بررسیهای انجام گرفته توسط محققان دانشگاه لافبرو نشان میدهد ازدواج یا داشتن دوستهای صمیمی میتواند از افراد در برابر زوال عقلی محافظت کند.
بررسیهای انجام گرفته توسط محققان دانشگاه لافبرو نشان میدهد ازدواج یا داشتن دوستهای صمیمی میتواند از افراد در برابر زوال عقلی محافظت کند. در تحقیق دانشگاهی که در آن 6677 فرد بالغ برای هفت سال تحت نظر گرفته شدهبودند، محققان دریافتند کیفیت حلقه ارتباطاتی یک فرد بسیار مهمتر از ابعاد کلی آن است.
به گفته انجمن آلزایمر نتایج این تحقیقی برای کمک به بیماران برای حفظ ارتباطات معنیدارشان از اهمیت بالایی برخوردار است. هیچیک از داوطلبانی که در این تحقیقات طولانی مدت حضور داشتند به زوال عقلی مبتلا نبودند؛ اما 220 نفر در طول این هفت سال به این بیماری مبتلا شدند. محققان نشانههای بروز کرده در داوطلبان مبتلا و غیر مبتلا را با یکدیگر مقایسه کردند تا بتوانند میزان تاثیرگذاری زندگی اجتماعی بر بروز زوال عقل را بیابند. یکی از یافتهها نشان میدهد در ارتباط دوستی، کیفیت رابطه و نه کمیت آن در محافظت از افراد اهمیت دارد. به گفته ایف هوگروست یکی از محققان این پروژه،ممکن است فرد در محاصره تعداد زیادی از افراد باشد اما این تعداد روابط نزدیک است که با کاهش خطر ابتلا به زوال عقلی در ارتباط است،کمیت چندان اهمیتی ندارد. داشتن دوستان صمیمی مانند یک سپر علیه اضطراب که خود عامل بیماریزا است، عمل میکند. این مطالعه همچنین نشان داد افراد مجرد دو برابر افراد متاهل در معرض ابتلا به زوال عقلی قرار دارند.
از آنجایی که این مطالعه تنها طی زمان بر افراد نظارت داشتهاست، نمیتواند علت و معلول را به اثبات برساند. بیماری زوال عقل دههها قبل از تشخیص در مغز بیمار شروع میشود و تغییراتی را ایجاد میکند که بر توانایی معاشرت اجتماعی اشخاص تاثیر میگذارد.
به گفته داگ براون مدیر انجمن آلزایمر، تنهایی در زوال عقلی نقش مهمی ایفا میکند. اگر افراد به درستی مورد حمایت قرار نگیرند زوال عقلی میتواند به تجربهای منزویکننده تبدیل شود. از این رو پشتیبانی از افراد مبتلا به زوال عقلی برای حفظ ارتباطات معنیدار اجتماعیشان از اهمیت بسیار ویژهای برخوردار است./
به گفته انجمن آلزایمر نتایج این تحقیقی برای کمک به بیماران برای حفظ ارتباطات معنیدارشان از اهمیت بالایی برخوردار است. هیچیک از داوطلبانی که در این تحقیقات طولانی مدت حضور داشتند به زوال عقلی مبتلا نبودند؛ اما 220 نفر در طول این هفت سال به این بیماری مبتلا شدند. محققان نشانههای بروز کرده در داوطلبان مبتلا و غیر مبتلا را با یکدیگر مقایسه کردند تا بتوانند میزان تاثیرگذاری زندگی اجتماعی بر بروز زوال عقل را بیابند. یکی از یافتهها نشان میدهد در ارتباط دوستی، کیفیت رابطه و نه کمیت آن در محافظت از افراد اهمیت دارد. به گفته ایف هوگروست یکی از محققان این پروژه،ممکن است فرد در محاصره تعداد زیادی از افراد باشد اما این تعداد روابط نزدیک است که با کاهش خطر ابتلا به زوال عقلی در ارتباط است،کمیت چندان اهمیتی ندارد. داشتن دوستان صمیمی مانند یک سپر علیه اضطراب که خود عامل بیماریزا است، عمل میکند. این مطالعه همچنین نشان داد افراد مجرد دو برابر افراد متاهل در معرض ابتلا به زوال عقلی قرار دارند.
از آنجایی که این مطالعه تنها طی زمان بر افراد نظارت داشتهاست، نمیتواند علت و معلول را به اثبات برساند. بیماری زوال عقل دههها قبل از تشخیص در مغز بیمار شروع میشود و تغییراتی را ایجاد میکند که بر توانایی معاشرت اجتماعی اشخاص تاثیر میگذارد.
به گفته داگ براون مدیر انجمن آلزایمر، تنهایی در زوال عقلی نقش مهمی ایفا میکند. اگر افراد به درستی مورد حمایت قرار نگیرند زوال عقلی میتواند به تجربهای منزویکننده تبدیل شود. از این رو پشتیبانی از افراد مبتلا به زوال عقلی برای حفظ ارتباطات معنیدار اجتماعیشان از اهمیت بسیار ویژهای برخوردار است./