محققان در بررسیهای خود به این نتیجه رسیدهاند که دیسترسهای مادر در دوران بارداری با واسطه استرس اکسیداتیو، درماتیت آتوپیک را در نوزادان تحت تاثیر قرار میدهد.
محققان در بررسیهای خود به این نتیجه رسیدهاند که دیسترسهای مادر در دوران بارداری با واسطه استرس اکسیداتیو، درماتیت آتوپیک را در نوزادان تحت تاثیر قرار میدهد.
نتایج این مطالعه در Journa- of Allergy and Clinica- Immunology منتشر شده است.
درماتیت اتوپیک شایع ترین نوع اگزما است که اغلب در افرادی که دارای سابقه خانوادگی اگزما، آسم و یا تب یونجه باشند، افرادی که آسم یا تب یونجه دارند و همچنین نقصان های پوستی که باعث خارج شدن رطوبت پوست و وارد شدن میکروب ها می شود بیشتر دیده می شود. درماتیت اتوپیک اغلب در دوران نوزادی یا کودکی شروع می شود. اما می تواند در هر سنی دیده شود.
کوهورت مطالعه COCOA، یک جمعیت شهری را برای ارزیابی فاکتورهای تاثیرگذار بر بیماری آلرژیک کودکان بررسی کردند. این فاکتورها عبارت بودند از ژنتیک، محیط پریناتال، سبک زندگی مادر، و استرسهای روانیاجتماعی مادر و کودک. مطالعه مذکور در کره انجام شده و بهصورت طولی، آیندهنگر و مشاهدهای به سرانجام رسید.
عوامل داخلی و خارجی پریناتال (آلرژنها، دخانیات، آلایندهها) همراه با استرسهای روانیاجتماعی مادر در دوران پرهناتال و تکامل عصبی، تغذیه پریناتال و میکروبیوم کودک نیز اندازهگیری شدند.
بیماریهای آلرژیک مورد علاقه، دربرگیرنده آسم، آلرژی غذایی، رینوکنژکتیویت، و درماتیت آتوپیک بودند. محققان خون مادر، بند ناف، و کودک را نیز بررسی کردند. از سوی دیگر، مارکرهای عینی استرس نیز اندازهگیری شدند، از جمله سطوح جفتی 11β-HSD2 و آنتیاکسیدان گلوتاتیون.
محققان در نهایت به این نتیجه رسیدند که دیسترس مادری در دوران بارداری، نوزادان آنها را در معرض خطر بیشتر ابتلا به درماتیت آتوپیک قرار میدهند و این ارتباط با واسطه استرس اکسیداتیو انجام میشود. هم افسردگی و هم اضطراب مادر، خطر درماتیت آتوپیک را در نوزاد افزایش میدهد. نمرات بالایی که در این حوزه به دست میآید، همچنین با مارکرهای دیسترس پرهناتال (11β-HSD2) و سطوح کلی گلوتاتیون در ارتباط قرار میگیرد./
نتایج این مطالعه در Journa- of Allergy and Clinica- Immunology منتشر شده است.
درماتیت اتوپیک شایع ترین نوع اگزما است که اغلب در افرادی که دارای سابقه خانوادگی اگزما، آسم و یا تب یونجه باشند، افرادی که آسم یا تب یونجه دارند و همچنین نقصان های پوستی که باعث خارج شدن رطوبت پوست و وارد شدن میکروب ها می شود بیشتر دیده می شود. درماتیت اتوپیک اغلب در دوران نوزادی یا کودکی شروع می شود. اما می تواند در هر سنی دیده شود.
کوهورت مطالعه COCOA، یک جمعیت شهری را برای ارزیابی فاکتورهای تاثیرگذار بر بیماری آلرژیک کودکان بررسی کردند. این فاکتورها عبارت بودند از ژنتیک، محیط پریناتال، سبک زندگی مادر، و استرسهای روانیاجتماعی مادر و کودک. مطالعه مذکور در کره انجام شده و بهصورت طولی، آیندهنگر و مشاهدهای به سرانجام رسید.
عوامل داخلی و خارجی پریناتال (آلرژنها، دخانیات، آلایندهها) همراه با استرسهای روانیاجتماعی مادر در دوران پرهناتال و تکامل عصبی، تغذیه پریناتال و میکروبیوم کودک نیز اندازهگیری شدند.
بیماریهای آلرژیک مورد علاقه، دربرگیرنده آسم، آلرژی غذایی، رینوکنژکتیویت، و درماتیت آتوپیک بودند. محققان خون مادر، بند ناف، و کودک را نیز بررسی کردند. از سوی دیگر، مارکرهای عینی استرس نیز اندازهگیری شدند، از جمله سطوح جفتی 11β-HSD2 و آنتیاکسیدان گلوتاتیون.
محققان در نهایت به این نتیجه رسیدند که دیسترس مادری در دوران بارداری، نوزادان آنها را در معرض خطر بیشتر ابتلا به درماتیت آتوپیک قرار میدهند و این ارتباط با واسطه استرس اکسیداتیو انجام میشود. هم افسردگی و هم اضطراب مادر، خطر درماتیت آتوپیک را در نوزاد افزایش میدهد. نمرات بالایی که در این حوزه به دست میآید، همچنین با مارکرهای دیسترس پرهناتال (11β-HSD2) و سطوح کلی گلوتاتیون در ارتباط قرار میگیرد./