1500 بازدید
45 دیدگاه
مطالعه ارزشمند و طولانی‌مدت بررسی سلامت پرستاران در آمریکا، دریافته که قهوه در برابر دیابت نوع 2 و بیماری قلبی‌عروقی محافظت ایجاد می‌کند. محققان در حال پیگیری یافته‌های سال 2001 هستند که نشان داده بود، قهوه اثر محافظتی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون ایجاد می‌کند.
زمانی ناپلئون در مورد قهوه اینطور اظهارنظر کرده بود: «قهوه باید داغ مانند جهنم، سیاه مانند شیطان، خالص مانند فرشته و شیرین همچون عشق باشد.»
باخ نیز ترانه‌ای را در وصف مزایای قهوه سروده که نویسندگان به آن تکیه کرده و مایه مباهات آنها است. براساس یک افسانه قدیمی، پاپ قهوه را متبرک کرده است. بانو آستور، زمانی اعلام کرد اگر وی همسر وینستون چرچیل بود، با قهوه وی را مسموم می‌کرد. در همان زمان، چرچیل در پاسخ وی گفت: «اگر من با شما ازدواج کرده بودم، آن قهوه را سر می‌کشیدم.»
قهوه در هر جایی وجود دارد؛ در طول تاریخ و در سراسر دنیا. علم نیز به‌طور فزاینده‌ای نشان داده که محبوبیت آن، به این دلیل است که ماده خوبی است.
دانشمندان دانشگاه هاروارد سالیان متمادی است که قهوه را زیر میکروسکوپ‌های خود گذاشته‌اند. سال گذشته، محققان اعلام کردند که 6 ژن جدید انسانی را یافته‌اند که مرتبط با قهوه بوده و وجود 2 ژن دیگر را نیز تائید کردند که قبلا کشف شده بودند. مطالعه ارزشمند و طولانی‌مدت بررسی سلامت پرستاران در آمریکا، دریافته که قهوه در برابر دیابت نوع 2 و بیماری قلبی‌عروقی محافظت ایجاد می‌کند. محققان در حال پیگیری یافته‌های سال 2001 هستند که نشان داده بود، قهوه اثر محافظتی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون ایجاد می‌کند.
مطالعه‌ای که در دانشگاه هاروارد انجام می‌شود، فقط قسمتی از تصویر نوظهور قهوه، به عنوان اکسیر بالقوه قدرتمند در برابر طیفی از بیماری‌ها، از سرطان گرفته تا پوسیدگی دندان، نشان می‌دهد.
Sanjiv Chopra، پروفسور پزشکی در مدرسه پزشکی هاروارد، بسیار تحت تاثیر یافته‌ها قرار گرفته و خود را یک مبلغ قهوه می‌داند. این دانشمند که نویسنده چندین کتاب است، در سال 2010 در کتاب خود، تحت عنوان «بهتر زندگی کنید، طولانی‌تر زندگی کنید»، بخشی را به قهوه و مزایای آن اختصاص داده است.
چوپرا، زمانی به قهوه و اثرات بالقوه قدرتمند آن علاقهمند شد که نتایج یک تحقیق، نظر وی را به خود جلب کرد. در این تحقیق آمده بود که مصرف قهوه سطح آنزیم‌های کبدی را کاهش داده و از کبد در برابر سرطان و سیروز محافظت می‌کند. پس از آن بود که شروع کرد به درخواست از دانشجویان، دستیاران و فلوهای بخش کبد تا درباره عادت‌های مصرف قهوه‌شان، پرسشنامه‌ای را پر کنند. نتایج این تحقیق، یافته‌های قبلی را تکرار کرد و نشان داد هیچ‌یک از بیماران مبتلا به بیماری‌های کبدی، قهوه نمی‌نوشند.
چوپرا، به این ترتیب خود را متقاعد کرده که چندین فنجان قهوه در طول روز بنوشد و دیگران را به انجام این کار تشویق می‌کند. هرچند دیگر محققان در توصیه‌های تغذیه‌ای خود کمتر این موضوع را نشان داده و قهوه را کمتر تحویل گرفته‌اند، به اندازه کافی متقاعد هستند که تحقیقات خود را در مورد مزایای قهوه ادامه دهند.
دو محقق اپیدمیولوژی از دانشگاه هاروارد، همسو با دیگر پژوهشگران، به بررسی تاثیر بالقوه ضد پارکینسونی قهوه پرداخته‌اند. این دانشمندان، برای نخستین بار نظرات خود را در سال 2001 منتشر کرده بودند. مطالعه آنها در همان زمان نشان داده بود که نوشیدن 4 تا 5 فنجان قهوه در روز، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در مقایسه با افرادی که قهوه را به مقدار کم می‌نوشند یا اصلا طرف آن هم نمی‌روند، نزدیک به 50 درصد کاهش می‌دهد.
از سوی دیگر، دو محقق تغذیه و اپیدمیولوژی، که ریاست بخش دیابت را در مطالعه بررسی سلامت پرستاران برعهده دارند، به این موضوع علاقهمند شدند که آیا نوشیدن قهوه بر مورتالیتی کلی افراد تاثیر دارد یا خیر. آنها اظهار می‌دارند که مقدار زیادی قهوه در روز نمی‌خورند؛ 2 یا 3 فنجان در روز، اما آن را دوست دارند و به مزایای زیاد آن هم فکر می‌کنند. آنها به آرامش‌بخش بودن قهوه هم فکر می‌کنند.
سال گذشته، یک تیم تحقیقاتی از هاروارد، به بررسی اثر قهوه بر ژنوم انسانی پرداختند. آنها 6 ژن جدید را کشف کردند که با مصرف قهوه مرتبط بوده و 2 ژنی را هم که قبلا پیدا شده بودند، دوباره تائید کردند. 2 مورد از 6 ژن جدید، مرتبط با متابولیسم، 2 ژن مرتبط با اثرات روانگردانی قهوه و 2 ژن هم که تاثیر دقیق آنها بر مصرف قهوه هنوز نامشخص است، اما ارتباط آنها با متابولیسم چربی و گلوکز مشخص شده است.
محققان معتقدند رفتارهای مصرف کافئین به میزان زیادی ارثی است در و ژن‌های کشف شده به نظر می‌رسد فقط 7 درصد این رفتارهای ارثی را توجیه می‌کند. بنابراین، نباید تاثیر بسیار قدرتمند فرهنگ را بر مصرف قهوه نادیده گرفت.
با توجه به آنکه ارتباط میان قهوه و سلامت بهتر به‌طور قابل توجهی واضح‌تر می‌شود، عواملی که با مزایای آن تداخل ایجاد می‌کند، نامشخص مانده است. کافئین به تنهایی اثرات گفته شده را توجیه نمی‌کند. برای کسانی که تازه مصرف قهوه را شروع کرده‌اند، بعضی از این منافع حتی با قهوه‌های بدون کافئین هم دیده می‌شود. بدین ترتیب، نظر محققان به دیگر اجزای فعال تشکیل دهنده قهوه جلب شده است، مانند آنتی‌اکسیدان‌هایی همچون کلروژنیک اسید.در مجموع می‌توان گفت، قهوه یک نوشیدنی پیچیده‌ای است، بنابراین، یافتن اینکه کدام جزء آن مسوول بروز مزایای آن است، کاری است مشکل. قهوه حاوی اجزای بیوفعال فراوانی است که نباید آنها را نادیده گرفت.
دیگر نکاتی که از مطالعه هاروارد به دست آمده، شامل موارد زیر است:
در سال 2005، مطالعه‌ای به بررسی ارتباط مصرف زیاد قهوه و افزایش فشار خون پرداخت که درنهایت، هیچ شواهدی در حمایت از این ارتباط پیدا نکرد. حتی برعکس، به نکاتی نیز برخورد که شاید قهوه فشار خون را تنظیم کند.
در مطالعه‌ای که در سال 2011 در هاروارد انجام شد، نوشیدن منظم قهوه با کاهش خطر فرم کشنده‌ای از سرطان پروستات همراه بود.
در سال 2011، نتایج یک مطالعه نشان داد، نوشیدن 4 فنجان یا بیشتر قهوه در روز، خطر افسردگی را میان زنان کاهش می‌دهد.
در سال 2012، محققان نشان دادند نوشیدن 3 فنجان قهوه در روز، خطر بازال سل کارسینوما را 20درصد کاهش می‌دهد.
مطالعه سال 2013 دانشگاه هاروارد، ارتباط میان مصرف قهوه و کاهش خطر افسردگی را مشخص کرد.
در سال 2013، آنالیز 36 مطالعه که در مجموع، بیش از یک میلیون نفر را در بر می‌گرفت، نشان داد حتی مصرف زیادقهوه خطر بیماری قلبی‌عروقی را بیشتر نمی‌کند و نوشیدن 3 تا 5 فنجان قهوه در روز بیشترین محافظت را در برابر بیماری قلبی‌عروقی ایجاد می‌کند.
محققان دانشگاه هاروارد در بررسی‌های خود دریافتند افزایش مصرف قهوه به بیش از یک فنجان در روز، در طول یک دوره 4 ساله، خطر بروز دیابت نوع 2 را تا 11 درصد کاهش می‌دهد. این مطالعه، همچنین دریافت افرادی که مصرف قهوه خود را تا بیش از یک فنجان در روز کاهش می‌دهند، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در خود تا 17درصد افزایش می‌دهند.
چوپرا می‌گوید: «نوشیدن نخستین فنجان قهوه در صبح، شادی زندگانی و یک لذت واقعی است.»/
باخ نیز ترانه‌ای را در وصف مزایای قهوه سروده که نویسندگان به آن تکیه کرده و مایه مباهات آنها است. براساس یک افسانه قدیمی، پاپ قهوه را متبرک کرده است. بانو آستور، زمانی اعلام کرد اگر وی همسر وینستون چرچیل بود، با قهوه وی را مسموم می‌کرد. در همان زمان، چرچیل در پاسخ وی گفت: «اگر من با شما ازدواج کرده بودم، آن قهوه را سر می‌کشیدم.»
قهوه در هر جایی وجود دارد؛ در طول تاریخ و در سراسر دنیا. علم نیز به‌طور فزاینده‌ای نشان داده که محبوبیت آن، به این دلیل است که ماده خوبی است.
دانشمندان دانشگاه هاروارد سالیان متمادی است که قهوه را زیر میکروسکوپ‌های خود گذاشته‌اند. سال گذشته، محققان اعلام کردند که 6 ژن جدید انسانی را یافته‌اند که مرتبط با قهوه بوده و وجود 2 ژن دیگر را نیز تائید کردند که قبلا کشف شده بودند. مطالعه ارزشمند و طولانی‌مدت بررسی سلامت پرستاران در آمریکا، دریافته که قهوه در برابر دیابت نوع 2 و بیماری قلبی‌عروقی محافظت ایجاد می‌کند. محققان در حال پیگیری یافته‌های سال 2001 هستند که نشان داده بود، قهوه اثر محافظتی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون ایجاد می‌کند.
مطالعه‌ای که در دانشگاه هاروارد انجام می‌شود، فقط قسمتی از تصویر نوظهور قهوه، به عنوان اکسیر بالقوه قدرتمند در برابر طیفی از بیماری‌ها، از سرطان گرفته تا پوسیدگی دندان، نشان می‌دهد.
Sanjiv Chopra، پروفسور پزشکی در مدرسه پزشکی هاروارد، بسیار تحت تاثیر یافته‌ها قرار گرفته و خود را یک مبلغ قهوه می‌داند. این دانشمند که نویسنده چندین کتاب است، در سال 2010 در کتاب خود، تحت عنوان «بهتر زندگی کنید، طولانی‌تر زندگی کنید»، بخشی را به قهوه و مزایای آن اختصاص داده است.
چوپرا، زمانی به قهوه و اثرات بالقوه قدرتمند آن علاقهمند شد که نتایج یک تحقیق، نظر وی را به خود جلب کرد. در این تحقیق آمده بود که مصرف قهوه سطح آنزیم‌های کبدی را کاهش داده و از کبد در برابر سرطان و سیروز محافظت می‌کند. پس از آن بود که شروع کرد به درخواست از دانشجویان، دستیاران و فلوهای بخش کبد تا درباره عادت‌های مصرف قهوه‌شان، پرسشنامه‌ای را پر کنند. نتایج این تحقیق، یافته‌های قبلی را تکرار کرد و نشان داد هیچ‌یک از بیماران مبتلا به بیماری‌های کبدی، قهوه نمی‌نوشند.
چوپرا، به این ترتیب خود را متقاعد کرده که چندین فنجان قهوه در طول روز بنوشد و دیگران را به انجام این کار تشویق می‌کند. هرچند دیگر محققان در توصیه‌های تغذیه‌ای خود کمتر این موضوع را نشان داده و قهوه را کمتر تحویل گرفته‌اند، به اندازه کافی متقاعد هستند که تحقیقات خود را در مورد مزایای قهوه ادامه دهند.
دو محقق اپیدمیولوژی از دانشگاه هاروارد، همسو با دیگر پژوهشگران، به بررسی تاثیر بالقوه ضد پارکینسونی قهوه پرداخته‌اند. این دانشمندان، برای نخستین بار نظرات خود را در سال 2001 منتشر کرده بودند. مطالعه آنها در همان زمان نشان داده بود که نوشیدن 4 تا 5 فنجان قهوه در روز، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در مقایسه با افرادی که قهوه را به مقدار کم می‌نوشند یا اصلا طرف آن هم نمی‌روند، نزدیک به 50 درصد کاهش می‌دهد.
از سوی دیگر، دو محقق تغذیه و اپیدمیولوژی، که ریاست بخش دیابت را در مطالعه بررسی سلامت پرستاران برعهده دارند، به این موضوع علاقهمند شدند که آیا نوشیدن قهوه بر مورتالیتی کلی افراد تاثیر دارد یا خیر. آنها اظهار می‌دارند که مقدار زیادی قهوه در روز نمی‌خورند؛ 2 یا 3 فنجان در روز، اما آن را دوست دارند و به مزایای زیاد آن هم فکر می‌کنند. آنها به آرامش‌بخش بودن قهوه هم فکر می‌کنند.
سال گذشته، یک تیم تحقیقاتی از هاروارد، به بررسی اثر قهوه بر ژنوم انسانی پرداختند. آنها 6 ژن جدید را کشف کردند که با مصرف قهوه مرتبط بوده و 2 ژنی را هم که قبلا پیدا شده بودند، دوباره تائید کردند. 2 مورد از 6 ژن جدید، مرتبط با متابولیسم، 2 ژن مرتبط با اثرات روانگردانی قهوه و 2 ژن هم که تاثیر دقیق آنها بر مصرف قهوه هنوز نامشخص است، اما ارتباط آنها با متابولیسم چربی و گلوکز مشخص شده است.
محققان معتقدند رفتارهای مصرف کافئین به میزان زیادی ارثی است در و ژن‌های کشف شده به نظر می‌رسد فقط 7 درصد این رفتارهای ارثی را توجیه می‌کند. بنابراین، نباید تاثیر بسیار قدرتمند فرهنگ را بر مصرف قهوه نادیده گرفت.
با توجه به آنکه ارتباط میان قهوه و سلامت بهتر به‌طور قابل توجهی واضح‌تر می‌شود، عواملی که با مزایای آن تداخل ایجاد می‌کند، نامشخص مانده است. کافئین به تنهایی اثرات گفته شده را توجیه نمی‌کند. برای کسانی که تازه مصرف قهوه را شروع کرده‌اند، بعضی از این منافع حتی با قهوه‌های بدون کافئین هم دیده می‌شود. بدین ترتیب، نظر محققان به دیگر اجزای فعال تشکیل دهنده قهوه جلب شده است، مانند آنتی‌اکسیدان‌هایی همچون کلروژنیک اسید.در مجموع می‌توان گفت، قهوه یک نوشیدنی پیچیده‌ای است، بنابراین، یافتن اینکه کدام جزء آن مسوول بروز مزایای آن است، کاری است مشکل. قهوه حاوی اجزای بیوفعال فراوانی است که نباید آنها را نادیده گرفت.
دیگر نکاتی که از مطالعه هاروارد به دست آمده، شامل موارد زیر است:
در سال 2005، مطالعه‌ای به بررسی ارتباط مصرف زیاد قهوه و افزایش فشار خون پرداخت که درنهایت، هیچ شواهدی در حمایت از این ارتباط پیدا نکرد. حتی برعکس، به نکاتی نیز برخورد که شاید قهوه فشار خون را تنظیم کند.
در مطالعه‌ای که در سال 2011 در هاروارد انجام شد، نوشیدن منظم قهوه با کاهش خطر فرم کشنده‌ای از سرطان پروستات همراه بود.
در سال 2011، نتایج یک مطالعه نشان داد، نوشیدن 4 فنجان یا بیشتر قهوه در روز، خطر افسردگی را میان زنان کاهش می‌دهد.
در سال 2012، محققان نشان دادند نوشیدن 3 فنجان قهوه در روز، خطر بازال سل کارسینوما را 20درصد کاهش می‌دهد.
مطالعه سال 2013 دانشگاه هاروارد، ارتباط میان مصرف قهوه و کاهش خطر افسردگی را مشخص کرد.
در سال 2013، آنالیز 36 مطالعه که در مجموع، بیش از یک میلیون نفر را در بر می‌گرفت، نشان داد حتی مصرف زیادقهوه خطر بیماری قلبی‌عروقی را بیشتر نمی‌کند و نوشیدن 3 تا 5 فنجان قهوه در روز بیشترین محافظت را در برابر بیماری قلبی‌عروقی ایجاد می‌کند.
محققان دانشگاه هاروارد در بررسی‌های خود دریافتند افزایش مصرف قهوه به بیش از یک فنجان در روز، در طول یک دوره 4 ساله، خطر بروز دیابت نوع 2 را تا 11 درصد کاهش می‌دهد. این مطالعه، همچنین دریافت افرادی که مصرف قهوه خود را تا بیش از یک فنجان در روز کاهش می‌دهند، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در خود تا 17درصد افزایش می‌دهند.
چوپرا می‌گوید: «نوشیدن نخستین فنجان قهوه در صبح، شادی زندگانی و یک لذت واقعی است.»/
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
