ورزش می تواند بسیاری از علایم فیبرومیالژیا را تسکین دهد. فعالیت فیزیکی می تواند درد را کاهش داده و باعث بهبود تناسب اندام شود. مشاهده شده که فقط سه مرتبه ورزش کردن در هفته نیز خستگی و افسردگی را از بین می برد. اما مهم این است که بیش از اندازه ورزش نکنید. مبتلایان به فیبرومیالژیا برای شروع می توانند پیاده روی، کشش و ورزش های آبی را تجربه کنند.

پزشک، ممکن است پس از گوش دادن به حرف های شما و نشانه هایی که از بیماری به او می دهید و انجام آزمایشات فیزیکی فیبرومیالژیا را در شما تشخیص دهد. یک تست آزمایشگاهی وجود دارد که برای بررسی فیبرومیالژیا انجام می شود. در این آزمایش سطوح پروتئین ها در خون اندازه گیری می شود که می تواند در تایید تشخیص فیبومیالژیا به پزشک کمک کند. با اینحال، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری نیز انجام دهد تا احتمال دیگر بیماری ها را رد کند. حتما جزئیات درد خود را برای پزشک شرح دهید، شامل اینکه کجای بدنتان و هر چند وقت یک بار درد می کند. به نشانه های دیگر نیز توجه کرده و برای پزشک توضیح دهید؛ مثلا خستگی، مشکلات خواب یا اضطراب.

بنظر می رسد یکی از شایع ترین عوامل محرک در شعله ور شدن و عود کردن بیماری فیبرومیالژیا، استرس باشد. در حالیکه غیر ممکن است تمامی استرس ها را از زندگی حذف کرد، اما می توان استرس های غیر ضروری را کاهش داد. مشخص کنید چه شرایطی در خانه یا محل کار شما را مضطرب می کند، و راه هایی پیدا کنید که استرس را در این شرایط کم کند. یوگا، مدیتیشن یا دیگر تکنیک های تمدد اعصاب تجربه های خوبی هستند. و از انجام فعالیت هایی که باعث استرس می شود، بپرهیزید.

یکی از جنبه های منحصر به فرد فیبرومیالژیا وجود نقاط حساس در جاهای خاصی از بدن است. وقتی بر روی این نقاط فشار وارد شود، افراد مبتلا به فیبرومیالژیا احساس درد می کنند، درحالیکه افراد سالم فقط فشار را حس می کنند. در تصویر زیر 18 نقطه حساس نشان داده شده است.

مطالعات رسمی نتایخ مختلفی از تاثیر طب سوزنی بر فیبرومیالژیا منتشر کرده اند، اما برخی بیماران می گویند طب سوزنی علایم بیماری را در آنها تخفیف داده است. طب سوزنی بصورت وارد کردن سوزن های بسیار نازک در نقاط کلیدی بدن است. طب فشاری نقاط فشاری مشابه را در بدن تحریک کرده و ممکن است برای افرادی که دوست ندارند سوزن وارد بدنشان شود، گزینه جایگزین خوبی باشد.

زنانی که بین سنین 25 و 60 هستند بالاترین ریسک ابتلا به فیبرومیالژیا را دارند. پزشکان مطمئن نیستند چرا، اما زنان 10 برابر بیشتر از مردان در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. برخی پزشکان معتقدند ژنتیک ممکن است نقش داشته باشد، اما هیچ نوع ژن خاصی تاکنون کشف نشده است.

درد فیبرومیالژیا می تواند شدید باشد. از آنجا که هیچ تست آزمایشگاهی یا تصویر اشعه ایکس نمی تواند تشخیص فیرومیالژیا را تایید کند، برخی بیماران تصور می کنند که این درد فقط در ذهن آنهاست و واقعیت خارجی ندارد. اما جامعه پزشکی در حال حاضر پذیرفته که درد فیبرومیالژیا واقعی است. در واقع افراد مبتلا به فیبرومیالژیا حساسیت بیشتری به فشار فیزیکی نشان می دهند. بنابراین آنچه که برای افراد سالم به میزان بسیار کم موجب ناراحتی می شود، برای مبتلایان به فیبرومیالژیا بسیار دردناک خواهد بود.

فیبرومیالژیا در ابتدا تنها مورد توجه پزشکان روماتولوژیست بود. امروزه، این بیماری توجه طیف وسیعی از ارائه دهندگان مراقبت های سلامت را به خود اختصاص داده است. بسیاری از بیماران درمان های مورد نظر خود را از طریق پزشک خانواده دریافت می کنند. با مرکز درمانی محل زندگی خود تماس گرفته و از آنها فهرست کارشناسان فیبرومیالژیا در منطقه خود را بپرسید.

برخی از کارشناسان می گویند رژیم غذایی بر فیبرومیالژیا اثر می گذارد، اما این تاثیر در همه بیماران مشابه نیست. مواد غذایی خاص مثل آسپارتام (شیرین کننده مصنوعی)، گلوتامات سدیم (در صنایع غذایی استفاده می شود)، کافئین و گوجه فرنگی بنظر می رسد علایم بیماری را در برخی بیماران بدتر می کند. اما پرهیز از این غذاها به هر کسی کمک نخواهد کرد. برای اینکه بفهمید چه غذایی برای شما اثر سوء دارد، سعی کنید یکی از مواد غذایی را که به آن مشکوک هستید در یک زمان خاص از فهرست غذاهایتان خارج کرده و ببینید آیا علایم شما بهتر می شود یا خیر؟

احساس خستگی و مبارزه مداوم با درد بیمار را تحریک پذیر، مضطرب و افسرده می کند. شما ممکن است در انجام وظایف محوله در محل کارتان، مراقبت از کودکتان و یا انجام امور منزل با مشکل مواجه شوید. ورزش کردن یا انجام کارهای مورد علاقه و سرگرم کننده مثل باغبانی ترس و دلهره برای بیمار به همراه داشته باشد. خستگی و تحریک پذیری همچنین منجر به این می شود که نتوانید سر ملاقات با دوستان حاضر شوید. خوشبختانه درمان های موثری وجود دارد که به بسیاری از بیماران کمک می کند به فعالیت هایی که قبلا داشته و از انجامش لذت می بردند، برگردند.

تئوری های زیادی درمورد علت فیبرومیالژیا وجود دارد، اما محققان هنوز نتوانسته اند علت اصلی را به طور واضح تعیین کنند. برخی محققان معتقدند عدم تعادل هورمونی یا شیمیایی مسیری را که اعصاب سیگنال های درد را می فرستند، تخریب می کنند. دیگران پیشنهاد می دهند که یک اتفاق استرس زا یا استرس مزمن ممکن است باعث افزایش حساسیت فرد شود. اکثر کارشناسان معتقدند که فیبرومیالژیا در نتیجه ترکیبی از فاکتورها بوجود می آید تا یک علت واحد.

بسیاری از مبتلایان به فیبرومیالژیا در تمرکز کردن مشکل دارند، پدیده ای که به Fibro Fog معروف است. در حالیکه درمان هایی که برای تسکین درد و برطرف کردن مشکل خواب بکار می رود، بر تمرکز فرد نیز تاثیر مثبت می گذارد اما کارهای دیگری نیز می توان برای افزایش تمرکز انجام داد. نکاتی را که نیاز دارید به خاطر بیاورید یادداشت کنید، ذهن خود را با خواندن یا حل کردن معما مثلا حل جدول فعال نگه دارید، و وظایف خود را به چند قسمت تقسیم کنید تا قابل مدیریت کردن باشند.

برخی محققان بر این عقیده اند که ماساژ دادن درهای با منشا فیبرومیالژیا را از بین می برد، هر چند ارزش آن هنوز کاملا به اثبات نرسیده است. پزشکان می گویند کلید کار این است که فشار وارده متوسط باشد، در حالیکه روش ماساژ دادن از اهمیت کمتری برخوردار است. مالیدن، ورزدادن یا نوازش کردن همگی گزینه های خوب و کمک کننده هستند. یکی از نزدیکان شما می تواند نحوه صحیح ماساژ را یاد گرفته و بطور منظم این کار را برای شما انجام دهد. بنظر می رسد در هر جلسه 20 دقیقه ماساژ جهت کسب نتیجه مطلوب کافی باشد.

بسیاری از مبتلایان به فیبرومیالژیا متوجه شده اند که علایم بیماری و کیفیت زندگیشان با شناسایی موثرترین درمان ها و تغییر سبک زندگی بطور قابل ملاحظه ای بهبود پیدا می کند. در حالیکه فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است، باعث آسیب مفاصل، ماهیچه ها یا اندام های داخلی نمی شود.

پس از درد، شایع ترین و ناتوان کننده ترین علامت فیبرومیالژیا خستگی است. خستگی در این بیماری از نوع معمولی که بدنبال یک روز سخت کاری به سراغ انسان می آید نیست، بلکه یک احساس طولانی از خستگی است. مبتلایان به فیبرومیالژیا ممکن است حتی در ابتدای صبح و پس از ساعت ها استراحت در شب احساس خستگی داشته باشند. خستگی ممکن است بعضی روزها بیشتر و شدیدتر باشد و با کار، فعالیت های فیزیکی و وظایف خانه تداخل داشته و برایش ایجاد مشکل کند.

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که باعث درد عضلانی گسترده در بدن می شود. پزشکان این بیماری را از روی علایم بیمار و تست های فیزیکی تشخیص می دهند. بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا درد و خشکی را در عضلات تجربه می کنند، اما هیچ یافته قابل اندازه گیری در تصاویر اشعه ایکس یا بیشتر آزمایش های پزشکی وجود ندارد. درحالیکه فیبرومیالژیا باعث آسیب دیدن مفاصل یا اندام ها نمی شود، درد و خستگی مداوم می تواند تاثیر بارزی بر زندگی روزانه فرد بگذارد.

علایم مشخصه فیبرومیالژیا درد عضلات در سرتاسر بدن است که عموما با موارد زیر همراه است: -خستگی -مشکلات خواب -اضطراب یا افسردگی -نقاط حساس خاص در بدن

اولین قدم مهم شناسایی آن چیزهایی است که علایم شما را بدتر می کند. محرک های شایع عبارتند از: -آب و هوای سرد و مرطوب -فعالیت فیزیکی خیلی زیاد یا خیلی کم -استرس -ضعف خواب

بسیاری از مبتلایان به فیبرومیالژیا با خوابیدن مشکل دارند، از جمله مشکل به خواب رفتن یا بیدار شدن های مکرر در طول شب. مطالعات نشان می دهد برخی بیماران خواب کم عمقی داشته و هرگز خواب عمیق همراه با آرامش و در رفتن خستگی را تجربه نمی کنند. و این بدن را از فرصت بازسازی و دوباره جان گرفتن محروم کرده یک چرخه معیوب ایجاد می کند. خواب ضعیف ممکن است درد را بدتر کند و درد نیز منجر به خواب نامطلوب می گردد.

هدف از درمان فیبرومیالژیا به حداقل رساندن درد، اختلالات خواب و اختلالات روحی و روانی است. پزشکان ممکن است درمان هایی را پیشنهاد دهند که به تخفیف علایم بیماری کمک کند – شامل مسکن های بدون نسخه تا داروهای تجویزی- داروهای خاصی هم هستند که برای درمان فیبرومیالژیا تجویز می گردند؛ از جمله سیمبالتا، لیریکا و ساولا.