1500 بازدید
45 دیدگاه
یکی از ورزش‌هایی که برای تمام سنین حتی میانسالان و سالمندان توصیه می‌شود پیاده‌روی است که اثرات مثبتی بر فرد دارد.
یکی از اثرات مثبت پیاده‌روی، جنبه‌های روحی و روانی است، چرا که راه رفتن و انجام حرکت در فرد تأثیر خوشایندی باقی می‌گذارد به خصوص در افراد سالمند که احساس ارزش، قدرت و توانمندی می‌کنند و راه رفتن یک بازخورد مثبت محسوب می‌شود.
اثر مثبت دیگر پیاده‌روی بر روی سیستم اسکلتی - عضلانی فرد است چرا که عضلات، مفاصل، عروق و ... فعال شده و در یک چرخه مناسب قرار می‌گیرند.
اگر پیاده‌روی به طور منظم و مرتب انجام شود می‌تواند در افزایش قوام و استحکام استخوان نقش داشته باشد همچنین با کمک روش‌های دیگر می‌تواند از افزایش پوکی استخوان نیز بکاهد.پیاده‌روی خون را به جریان می‌اندازد و تنفس فرد به طور مناسب به گردش در می‌آید که در ادامه گردش خون از تنگی عروق جلوگیری کرده و فعالیت‌های قلبی و عروقی متناسب می‌شود. اگر پیاده‌روی انجام نشود کوتاهی عضلات، اسپاسم عضلانی، عدم تغذیه مناسب مفاصل، لخته در خون، تنگی عروق و اختلالات تنفسی و ... در فرد اتفاق می‌افتد و تمام مزایایی را که در مورد پیاده‌روی برشمردیم از فرد گرفته می‌شود.
در هنگام پیاده‌روی خیلی از مشکلات و بیماری‌های فرد آشکار می‌شود مثلاً گرفتگی عروق و شریان پا، به واسطه انجام فعالیت نمایان می‌شود یا تنگی کانال کمر به واسطه راه رفتن نمود پیدا می‌کند؛ پس می‌توان گفت پیاده‌روی در مورد بیماری‌های فرد نیز هشدار می‌دهد.
فرد برای دریافت خواص خوب و مفید پیاده‌روی چه از جنبه‌های روحی، روانی، فیزیکی و ... باید پیاده‌روی را به قصد پیاده‌روی انجام دهد البته اگر فرد شرایطش طوری است که مسیر را طوری انتخاب می‌کند که بتواند پیاده‌روی کند منعی ندارد اما آنچه که مهم است برنامه‌ریزی به قصد انجام ورزش است.
اگر فرد طالب آن است که از تمام خواص پیاده‌روی به طور کامل بهره‌برداری کند باید پیاده‌روی را به طور منظم و در طول هفته بین 3 تا 4 روز انجام دهد تا بیشترین خاصیت را از پیاده‌روی دریافت کند.
پیاده‌روی مناسب در طول روز باید 30 تا 45 دقیقه باشد؛ البته اگر فرد زمان را تقسیم کند و نصف پیاده‌روی را صبح هنگام و زمان باقیمانده را بعدازظهر پیاده‌روی کند منعی ندارد و خواص کلی پیاده‌روی را دریافت می‌کند.
مساله مهم در پیاده‌روی سرعت آن است؛ پیاده‌روی باید باعث شود که ضربان قلب 20 تا 25 عدد بالاتر از حد نرمال برود به عبارتی پیاده‌روی مناسب، تندروی است و داشتن سرعتی کمی بیشتر از حالت عادی.
اثر مثبت دیگر پیاده‌روی بر روی سیستم اسکلتی - عضلانی فرد است چرا که عضلات، مفاصل، عروق و ... فعال شده و در یک چرخه مناسب قرار می‌گیرند.
اگر پیاده‌روی به طور منظم و مرتب انجام شود می‌تواند در افزایش قوام و استحکام استخوان نقش داشته باشد همچنین با کمک روش‌های دیگر می‌تواند از افزایش پوکی استخوان نیز بکاهد.پیاده‌روی خون را به جریان می‌اندازد و تنفس فرد به طور مناسب به گردش در می‌آید که در ادامه گردش خون از تنگی عروق جلوگیری کرده و فعالیت‌های قلبی و عروقی متناسب می‌شود. اگر پیاده‌روی انجام نشود کوتاهی عضلات، اسپاسم عضلانی، عدم تغذیه مناسب مفاصل، لخته در خون، تنگی عروق و اختلالات تنفسی و ... در فرد اتفاق می‌افتد و تمام مزایایی را که در مورد پیاده‌روی برشمردیم از فرد گرفته می‌شود.
در هنگام پیاده‌روی خیلی از مشکلات و بیماری‌های فرد آشکار می‌شود مثلاً گرفتگی عروق و شریان پا، به واسطه انجام فعالیت نمایان می‌شود یا تنگی کانال کمر به واسطه راه رفتن نمود پیدا می‌کند؛ پس می‌توان گفت پیاده‌روی در مورد بیماری‌های فرد نیز هشدار می‌دهد.
فرد برای دریافت خواص خوب و مفید پیاده‌روی چه از جنبه‌های روحی، روانی، فیزیکی و ... باید پیاده‌روی را به قصد پیاده‌روی انجام دهد البته اگر فرد شرایطش طوری است که مسیر را طوری انتخاب می‌کند که بتواند پیاده‌روی کند منعی ندارد اما آنچه که مهم است برنامه‌ریزی به قصد انجام ورزش است.
اگر فرد طالب آن است که از تمام خواص پیاده‌روی به طور کامل بهره‌برداری کند باید پیاده‌روی را به طور منظم و در طول هفته بین 3 تا 4 روز انجام دهد تا بیشترین خاصیت را از پیاده‌روی دریافت کند.
پیاده‌روی مناسب در طول روز باید 30 تا 45 دقیقه باشد؛ البته اگر فرد زمان را تقسیم کند و نصف پیاده‌روی را صبح هنگام و زمان باقیمانده را بعدازظهر پیاده‌روی کند منعی ندارد و خواص کلی پیاده‌روی را دریافت می‌کند.
مساله مهم در پیاده‌روی سرعت آن است؛ پیاده‌روی باید باعث شود که ضربان قلب 20 تا 25 عدد بالاتر از حد نرمال برود به عبارتی پیاده‌روی مناسب، تندروی است و داشتن سرعتی کمی بیشتر از حالت عادی.
بهترین زمان پیاده روی
برای پیاده‌روی و انجام ورزش هنگام عصر از صبح مناسب‌تر است چرا که این امر با وضعیت هورمونی بدن ارتباط دارد و مخصوصاً در این روزها، ورزش در هنگام صبح به علت سرما توصیه نمی‌شود.
نوع پوشش و کفش مناسب نیز از جمله نکاتی است که باید در پیاده‌روی به آن اهمیت داد. کفش حتی‌الامکان باید تا بالای قوزک پا را بپوشاند و مانع لغزش پا شود؛ همچنین پوشش باید به گونه‌ای باشد که تعریق فرد را منتقل کند یعنی جنس لباس نایلونی و مصنوعی نباشد و حتی‌الامکان جنس لباس نخی باشد؛ در زمستان هم جنس البسه پشمی مناسب است تا بتواند تعریق حاصل شده را منتقل کند چرا که در غیر این صورت، توان راه رفتن فرد کاهش می‌یابد.
توصیه ما به افرادی که به بیماری‌های خاصی همچون قلبی - عروقی، مفاصل، استخوان و غیره مبتلا هستند این است که برای انجام ورزش پیاده‌روی با پزشک متخصص خود مشورت کنند.
در هنگام پیاده‌روی باید دقت کرد که کف محیط هموار باشد و کفی که قابل انعطاف باشد بهترین مکان برای پیاده‌روی است؛ البته در آسفالت خیابان می‌توان با پوشیدن کفش مناسبی که قدرت این انعطاف‌پذیری را دارد این نقص را جبران کرد.
ورزش در هوای آلوده
آلوده‌ترین و بدترین زمان برای تحرک و ورزش، زمانی است که آسمان ابری و خیابان‌ها مملو از ماشین است. گازهای سمی خارج شده از اتومبیل‌ها، عامل اصلی آلودگی هوای شهرها هستند که در زمستان، هوای سرد و سنگین و ابری و مواقعی که باد نمی‌وزد، آلودگی هوا را به حداکثر می‌رسانند. به همین دلیل هم توصیه شده است که در زمان شلوغی ترافیک صبح و حداقل 2 ساعت پس از شلوغی بعد از ظهر ورزش نکنید.
آلاینده‌ها باعث التهاب و تحریک پوشش راه‌های هوایی می‌شوند. مخاط و بلغم بیشتری تولید می‌شود و عضلات کوچک احاطه‌کننده راه‌های هوایی با انقباض واکنش نشان می‌دهند. کار تنفسی افزایش می‌یابد و رساندن اکسیژن به بدن مشکلتر می‌شود.
ذرات ریز معلق از موتورهای دیزلی اتوبوس‌ها و کامیون‌ها خارج می‌شوند. مونوکسیدکربن از دود سیگار و اگزوز ماشین‌ها حاصل می‌آید و می‌تواند اکسیژن را از دستگاه گردش خون فرد خارج کند. قرارگیری افراد در حال ورزش کردن در معرض مونوکسیدکربن می‌تواند به سرگیجه، اغتشاش شعور، سردرد و درجه حرارت‌های بالای خطرناک بدن بینجامد.
اوزون که بزرگترین جزء مه‌دود در شهرهای بزرگ است الگوهای تنفس را مختل می‌کند، اندازه راه‌های هوایی را کاهش می‌دهد و ریه‌ها را در برابر اکسیژن مقاوم می‌کند.
آلاینده‌ها باعث التهاب و تحریک پوشش راه‌های هوایی می‌شوند. مخاط و بلغم بیشتری تولید می‌شود و عضلات کوچک احاطه‌کننده راه‌های هوایی با انقباض واکنش نشان می‌دهند. کار تنفسی افزایش می‌یابد و رساندن اکسیژن به بدن مشکلتر می‌شود.
ذرات ریز معلق از موتورهای دیزلی اتوبوس‌ها و کامیون‌ها خارج می‌شوند. مونوکسیدکربن از دود سیگار و اگزوز ماشین‌ها حاصل می‌آید و می‌تواند اکسیژن را از دستگاه گردش خون فرد خارج کند. قرارگیری افراد در حال ورزش کردن در معرض مونوکسیدکربن می‌تواند به سرگیجه، اغتشاش شعور، سردرد و درجه حرارت‌های بالای خطرناک بدن بینجامد.
اوزون که بزرگترین جزء مه‌دود در شهرهای بزرگ است الگوهای تنفس را مختل می‌کند، اندازه راه‌های هوایی را کاهش می‌دهد و ریه‌ها را در برابر اکسیژن مقاوم می‌کند.
چند توصیه برای ورزش در هوای آلوده
ـ نزدیک جاده‌ها و خیابان‌هایی که کامیون‌های سنگین و اتوبوس‌ها در آن در حرکتند ندوید.
ـ در ابتدای صبح یا بعد از غروب ورزش کنید.
ـ در صورت امکان درون خانه ورزش کنید.
ـ اگر دچار اشکال تنفسی شدید، فورا ورزش را متوقف کنید و نزد دکتر بروید.
ـ از باران و باد استقبال کنید چون در این شرایط آب و هوایی جریان باد ذرات بسیار ریز آلاینده‌ها را با خود می‌برد و شما دیگر در هنگام تحرک آن را استنشاق نخواهید کرد.
ـ از ورزش کردن در ساعات شلوغ و پرترافیک جداً پرهیز کنید هرچه تعداد خودروها و وسایل نقلیه در خیابان‌ها بیشتر باشد به معنی آلودگی بیشتر هوا است.
ـ پارک‌های بزرگ را برای ورزش کردن انتخاب کنید. هرچه بین شما و خیابان تعداد درختان بیشتری وجود داشته باشد، آلودگی هوا کمتراست. به یاد داشته باشید که درخت‌ها هوا را پاک می‌کنند.
ـ در شرایط آلودگی بالای هوا، فضاهای ورزشی باز نظیر استادیوم‌های ورزشی رو باز و ایستگاههای ورزشی کنار خیابان‌های اصلی شهرها نمی‌تواند مکان مناسبی برای ورزش کردن باشد.
ـ در شرایط آلودگی زیاد هوا، با ورزش در فضاهای بسته نظیر سالن می‌توان اثرات آلودگی هوا هنگام ورزش را کاهش داد.
ـ حتی الامکان در زمان‌هایی که آلودگی در بیشترین حد است باید از ورزش کردن و حتی فعالیت‌های روزانه خارج از منزل خودداری کرد./
ـ در ابتدای صبح یا بعد از غروب ورزش کنید.
ـ در صورت امکان درون خانه ورزش کنید.
ـ اگر دچار اشکال تنفسی شدید، فورا ورزش را متوقف کنید و نزد دکتر بروید.
ـ از باران و باد استقبال کنید چون در این شرایط آب و هوایی جریان باد ذرات بسیار ریز آلاینده‌ها را با خود می‌برد و شما دیگر در هنگام تحرک آن را استنشاق نخواهید کرد.
ـ از ورزش کردن در ساعات شلوغ و پرترافیک جداً پرهیز کنید هرچه تعداد خودروها و وسایل نقلیه در خیابان‌ها بیشتر باشد به معنی آلودگی بیشتر هوا است.
ـ پارک‌های بزرگ را برای ورزش کردن انتخاب کنید. هرچه بین شما و خیابان تعداد درختان بیشتری وجود داشته باشد، آلودگی هوا کمتراست. به یاد داشته باشید که درخت‌ها هوا را پاک می‌کنند.
ـ در شرایط آلودگی بالای هوا، فضاهای ورزشی باز نظیر استادیوم‌های ورزشی رو باز و ایستگاههای ورزشی کنار خیابان‌های اصلی شهرها نمی‌تواند مکان مناسبی برای ورزش کردن باشد.
ـ در شرایط آلودگی زیاد هوا، با ورزش در فضاهای بسته نظیر سالن می‌توان اثرات آلودگی هوا هنگام ورزش را کاهش داد.
ـ حتی الامکان در زمان‌هایی که آلودگی در بیشترین حد است باید از ورزش کردن و حتی فعالیت‌های روزانه خارج از منزل خودداری کرد./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
