شب کوری چیست؟

شب کوری نوعی اختلال بینایی است. افراد مبتلا به شب کوری در شب یا در محیط‌های کم نور، دید خوبی ندارند. شب کوری یک بیماری نیست، بلکه نشانه مشکل دیگری مانند نزدیک بینی درمان نشده است.

شب کوری نوعی اختلال بینایی است که به آن نیکتالوپیا نیز می‌گویند. افراد مبتلا به شب کوری در شب یا در محیط‌های کم نور، دید خوبی ندارند. شب کوری یک بیماری نیست، بلکه نشانه مشکل دیگری مانند نزدیک بینی درمان نشده است.

به گزارش «بهپو»، اگرچه اصطلاح "شب کوری" به این معنی است که شخص در شب قادر به دیدن نیست ولی این چنین نیست و افراد ممکن است در دیدن یا رانندگی در تاریکی مشکل بیشتری داشته باشند.

برخی از انواع شب کوری قابل درمان است در حالی که انواع دیگر آن درمان ندارند. در هر صورت بهتر است برای تعیین علت اصلی اختلال بینایی خود به پزشک مراجعه کنید. هنگامی که علت مشکل را بیابید، می‌توانید اقداماتی را برای اصلاح دید خود انجام دهید.

علائم شب کوری

تنها علامت شب کوری، اختلال دید در تاریکی است. زمانی که چشمان شما از یک محیط روشن به محیطی با نور کم وارد می شود، مانند زمانی که یک پیاده رو آفتابی را ترک می‌کنید و وارد یک رستوران با نور کم می‌شوید، به احتمال زیاد شب کوری را تجربه خواهید کرد. همچنین احتمالاً به دلیل روشنایی متناوب چراغ‌های روبرو و خیابان‌ها در جاده، دید ضعیفی را هنگام رانندگی تجربه خواهید کرد.

علت شب کوری چیست؟

شب کوری ناشی از اختلال سلول‌های شبکیه چشم است که به شما اجازه می‌دهد نور کم‌رنگی را ببینید. شب کوری دلایل زیادی دارد؛ از بیماری های چشمی تا برخی بیماری های زمینه ای که بر روی چشم تاثیر می گذارند، از جمله:

● نزدیک بینی یا تاری دید هنگام نگاه کردن به اجسام دور

● آب مروارید یا کدر شدن عدسی چشم

● آب سیاه چشم یا گلوکوم

● داروهای گلوکوم که مردمک را می بندد

● رتینیت پیگمانتوزا، این بیماری زمانی رخ می‌دهد که رنگدانه تیره در شبکیه چشم جمع شود و دید تونلی ایجاد کند.

● سندرم آشر، یک بیماری ژنتیکی که هم شنوایی و هم بینایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

● قوز قرنیه

● در موارد نادر که به دلیل رژیم غذایی فرد دچار کمبود ویتامین A است، می‌تواند منجر به شب کوری شود. ویتامین A که رتینول نیز نامیده می‌شود، در تبدیل تکانه‌های عصبی به تصاویر در شبکیه نقش دارد. شبکیه یک ناحیه حساس به نور در پشت چشم است.

افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آب مروارید هستند. بنابراین احتمال ابتلا به شب کوری ناشی از آب مروارید نسبت به کودکان یا بزرگسالان جوان بیشتر است.

افرادی که دچار نارسایی لوزالمعده هستند، مانند افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، در جذب چربی مشکل دارند و در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین A هستند، زیرا ویتامین A محلول در چربی است. این مسئله آن‌ها را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شب کوری قرار می‌دهد.

افرادی که سطح گلوکز (قند) خون بالایی دارند یا مبتلا به دیابت هستند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های چشمی مانند آب مروارید قرار دارند.

راه‌های درمان شب کوری چیست؟

چشم پزشک تاریخچه پزشکی شما را به طور دقیق بررسی و چشمان شما را برای تشخیص شب کوری معاینه می‌کند. همچنین ممکن است نیاز به نمونه گیری خون باشد زیرا آزمایش خون می‌تواند سطح ویتامین A و گلوکز شما را اندازه گیری کند.

شب کوری ناشی از نزدیک بینی، آب مروارید یا کمبود ویتامین A قابل درمان است. لنزهای اصلاحی، مانند عینک یا تماسی، می‌توانند بینایی نزدیک بینی را هم در روز و هم در شب بهبود ببخشند.

در صورتی که حتی با لنزهای اصلاحی همچنان در نور کم مشکل دید دارید لازم است به پزشک خود اطلاع دهید.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «وب‌ام‌دی»، افراد نمی‌توانند از شب کوری که نتیجه نقایص مادرزادی یا شرایط ژنتیکی مانند سندرم آشر است، جلوگیری کنند. با این حال، می‌توانند به درستی سطح قند خون خود را کنترل کنند و یک رژیم غذایی متعادل داشته باشند تا احتمال شب کوری کمتر شود./