«استیون هاوکینگ» فیزیکدان، نظریهپرداز و کیهانشناس معروف انگلیسی پس از چهل سال فعالیت علمی و تحقیقاتی بر اثر بیماری «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» -ALS- در سن ۷۶ سالگی درگذشت.
«استیون هاوکینگ» فیزیکدان، نظریهپرداز و کیهانشناس معروف انگلیسی پس از چهل سال فعالیت علمی و تحقیقاتی بر اثر بیماری «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» -ALS- در سن ۷۶ سالگی درگذشت.
به گزارش «بهپو»، استیون هاوکینگ فیزیکدان، نظریهپرداز و کیهانشناس معروف انگلیسی پس از چهل سال فعالیت علمی و تحقیقاتی درگذشت.
فرزندان استیون هاوکینگ در بیانیهای با تایید این خبر اعلام کردند پدرشان در ۷۶ سالگی در اوایل روز چهارشنبه در منزل شخصیاش در کمبریج درگذشت. در بیانیه آنها آمده است: «پدر دوست داشتنی ما امروز درگذشت. ما او را برای همیشه از دست دادیم.»
هاوکینگ در سال 1942 در انگلیس به دنیا آمد. وی فیزیکدان نظری، کیهان شناس، نویسنده و مدیر تحقیقات مرکز کیهان شناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود. این فیزیکدان و کیهان شناس مشهور جهان در سال 1963 به بیماری «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» یا خواب اندام مبتلا شد و توانایی حرکت دادن اندام های خود و حتی سخن گفتن را از دست داد.
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک – ALS- یک بیماری سیستم عصبی است که باعث ضعف عضلات شده و بر عملکرد فیزیکی بدن تاثیر می گذارد.
ALS یک بیماری نورون حرکتی است و باعث می شود سلول های عصبی به تدریج از بین رفته و بمیرند. در اغلب موارد پزشکان نمی دانند علت ALS چیست. علت برخی از موارد ارثی دارد.
ALS اغلب با جمع شدن و ضعف عضله بازو یا پا شروع و گاهی نیز باعث اشکال در تکلم می شود. ALS سرانجام بر توانایی فرد در کنترل عضلات مورد نیاز برای حرکت کردن، صحبت کردن، خوردن و تنفس تاثیر می گذارد. ALS درمان ندارد و نهایتا باعث مرگ می شود.
بیماری هاوکینگ به گونه ای بود که از هر گونه حرکت عاجز بود؛ نه می توانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود. او حتی قادر به حرکت دست و پایش نبود و توانایی سخن گفتن نیز نداشت؛ اما هیچ کدام از این محدودیت ها او را از تلاش باز نداشت و در زمینه فیزیک و کیهان شناسی، یکی از برجسته ترین چهره های جهان شد.
استیون هاوکینگ به کمک صندلی چرخدار مجهز جابجا می شد. او دارای صدای رباتیک بود و با ارسال پیام به رایانه شخصی خود که توسط دانشمندان ناسا طراحی و ساخته شده بود، حرف می زد.
ادامه زندگی وی از دیدگاه پزشکان یک شگفتی به حساب می آمد؛ زیرا افراد مبتلا به این بیماری خاص معمولا پس از مدت کوتاهی فوت می کنند. این بیماری رفته رفته تمام بدن او را در بر گرفت. با این حال معلولیت شدید وی مانعی برای تلاش و کوشش در راستای فراگیری و پیشبرد علم نبود. علیرغم معلولیت شدید، وی موفق به کسب جوایز علمی مختلفی شد./
به گزارش «بهپو»، استیون هاوکینگ فیزیکدان، نظریهپرداز و کیهانشناس معروف انگلیسی پس از چهل سال فعالیت علمی و تحقیقاتی درگذشت.
فرزندان استیون هاوکینگ در بیانیهای با تایید این خبر اعلام کردند پدرشان در ۷۶ سالگی در اوایل روز چهارشنبه در منزل شخصیاش در کمبریج درگذشت. در بیانیه آنها آمده است: «پدر دوست داشتنی ما امروز درگذشت. ما او را برای همیشه از دست دادیم.»
هاوکینگ در سال 1942 در انگلیس به دنیا آمد. وی فیزیکدان نظری، کیهان شناس، نویسنده و مدیر تحقیقات مرکز کیهان شناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود. این فیزیکدان و کیهان شناس مشهور جهان در سال 1963 به بیماری «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» یا خواب اندام مبتلا شد و توانایی حرکت دادن اندام های خود و حتی سخن گفتن را از دست داد.
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک – ALS- یک بیماری سیستم عصبی است که باعث ضعف عضلات شده و بر عملکرد فیزیکی بدن تاثیر می گذارد.
ALS یک بیماری نورون حرکتی است و باعث می شود سلول های عصبی به تدریج از بین رفته و بمیرند. در اغلب موارد پزشکان نمی دانند علت ALS چیست. علت برخی از موارد ارثی دارد.
ALS اغلب با جمع شدن و ضعف عضله بازو یا پا شروع و گاهی نیز باعث اشکال در تکلم می شود. ALS سرانجام بر توانایی فرد در کنترل عضلات مورد نیاز برای حرکت کردن، صحبت کردن، خوردن و تنفس تاثیر می گذارد. ALS درمان ندارد و نهایتا باعث مرگ می شود.
بیماری هاوکینگ به گونه ای بود که از هر گونه حرکت عاجز بود؛ نه می توانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود. او حتی قادر به حرکت دست و پایش نبود و توانایی سخن گفتن نیز نداشت؛ اما هیچ کدام از این محدودیت ها او را از تلاش باز نداشت و در زمینه فیزیک و کیهان شناسی، یکی از برجسته ترین چهره های جهان شد.
استیون هاوکینگ به کمک صندلی چرخدار مجهز جابجا می شد. او دارای صدای رباتیک بود و با ارسال پیام به رایانه شخصی خود که توسط دانشمندان ناسا طراحی و ساخته شده بود، حرف می زد.
ادامه زندگی وی از دیدگاه پزشکان یک شگفتی به حساب می آمد؛ زیرا افراد مبتلا به این بیماری خاص معمولا پس از مدت کوتاهی فوت می کنند. این بیماری رفته رفته تمام بدن او را در بر گرفت. با این حال معلولیت شدید وی مانعی برای تلاش و کوشش در راستای فراگیری و پیشبرد علم نبود. علیرغم معلولیت شدید، وی موفق به کسب جوایز علمی مختلفی شد./