1500 بازدید
45 دیدگاه
کودکانی که فعالیت بیشتر دارند، در بزرگسالی کمتر دچار آرتروز زانو می‌شوند. فعالیت در زمان کودکی باعث ایجاد غضروف بیشتر در ناحیه زانو شده و از ناراحتی‌های زانو در زمان بزرگسالی جلوگیری می‌کند.
طبق گزارش کالج رماتیسم شناسی آمریکا در واشنگتن، فعال بودن از نظر فیزیکی در دوران کودکی با بهبود غضروف‌های زانویی و قسمت تیبیال استخوان در زمان بزرگسالی در ارتباط است.
آرتروز زانو به دلیل تحلیل رفتن غضروف‌ها در مفصل زانو ایجاد می‌شود. فاکتورهایی که باعث ایجاد آرتروز می‌شوند عبارتند از چاقی مفرط، بالا رفتن سن، صدمه رسیدن به زانو و ضربه خوردن، دلایل ارثی درسال ۲۰۰۵، ۲۷ میلیون آمریکایی از آرتروز رنج می‌برند و نصف مردم در سن ۸۵ سالگی علائم آرتروز داشتند.
انجام فعالیت‌های فیزیکی در دوران کودکی برای بهبود سلامتی و کارایی توصیه شده‌اند و شواهد حاکی از آن است که فعالیت فیزیکی در دوران کودکی با کارایی وساختمان استخوانی بهتر در دوران بزرگسالی در ارتباط است.
دکتر گرام جونز، استاد رماتیسم شناسی و علم امراض مسری در موسسه تحقیقاتی منزی می‌گوید: «هدف این تحقیق این است که مشخص شود آیا فعالیت در زمان جوانی می‌تواند با بهبود عضروف زانو و قسمت تیبیال استخوانی (استخوانی که قسمت دیستال مفصل زانو را می‌سازد) ۲۵ سال بعد در ارتباط باشد.»
اطلاعات کنونی در سال ۱۹۸۵ با بررسی کارایی فیزیکی گروه ۲۹۸ نفری کودکان جمع آوری شد. ۴۷.۷ درصد از این کودکان دختر بودند و اکنون رده سنی آن‌ها بین ۳۱ تا ۴۱ سال است.
عضروف و استحکام استخوان بالای زانوی این افراد به وسیله اندازه‌گیری وزن، میزان جلوگیری از چربی و رزونانس مغناطیسی اندازه‌گیری شد.
دکتر جونز و همکارانش در سال ۱۹۸۵ پرسش‌نامه‌هایی را برای اندازه‌گیری میزان فعالیت فیزیکی کودکان، توزیع کردند. آن‌ها متوجه شدند با اندازه‌گیری‌ها در سنین بالاتر اطلاعات مفیدی به دست می‌آورند.
انطباقاتی از نظر سنی، جنسیتی، شاخص جرم بدن و آسیب‌دیدگی‌های گذشته صورت گرفت که بر غضروف و قسمت استخوان تاثیرگذار بودند.
نتایج آزمایشات نشان می‌دهند که فعالیت فیزیکی در زمان کودکی شامل تمرینات مقاومتی ماهیچه دست و پا، دراز و نشست و دویدن می‌توانند تاثیرات مداوم و مثبتی بر قسمت تیبیال استخوان بگذارند. به علاوه، انجام تمرینات بیشتر تاثیرات بهتری بر قسمت تیبیال غضروف دارد.
فعالیت‌های فیزیکی از نوع دیگر نیز بر تیبیال غضروف تاثیر دارند، اما تاثییرات آن‌ها به مراتب کمتر است.
دکتر جونز و همکارانش دقیقا نمی‌دانند که چرا و چگونه فعالیت‌های فیزیکی در ساختمان استخوان و غضروف تاثیر می‌گذارند. او می‌گوید: «این سازو کار نامعلوم است اما می‌توان گفت که بافت استخوانی برای تحمل کردن این فعالیت اضافه، غضروف بیشتری می‌سازد و این غضروف سطح استخوان را می‌پوشاند.»
او می‌افزاید: «با وجود این که این یافته‌ها در کشورهای پیشرفته مورد استقبال قرار گرفته است و کودکان به انجام فعالیت‌های بیشتر تشویق می‌شوند، هنوز غضروف و استخوان در افراد آسیب‌پذیر هستند. فعالیت فیزیکی خوب است اما اگر فعالیت منجر به آسیب‌دیدگی شود زیان آور خواهد بود، بنابراین جلوگیری از آسیب‌دیدگی و وزن زیاد بدن بسیار مهم است.»
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
