کلیه ها دو عضو بدن هستند که سخت کار می کنند. این دو عضو با ارزش مواد زائد را تصفیه کرده و بین مایعات بدن و الکترولیت ها تعادل برقرار می کنند. اما مسکن های NSAID می توانند در انجام فعالیت های طبیعی کلیه اختلال ایجاد کنند. استفاده منظم این داروها می تواند بیماری کلیه را بدتر کرده و منجر به نارسایی کلیه گردند. اگر بیماری مزمن کلیه دارید، قبل از مصرف مسکن های NSAID حتما با پزشک خود مشورت کنید. داروهای مسکن کلیه دوست در فهرست دارویی وجود دارد که می تواند برای شما جایگزین مناسبی باشد.

وقتی باردار هستید هرچیزی که مصرف می کنید به جنین نیز انتقال می یابد. بطور کلی مسکن های NSAID برای زنان باردار به خصوص در سه ماهه سوم، توصیه نمی شود. اگر درد دارید با مامای خود بررسی کنید تا علت ناراحتی شما مشخص شود. ممکن است مراقبت های خانگی مثل ماساژ یا استفاده از وان آب ولرم برای کمر درد به تسکین دردتان کمک کند. قبل از مصرف هر نوع مسکنی با پزشک خود مشورت کنید تا از ایمن بودن آن در دوران بارداری مطمئن شوید.

داروهای حاوی استامینوفن و دیگر مسکن ها وقتی ایمن و موثر هستند که طبق دستور مصرف شوند، اما با اینحال همه داروها درای خطراتی هستند. استامینوفن ها برای تسکین درد بسیار مناسبند، اما بر روی کبد تاثیر می گذارند. آسیب های جدی زمانی به کبد وارد می شود که دوز مصرفی استامینوفن بیش از اندازه باشد یا درواقع اُور دوز. همیشه برچسب دارو را بخوانید و از دستورالعمل آن پیروی کنید. برای پیشگیری از مشکلات کبدی، بیش تر از دوز سفارش شده در روز مصرف نکنید. زمانی که داروهای حاوی استامینوفن مصرف می کنید، الکل ننوشید. و کمترین دوز ممکن در کوتاهترین دوره زمانی را مصرف کنید. افراد مبتلا به سیروز باید کاملا از مصرف مسکن های ضد التهابی غیر استروئیدی پرهیز کرده و به جای آن استامینوفن با دوزهای کم و پایین مصرف کنند. با پزشک خود مشورت کنید تا به تشخیص وی بهترین مسکن برایتان تجویز شود.

بعضی مسکن های بدون نسخه با برخی داروهای فشار خون تداخل دارند و یا اینکه موجب افزایش فشار خون در کسانی می شوند که قبلا این وضعیت در آنها تشخیص داده نشده است. اگر شما در حال مصرف داروهای فشار خون هستید که پزشک برایتان تجویز کرده، بطور منظم فشار خونتان را چک کرده و با پزشکتان مشورت کنید تا به تشخیص او بهترین مسکن برای شما تجویز شود.

مصرف الکل و مسکن های بدون نسخه یا OTC با هم ترکیب خطرناکی می سازند. بسیاری از داروها از جمله مسکن ها دارای برچسب اخطار درمورد مصرف همزمان آنها با الکل می باشند. بنابراین همیشه برچسب دارو را با دقت مطالعه کنید.

در سال های گذشته، والدین اغلب برای پایین آوردن تب و بهبود بیماری کودکشان به او آسپرین کودکان می دادند. اما امروزه پزشکان چیزهای بیشتری درمورد سندرم ری (Reye's syndrome) می دانند –یک بیماری نادر اما جدی که بر روی مغز، کلیه ها و کبد تاثیر می گذارد و آسپرین باعث بروز آن می شود. در طول دوره بیماری مصرف آسپرین برای کودکان ممنوع است. کودکان در دوران بیماری می توانند ایبوپروفن یا استامینوفن مصرف کنند که مقدار دوز مصرفی به سن و وزن کودک بستگی داشته و پزشک آن را تعیین می کند. سالمندان نیز باید مسکن های OTC را با احتیاط مصرف کنند، چرا که در سنین پیری احتمال اینکه بیمار تحت تاثیر اثرات جانبی دارو قرار بگیرد بیشتر است.

مسکن ها دارای دو نوع اصلی هستند. استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی که به NSAID ها مشهورند. هر دو نوع این داروها به تسکین درد و کاهش تب کمک می کنند. NSAID ها شامل ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن سدیم می باشد. مسکن ها به اشکال مختلفی عرضه می شوند: قرص، کپسول، کپسول های ژله ای و مایع.

مسکن های بدون نسخه می تواند یک شمشیر دو لبه برای مبتلایان به مشکلات قلبی باشد. مصرف روزانه آسپرین با دوز پایین، به دفع لکه های خونی که می تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود، کمک می کند. از سوی دیگر، استفاده طولانی مدت NSAID غیر آسپرین، به خصوص با دوزهای بالا ممکن است با اثر رقیق کنندگی خون آسپرین، تداخل داشته باشد. همچنین می تواند باعث افزایش فشار خون شده و خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد. کسانی که به بیماری های قلبی مبتلا هستند یا فشار خون بالا دارند، قبل از مصرف مسکن های NSAID باید حتما با پزشک خود مشورت کنند. این داروها به طور کلی باری مبتلایان به بیماری های کلیوی، نارسایی قلبی یا سیروز توصیه نمی شوند.

بعضی از مسکن های NSAID مثل ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم باعث بروز مشکلاتی در سیستم گوارش می شوند. این داروها می توانند باعث تحریک پوشش معده و نهایتا زخم و خونریزی و یا بدتر شدن زخم های موجود در معده شوند. اگر مجبورید داروهای NSAID مصرف کنید معده خود را در مقابل اثرات دارو محافظت کنید. مثلا سعی کنید دوز کمتری از دارو را در کوتاه ترین زمان ممکن و همراه با غذا میل کنید. اگر نیاز است که این داروها را به مدت یک هفته و روزانه مصرف کنید، با پزشک خود مشورت نمایید.

محصولات ترکیبی بدون نیاز به نسخه، مثل داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا اغلب ترکیبی از چند دارو هستند. برای پرهیز از اُور دوز یا مصرف بالا، به فهرست مواد تشکیل دهنده دارو که برروی برچسب آن ذکر شده نگاه کنید. مثلا، اگر دارویی حاوی استامینوفن است شما متوجه می شوید که نیازی نیست قرص استامینوفن را مجددا و جداگانه مصرف کنید. همچنین با مطالعه برچسب دارو، از مصرف داروهایی که به آنها حساسیت و آلرژی دارید، پرهیز می کنید.