز می کنید ممکن است باعث به رنج افتادن او شوید . به آن دلیل که از جراحتی رنج می برد که داروی شما برای او ممنوع شده است یا آن دارو باعث واکنش های آلرژیک می شود و یا داروی شما باعث تداخلاتی با داروهای مصرفی او می گردد .

اگر برچسب روی داروها خوانا نیست یا اگر سوالی در مورد تجویز ها دارید از دارو ساز ها سوال کنید !

یکی از مواردی که ذخیره سازی داروها به وجود می آورد گذشتن تاریخ انقضای آن است که یا باعث بی اثر شدن دارو می گردد و یا شما را راهی اورژانس می کند ! دیگر مورد خطرناک ذخیره سازی دارو استفاده یک فرد ناآگاه و مصرف اشتباه آن مثلا کودکان می باشد. همچنین شرایط نگهداری دارو ها نیز با یکدیگر متفاوت و برای برخی داروها باعث منقضی شدن سریع تر آن می شود .

پزشکان مسکن ها را در دزی تجویز می کنند که اعتقاد دارند بیشترین تاثیر با کمترین ریسک را دارد . دو برابر یا سه برابر کردن آن سرعت رسیدن به آسودگی را بیشتر نخواهد کرد . بلکه مضرات جانبی مصرف دارو را سرعت می بخشند . اولین دوز دارویی که شما مصرف می کنید آنطور که شما می خواهید در ۵ دقیقه اثر نمی کند و این به معنای این نیست که شما دوز دارو را ۵ برابر کنید . در برخی از مسکن ها اگر شما مقدار دوز مصرفی را افزایش دهید ، باعث می گردد اولین دوز به خوبی عمل نکرده و بقیه آن شما را راهی بیمارستان کند . اگر شما دارویی را در زمان خود مصرف کرده و همچنان احساس درد می کنید دوز مصرفی آن را دوبرابر نکنید بلکه با پزشکتان تماس بگیرید و علت درد خود را جویا شوید . بیماران می بایست از دستو العملی که پزشکشان می دهد پیروی کنند. قبل از اینکه مطب او را ترک کنید از او بپرسید آیا می توانم دوز بیشتری در صورتی که درد ادامه داشت مصرف کنم ؟ بیشترین مقدار مصرف این دارو چقدر می تواند باشد ؟ ایده بهتر اینکه شما بخواهید اثر یک دارو را با یک داروی دیگر دو برابر کنید ! مثلا شما در منزل ایبوپروفن ،استامینوفن و .. دارید و بخواهید این ها را با هم مصرف کنید . اینگونه عمل کردن شما را در شرایط بدی قرار می دهد .

بیماران معمولا وقتی دارو ها را دریافت می کنند برچسب دستورالعمل مصرف آن را مطالعه نمی کنند این به این معنا است که آنها نمی دانند کدام دارو را باید استفاده کنند . این اصلا خوب نیست و اگر با مصرف داروی اشتباه درد آنها کاهش نیابد رو به استفاده از داروی دیگری می آورند که باعث اوردوز می گردد .