لازم است همه ما بدانیم خواب کافی چقدر است. خواب کافی ویژگیهای مختلفی دارد؛ از جمله طول مدت خواب که در سنین مختلف تفاوت دارد. میتوان گفت که هر فرد بالغ در شبانهروز به ۶ تا ۸ ساعت خواب نیاز دارد. البته این زمان خواب میتواند بهصورت پیوسته طی خواب شب تامین شود یا بصورت منقسم طی خواب شب و چرت روزانه، بهویژه در مشاغل خاص از جمله شیفت کاریها.
به گزارش «بهپو»، «شهرزاد خسرویفر»، روانپزشک و فلوشیپ اختلالات خواب با اشاره به اینکه میزان نیاز به خواب با افزایش سن کاهش مییابد و فرد به اصطلاح عموم مردم «کم خواب» میشود می گوید: این اتفاق در حقیقت یک پدیده فیزیولوژیک است.
پرخوابی –هایپرسومنیا- یعنی فرد بین ۱۰ تا ۱۲ ساعت بخوابد.
اولین سوالی که درمورد پرخوابی پرسیده میشود، کیفیت خواب شب گذشته است، زیرا خواب نامناسب شب قبل میتواند باعث بروز پرخوابی و خستگی درطول روز شود. در حقیقت شایعترین و اولین علت پرخوابی و خوابآلودگی در طول روز خواب ناکافی و نامناسب شب قبل است، گرچه علل مهم دیگری نیز وجود دارند که لزوما شایع نیست و به بررسیهای تخصصیتری برای ارزیابی احتیاج دارد.
یکی دیگر از عواملی که در کیفیت خواب نقش دارد؛ تعداد و ترتیب مراحل خواب است. خواب انسان از دو مرحله خواب (خواب با حرکات سریع چشم و فلج عضلات اندامها) REM و خواب (خواب با حرکات آهسته چشم) NREM تشکیل شده است، که انتظار میرود خواب بهصورت طبیعی با NREM شروع شود و با REM پایان یابد، پس خواب دم صبح بیشتر شامل خواب REM است.
در دوران قرنطینه کرونا با توجه به مختل شدن فعالیت روزانه افراد و قرار نگرفتن در معرض نور کافی، با تعداد زیادی از افراد جامعه مواجه هستیم که حوالی ساعت ۳-۴ صبح به خواب میروند و ممکن است تا ظهر بخوابند. با مشاهده این وضعیت اولین چیزی که در ذهن ما جرقه میزند این است که قسمت اول خواب که همان خواب NREM است، حذف شده پس طبیعی است که با وجود اینکه این فرد ممکن است حتی بیشتر از ۸ ساعت بخوابد، احساس خوبی بعد از بیدار شدن نداشته باشد. علت اصلی این احساس این است که هر مرحله از خواب مسوول حذف بخشی از خستگی و بازسازی نشاط فیزیکی و روانی ما است. فرد ممکن است برای جبران مرحله NREM حذف شده بیشتر بخوابد و این چرخه معیوب با خستگی مزمن تشدید میشود در طول روز ادامه پیدا میکند.
پس اگر با وجود اینکه به طور متوسط ۱۰ تا ۱۲ ساعت خوابیدهاید، همچنان خسته و خوابآلود هستید، باید بدانید در حقیقت دچار پرخوابی و خستگی مزمن شدهاید که میتواند عامل خطر ابتلا به بیماریهای جسمی و روانی مهم و پیچیدهای باشد.
پرخوابی و خستگی مزمن ثانویه به آن، از عوامل مهم خطر بروز بیماریهای قلبی عروقی، سکتههای قلبی و افزایش فشار خون است.
به گزارش «بهپو» و به نقل از «هفته نامه سلامت»، در این مدت زندگی در قرنطینه رعایت بهداشت خواب و داشتن ساعت خواب و بیداری منظم، مصرف کافئین در اوایل صبح، فعالیت بدنی متناسب در منزل و تنظیم روشنایی اتاق خواب میتواند تا حدودی به تنظیم چرخه خواب و بیداری و جلوگیری از بیخوابی ابتدای شب کمککند./