آیا کودکان هم به ام اس مبتلا می شوند؟

ام اس اغلب در بزرگسالان دیده می شود، اما این بیماری اخیرا نسبت به گذشته در کودکان و نوجوانان بیشتری تشخیص داده می شود. در امریکا از میان 400 هزار بیمار مبتلا به ام اس 10-8 هزار نفر زیر 18 سال هستند. متخصصین مغز و اعصاب بر این باورند که بچه های زیادی مبتلا به ام اس هستند ولی هنوز بیماری آن ها تشخیص داده نشده است.

ام اس کودکان و بزرگسالان از چه جهاتی با هم متفاوتند؟

اولین نشانه های ام اس در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. ممکن است این بیماری پس از ابتلای کودک به یک اختلال عصبی به نام آنسفالومیلیت منتشر حاد (ADEM) آغاز شود. بیشتر اوقات نشانه های ADEM مثل سردرد، گیجی، کما، سیژر، سفتی گردن، تب و کمبود چشمگیر انرژی، پس از چند هفته از بین می روند. اما این مشکلات در برخی کودکان ادامه می یابد که شبیه نشانه های ام اس است.
ام اس در کودکان با سرعت کمتری پیشرفت می کند. اما کودکان یا نوجوانان مبتلا به این بیماری ممکن است در سال های اول دچار ناتوانی های جسمی شوند. همچنین این بیماری چالش های بزرگتری را برای قوه تفکر و احساسات کودکان و نوجوانان ایجاد می کند و ممکن است روی تحصیل، برداشت ذهنی از خود و ارتباط با دوستانش تاثیر بگذارد.

نشانه های ام اس در کودکان

این نشانه ها با نشانه های ام اس در بزرگسالان یکسان است:

مشکل در کنترل مثانه یا مدفوع
ضعف
اشکال در راه رفتن
تغییرات دید
گرفتگی عضلات
تغییرات حسی، مورمور یا بی حسی
لرزش بی اختیار بدن (ترِمور)

کودکان ممکن است دچار سیژر و کمبود انرژی نیز بشوند که بزرگسالان معمولا این علائم را ندارند.

درمان ام اس در کودکان

درمانی برای ام اس وجود ندارد اما معالجات زیادی وجود دارند که زندگی را برای کودکان ام اسی بهتر و راحت تر می کنند. درمان های ام اس برای تمام سنین سه هدف کلی دارد: درمان حمله های ام اس، پیشگیری از حمله های آتی و تسکین علائم.

درمان حمله های ام اس در کودکان

داروهای کورتیکواستروئیدی التهابات مغز و نخاع را در طول حملات کاهش می دهند. اصلی ترین دارو متیل پردنیزولون است که با تزریق روزانه یک بار به مدت 5-3 روز دریافت می شود. گاهی پزشکان قرص کورتیکواستروئیدی به نام پردنیزون تجویز می کنند تا به مدت کوتاهی پس از داروی تزریقی مصرف شود.
با وجود اینکه بیشتر کودکان می توانند به خوبی با کورتیکواستروئید کنار بیایند، ممکن است در برخی از آنها عوارض جانبی مثل دمدمی مزاجی و تغییرات رفتاری، افزایش فشار خون و قند خون و ناراحتی های معده دیده شود. اگر چنین مشکلاتی بروز کرد پزشکان می توانند آنها را درمان کنند.
اگر کورتیکواستروئیدها به تنهایی نتوانند به اندازه کافی موثر باشند، ممکن است پزشک درمان های دیگر را پیشنهاد دهد، در مان هایی مانند تعویض پلاسما و ایمونوگلوبین وریدی.

پیشگیری از حملات

کورتیکو استروئید ها به تخفیف حملات کمک می کنند، اما از آنها پیشگیری نمی کنند. برای پیشگیری از حملات پزشکان داروهای دیگری تجویز می نمایند. این داروها تعداد حملات را کاهش داده و سرعت پیشرفت بیماری را کم می کنند.
سازمان غذا و دارو مصرف داروهای ام اس را برای افراد زیر 18 سال تایید نکرده است، اما پزشکان برخی از آنها را برای درمان کودکان استفاده می کنند، اما دوزهای مصرفی کودکان متفاوت خواهد بود.

دارو های کودکان مبتلا به ام اس:

اینترفرون بتا- 1a
اینترفرون بتا- 1b
گلاتیرامر استات

این دارو ها به صورت زیر جلدی یا عضلانی، به کودک تزریق می شوند. پزشک یا پرستار می توانند به شما کمک کنند تا بتوانید این فرایند را برای کودک آسان تر کنید. نوجوانان می توانند خودشان این تزریق ها را انجام دهند.
تحقیقات دانشمندان درباره نحوه تاثیر این داروها روی کودکان به اندازه تحقیقات آنها روی بزرگسالان نیست. اما همین مطالعات کم نشان داده است که این داروها برای کودکان موثر و ایمن است.
همچنین پزشکان می توانند علائم خاص مربوط به ام اس مثل اسپاسم (گرفتگی) عضلانی، خستگی و افسردگی را بهبود دهند.
داروهای ام اس نیز مانند بسیاری از داروها عوارض جانبی دارند. شایع ترین عارضه اینترفرون ابتلا به علائمی شبیه آنفولانزاست، مثل تب، لرز، درد عضلانی و سردرد که مدتی پس از دریافت تزریق آغاز می شود. پزشک می تواند عوارض جانبی را با شروع با دوز های پایین دارو و افزایش تدریجی آن کاهش دهد. البته داروهای دیگری برای کاهش عوارض جانبی نیز وجود دارد.
شایع ترین عارضه جانبی کوپاکسون قرمزی و تورم در محل تزریق است. قرار دادن کیسه یخ روی موضع تزریق می تواند این مشکل را تخفیف دهد.

درمان علائم ام اس

علائمی مانند خستگی، بی حسی یا مورمور، سفتی عضلات و افسردگی ممکن است پس از حمله از بین نروند. اما درمان های زیادی برای تسکین آنها وجود دارد، به عنوان مثال فیزیوتراپی، کار درمانی، مشاوره و دارو.
همچنین باید توجه داشت که تمام علائمی که از کودک مشاهده می کنید ممکن است از بیماری ام اس نباشد. کودکان مبتلا به ام اس مثل بقیه کودکان دچار بیماری می شوند. تب یا عفونت مدتی علائم ام اس را بدتر می کند، اما معمولا این علائم پس از رفع تب یا کنترل شدن عفونت بهتر می شوند./