محققان دانشگاه کمبریج به این نتیجه رسیده اند که در صورت بروز نوعی جهش ژنتیکی، امکان دارد کلسترول معروف به 'کلسترول خوب'نه تنها باعث کاهش خطر بیماری های قلبی نشود بلکه این خطر را افزایش هم دهد.
محققان دانشگاه کمبریج به این نتیجه رسیده اند که در صورت بروز نوعی جهش ژنتیکی، امکان دارد کلسترول معروف به 'کلسترول خوب'نه تنها باعث کاهش خطر بیماری های قلبی نشود بلکه این خطر را افزایش هم دهد.
جهش ژنی به نام SCARB1 در هر هزار و 700 نفر، برای یک نفر اتفاق می افتد و در این افراد میزان کلسترول خوب بسیار زیاد است و نتایج این تحقیق نشان می دهد که در این افراد احتمال بیماری قلبی 80 درصد افزایش پیدا می کند و خطراتی مشابه سیگار کشیدن به همراه دارد.
کلسترول یکی از انواع مهم چربی در بدن است که مولکول هایی به نام لیپوپروتئین، این چربی را در خون حمل می کنند. لیپوپروتئین هایی که کم چگال هستند LDL یا به اصطلاح کلسترول بد خوانده می شوند، این لیپوپروتئین ها چربی را به سلول ها می رسانند اما اگر میزان این چربی زیاد باشد در جدار رگ ها رسوب کرده و باعث انسداد آنها می شود.
رسوب چربی در رگ ها بخصوص رگ هایی که به ماهیچه قلب خون می رسانند (رگ های کرونری) خطر بیماری های قلبی را به میزان زیادی افزایش می دهد.
لیپوپروتئین هایی که چگالی زیاد دارند HDL یا به اصطلاح کلسترول خوب خوانده می شوند، چربی را از سلول ها دور کرده و به کبد می برند تا در آنجا تخریب شده یا از بدن دفع شود.
از این رو بالا بردن میزان کلسترول خوب همیشه به عنوان یکی از عوامل پیشگیری از بیماری های قلبی قلمداد شده است.
اکنون محققان دانشگاه کمبریج که تحقیق خود را در نشریه ساینس منتشر کرده اند می گویند شاید برای درک بهتر عملکرد این نوع کلسترول به تحقیقات بیشتری نیاز باشد و یا اینکه در تلاش وسیعی که برای تولید داروهای بالابرنده کلسترول خوب می شود، تجدید نظر شود.
پروفسور 'آدام باترورث' یکی از محققان این پژوهش گفت: اهمیت این تحقیق در آن است که ما همیشه بر این باور بوده ایم که کلسترول خوب خطر بیماری های قلبی را کاهش می دهد ولی این تحقیق نشان می دهد مقادیر زیاد کلسترول خوب نیز در واقع خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد؛ بنابراین فهم رایج را که کلسترول خوب باعث پیشگیری از بیماری های قلبی می شود به چالش می کشد.
به عقیده پروفسور باترورث این تحقیق نشان می دهد داروهایی که به هدف بالا بردن کلسترول خوب در دست تولید هستند ممکن است 'چندان مفید نباشند.'
او می گوید به جای مقدار کلسترول خوب، شاید آنچه اهمیت دارد اندازه مولکول این لیپوپروتئین ها است و اینکه چقدر در انتقال کلسترول به کبد موثر هستند.
با اینکه سودمندی بالا بودن HDL در خون زیر سوال رفته، متخصصان تاکید می کنند اندازه گیری آن در خون همچنان در پیش بینی خطر بیماری های قلبی روش مفیدی است.
دکتر 'دنیل ریدر' یکی دیگر از محققان این تحقیق از دانشگاه پنسیلوانیا نیز می گوید: در نهایت ممکن است ما بخواهیم برای کسانی که کلسترول خوبشان خیلی بالا است آزمایش ژنتیک انجام دهیم تا مطمئن شویم که آنها دچار جهش ژن SCARB1 نشده باشد چون این جهش میزان HDL را بالا می برد اما از بیماری های قلبی پیشگیری نمی کند بلکه خطر آن افزایش می دهد.
به گفته دکتر 'تیم چیکو' فوق تخصص قلب در دانشگاه شفیلد، این تحقیق مهم شاهدی دیگر بر مطالعاتی است که نشان داده اند قضیه به سادگی کلسترول خوب و بد نیست و نکته حائز اهمیت این است که ورزش هم کلسترول خوب را زیاد می کند هم کلسترول بد را کاهش می دهد.
پروفسور 'پیتر وایسبرگ' مدیر طبی بنیاد قلب بریتانیا نیز معتقد است: این تحقیق مهم، یکی از معماهای بزرگ کلسترول و بیماری های قلبی را روشن تر می کند و این موضوع که بدن با HDL چه می کند از اینکه میزان آن در خون چقدر است اهمیت بیشتری دارد.
وی تصریح کرد: ما با درک بهتر زمینه های زیست شناختی رابطه HDL با سکته قلبی می توانیم به درمان های پیشگیرانه جدید برسیم./
کلسترول یکی از انواع مهم چربی در بدن است که مولکول هایی به نام لیپوپروتئین، این چربی را در خون حمل می کنند. لیپوپروتئین هایی که کم چگال هستند LDL یا به اصطلاح کلسترول بد خوانده می شوند، این لیپوپروتئین ها چربی را به سلول ها می رسانند اما اگر میزان این چربی زیاد باشد در جدار رگ ها رسوب کرده و باعث انسداد آنها می شود.
رسوب چربی در رگ ها بخصوص رگ هایی که به ماهیچه قلب خون می رسانند (رگ های کرونری) خطر بیماری های قلبی را به میزان زیادی افزایش می دهد.
لیپوپروتئین هایی که چگالی زیاد دارند HDL یا به اصطلاح کلسترول خوب خوانده می شوند، چربی را از سلول ها دور کرده و به کبد می برند تا در آنجا تخریب شده یا از بدن دفع شود.
از این رو بالا بردن میزان کلسترول خوب همیشه به عنوان یکی از عوامل پیشگیری از بیماری های قلبی قلمداد شده است.
اکنون محققان دانشگاه کمبریج که تحقیق خود را در نشریه ساینس منتشر کرده اند می گویند شاید برای درک بهتر عملکرد این نوع کلسترول به تحقیقات بیشتری نیاز باشد و یا اینکه در تلاش وسیعی که برای تولید داروهای بالابرنده کلسترول خوب می شود، تجدید نظر شود.
پروفسور 'آدام باترورث' یکی از محققان این پژوهش گفت: اهمیت این تحقیق در آن است که ما همیشه بر این باور بوده ایم که کلسترول خوب خطر بیماری های قلبی را کاهش می دهد ولی این تحقیق نشان می دهد مقادیر زیاد کلسترول خوب نیز در واقع خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد؛ بنابراین فهم رایج را که کلسترول خوب باعث پیشگیری از بیماری های قلبی می شود به چالش می کشد.
به عقیده پروفسور باترورث این تحقیق نشان می دهد داروهایی که به هدف بالا بردن کلسترول خوب در دست تولید هستند ممکن است 'چندان مفید نباشند.'
او می گوید به جای مقدار کلسترول خوب، شاید آنچه اهمیت دارد اندازه مولکول این لیپوپروتئین ها است و اینکه چقدر در انتقال کلسترول به کبد موثر هستند.
با اینکه سودمندی بالا بودن HDL در خون زیر سوال رفته، متخصصان تاکید می کنند اندازه گیری آن در خون همچنان در پیش بینی خطر بیماری های قلبی روش مفیدی است.
دکتر 'دنیل ریدر' یکی دیگر از محققان این تحقیق از دانشگاه پنسیلوانیا نیز می گوید: در نهایت ممکن است ما بخواهیم برای کسانی که کلسترول خوبشان خیلی بالا است آزمایش ژنتیک انجام دهیم تا مطمئن شویم که آنها دچار جهش ژن SCARB1 نشده باشد چون این جهش میزان HDL را بالا می برد اما از بیماری های قلبی پیشگیری نمی کند بلکه خطر آن افزایش می دهد.
به گفته دکتر 'تیم چیکو' فوق تخصص قلب در دانشگاه شفیلد، این تحقیق مهم شاهدی دیگر بر مطالعاتی است که نشان داده اند قضیه به سادگی کلسترول خوب و بد نیست و نکته حائز اهمیت این است که ورزش هم کلسترول خوب را زیاد می کند هم کلسترول بد را کاهش می دهد.
پروفسور 'پیتر وایسبرگ' مدیر طبی بنیاد قلب بریتانیا نیز معتقد است: این تحقیق مهم، یکی از معماهای بزرگ کلسترول و بیماری های قلبی را روشن تر می کند و این موضوع که بدن با HDL چه می کند از اینکه میزان آن در خون چقدر است اهمیت بیشتری دارد.
وی تصریح کرد: ما با درک بهتر زمینه های زیست شناختی رابطه HDL با سکته قلبی می توانیم به درمان های پیشگیرانه جدید برسیم./