چگونه آلزایمر نگیریم؟

آلزایمر در پی به وجود آمدن پروتئین‌های سمی در مغز بروز می‌کند که عامل مسمومیت و مرگ سلول‌هاست. اولین منطقه‌ای که درگیر آن می‌شود، منطقه حافظه کوتاه‌مدت است، به همین دلیل فرد با علایمی مانند اختلال‌ حافظه کوتاه‌مدت متوجه بیماری‌اش می‌شود. این بیماری در سن بالای 65 سال بسیار شایع است و کسانی که به 90 سالگی می‌رسند، 50 درصد آلزایمر دارند.
غیر از ژنتیک، عوامل دیگر زمینه‌ساز آلزایمر مشخص نیست اما معلوم شده پلاک‌های آمیلوییدی در مرحله بعد عامل مرگ سلول‌های مغزی هستند. جمعیت کشور ما جوان است و تعداد بیماران آلزایمری زیاد نیست اما این آمار رو به افزایش است.
در این مطلب با 6 کلید طلایی پیشگیری از آلزایمر آشنا خواهید شد.

1-حداقل روزی نیم‌ساعت پیاده‌روی کنید: به نظر می‌رسد ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی و شنا در کاهش استرس، بهبود روحیه، افزایش حافظه و افزایش انرژی عمومی فرد تاثیر دارند.

2-بیشتر میوه و سبزی بخورید و مصرف گوشت قرمز و چربی را کاهش دهید: نتایج تحقیقات نشان داده ارتباط مستقیمی بین مصرف زیاد میوه و سبزی‌های تازه و کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر وجود دارد. همچنین تحقیقی که در آمریکا روی 49 نفر به مدت 4 هفته انجام شد، نشان داد رژیم حاوی موادغذایی با اندیس‌گلایسمی پایین و میزان چربی اشباع کم، ‌تاثیر مثبتی بر میزان پپتیدهای آمیلوییدی و تجمع آپولیپوپروتئین دارد که هر دو در بیماری آلزایمر دخیل هستند.

3-فعالیت‌های ذهنی خود را افزایش دهید: حفظ کردن شعر و آموختن مطالب جدید یا حل جدول و انجام بازی‌های رایانه‌ای به شرطی که با علاقه انجام شود، در پیشگیری از آلزایمر موثر است. پیش از این به اثبات رسیده بود شیوع آلزایمر در قشر تحصیلکرده و دانشگاه‌رفته کمتر است و بیسوادی ارتباط مستقیمی با ابتلا به این بیماری دارد اما نتایج تحقیقات اخیر نشان داده در صورتی که بدون علاقه و به اجبار کار ذهنی انجام شود، اضطراب‌آور است و حتی تاثیر منفی می‌گذارد.

4-از خواب و استراحت کافی بهره‌مند شوید: نتایج تحقیقات پژوهشگران آمریکایی نشان داده مغز حین خواب سموم را دفع می‌کند. در کسانی که خواب کافی دارند، مغز فرصت دارد پروتئین‌های بتاآمیلویید را که نقشی اساسی در بروز بیماری آلزایمر بازی می‌کنند، از درون مغز بشوید و دفع کند. از سوی دیگر، به اثبات رسیده ارتباط مستقیمی بین خواب و تثبیت حافظه بلندمدت وجود دارد. افرادی که خواب کوتاه‌مدت دارند، حافظه کوتاه‌مدتشان به بلندمدت تبدیل نمی‌شود.

5-از استرس دوری کنید: تحقیقات نشان داده برخی عوامل مثل افزایش فشار و کلسترول‌خون، دیابت، چاقی و مصرف دخانیات در عین حال که احتمال بروز سکته‌های قلبی و ‌عروقی را بالا می‌برند، احتمال ابتلا به آلزایمر را هم افزایش می‌دهند.

6-مشارکت‌های اجتماعی خود را افزایش دهید: تحقیقات نشان داده هرچه فردی ارتباطات اجتماعی بیشتری داشته باشد، احتمال ابتلای او به اختلال‌های حافظه کمتر خواهد بود.

اگر به آلزایمر مبتلا شدیم، چه کنیم؟

توصیه‌های پیشگیرانه‌ای که در خصوص آلزایمر ارائه می‌شود، برای درمان نیز کاربرد دارد، به شرطی که استرس و اضطراب بیمار را افزایش ندهد؛ چرا که اجبار بیمار به تغییر شیوه زندگی در سالمندی می‌تواند استرس‌زا باشد و این استرس می‌تواند مسبب تشدید علایم شود. با این حال، تحرک کافی، تغذیه مناسب، خواب عمیق، کاهش استرس و برخورداری از روابط گرم خانوادگی، مخصوصا در بیمارانی که منزوی هستند، می‌تواند به کاهش روند آلزایمر کمک کند.

ما آلزایمری‌ها 24 میلیون نفریم

100 سال از زمانی که پزشک آلمانی، الویس آلزایمر، بیماری آلزایمر را شناسایی کرد، می‌گذرد. از آن روز تا‌کنون 24 میلیون نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا شده‌اند و هر 7 ثانیه موردی جدید گزارش می‌شود. تعداد مبتلایان در کشورهایی که جمعیت پیرتری دارند مثل هند، چین و سایر کشورهای آسیایی یا آمریکای لاتین، آفریقای‌جنوبی و خاورمیانه بسیار زیاد است و برخلاف کشورهای صنعتی که گفته می‌شود تعداد مبتلایان طی 20 سال 2 برابر می‌شود، در این کشورها احتمال افزایش تعداد مبتلایان در این زمان 4 تا 5 برابر است. این آمار زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که متوجه می‌شویم هنوز برای آلزایمر درمانی یافت نشده و تعداد موارد فوت مبتلایان بسیار بیشتر از آن چیزی است که آمار رسمی نشان می‌دهد. امید به زندگی بعد از ابتلا به آلزایمر بین 3 تا 20 سال متغیر است اما به‌طور میانگین بیشتر افراد 8 سال بعد از ابتلا فوت می‌کنند. هزینه نگهداری از این بیماران نیز بالاست. به گزارش سازمان جهانی بهداشت، هزینه‌های مربوط به بیماری جنون در سال 2010 در سراسر جهان حدود 604 میلیارد دلار بوده که معادل یک درصد درآمد خالص جهانی است./