1500 بازدید
45 دیدگاه
آیا برای درمان افسردگی باید دارو مصرف کرد یا به روان‌درمانی روی آورد؟
آیا برای درمان افسردگی باید دارو مصرف کرد یا به روان‌درمانی روی آورد؟
این سوالی است که بسیاری از افراد افسرده با آن مواجه‌اند.
در حال حاضر بسیاری از پزشکان عمومی نیز مانند روان‌پزشکان داروهای ضدافسردگی را تجویز می‌کنند. این داروها اغلب به‌عنوان خط اول درمانی بیمارانی که افسرده هستند، به کار می‌روند. بیماران و بیمه‌ها نیز معمولا نیز به علت هزینه کمتر دارودرمانی نسبت به روان‌درمانی این رویکرد را می‌پسندند. بررسی‌های متعدد در مورد کارآیی این دو روش نشان‌دهنده اثر مشابه آنها بوده است.
روان‌درمانی رفتاری- شناختی (نوعی از روان‌درمانی که معمولا برای درمان افسردگی به کار می‌رود) و درمان با داروهای ضدافسردگی به یکسان در درمان بیماران افسرده موثر هستند. همچنین ترکیب روان‌درمانی با دارودرمانی می‌تواند نتیجه موثرتری از دارودرمانی به تنهایی داشته باشد، اما برخی از تحقیقات هم نشان داده‌اند که ترکیب این دو روش موثرتر از روان‌درمانی به تنهایی نیست.
بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند، تعداد بیماران بیشتری ممکن است دارودرمانی برای افسردگی را کنار بگذارند که یا به علت عوارض جانبی داروها است یا به علت اینکه داروها به آنها کمک نکرده‌اند.
از طرف دیگر عرضه‌کنندگان مراقبت‌های بهداشت روانی گرایش دارند از ابزارهایی استفاده کنند که برای کاربرد آنها تعلیم دیده‌اند. این امر ممکن است مشکلاتی را به بار بیاورد. به قول معروف کسی که تنها ابزارش چکش است، ممکن است برای کاری حتی برای درمان ناخن از آن استفاده کند!
اتفاقی نیست که انجام‌دهندگان تحقیقاتی که در بالا ذکر شد، روان‌شناسان بوده‌اند.
روان‌شناسان می‌تواند روان‌درمانی انجام دهند، اما اجازه تجویز دارو ندارند. همچنین اتفاقی نیست که اغلب پزشکان عمومی پیش از ارجاع بیمار افسرده برای مشاوره یا روان‌درمانی برای او دارو تجویز می‌کنند. برای این پزشکان تجویز دارو راحت‌تر و عملی‌تر است، اما آنها وقت زیادی برای گفت‌وگودرمانی با بیمار ندارند.
بررسی‌ها توافق دارند که هم داروهای ضدافسردگی و هم روان‌درمانی درمان‌هایی موثر برای افسردکی هستند. حتی این توافق وجود دارد که ترکیب این 2 روش ممکن است، موثرتر از هر یک از آنها به تنهایی باشد. البته ممکن است یکی از این 2 شیوه درمانی در یک شخص خاص موثرتر باشد. بر مبنای دانش فعلی، هنوز نمی‌توان دقیقا پیش‌بینی کرد که کدام شیوه درمانی برای یک فرد معین موثرتر است.
به هر حال اگر افسرده هستید، این اصول را در ذهن داشته باشید: درمانگری که به او مراجعه کرده‌اید، ممکن است تنها امکان کاربرد شیوه معین درمانی داشته باشد.
توصیه درمانگر به یک شیوه درمان خاص، ممکن است بیشتر ناشی از تسلط بیشتر او بر آن شیوه درمانی باشد تا دانش معینی در مورد موقعیت شما.
مهم‌ترین نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که درمان‌های گوناگونی برای درمان افسردگی وجود دارد. شاید چندان مهم نباشد که پزشک یا درمانگر شما کدام یک از این شیوه‌‌ها را اول به کار برد. در صورتی که یک شیوه درمانی موثر واقع نشود، از او بخواهد از روش‌های جایگزین استفاده کند./
این سوالی است که بسیاری از افراد افسرده با آن مواجه‌اند.
در حال حاضر بسیاری از پزشکان عمومی نیز مانند روان‌پزشکان داروهای ضدافسردگی را تجویز می‌کنند. این داروها اغلب به‌عنوان خط اول درمانی بیمارانی که افسرده هستند، به کار می‌روند. بیماران و بیمه‌ها نیز معمولا نیز به علت هزینه کمتر دارودرمانی نسبت به روان‌درمانی این رویکرد را می‌پسندند. بررسی‌های متعدد در مورد کارآیی این دو روش نشان‌دهنده اثر مشابه آنها بوده است.
روان‌درمانی رفتاری- شناختی (نوعی از روان‌درمانی که معمولا برای درمان افسردگی به کار می‌رود) و درمان با داروهای ضدافسردگی به یکسان در درمان بیماران افسرده موثر هستند. همچنین ترکیب روان‌درمانی با دارودرمانی می‌تواند نتیجه موثرتری از دارودرمانی به تنهایی داشته باشد، اما برخی از تحقیقات هم نشان داده‌اند که ترکیب این دو روش موثرتر از روان‌درمانی به تنهایی نیست.
بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند، تعداد بیماران بیشتری ممکن است دارودرمانی برای افسردگی را کنار بگذارند که یا به علت عوارض جانبی داروها است یا به علت اینکه داروها به آنها کمک نکرده‌اند.
از طرف دیگر عرضه‌کنندگان مراقبت‌های بهداشت روانی گرایش دارند از ابزارهایی استفاده کنند که برای کاربرد آنها تعلیم دیده‌اند. این امر ممکن است مشکلاتی را به بار بیاورد. به قول معروف کسی که تنها ابزارش چکش است، ممکن است برای کاری حتی برای درمان ناخن از آن استفاده کند!
اتفاقی نیست که انجام‌دهندگان تحقیقاتی که در بالا ذکر شد، روان‌شناسان بوده‌اند.
روان‌شناسان می‌تواند روان‌درمانی انجام دهند، اما اجازه تجویز دارو ندارند. همچنین اتفاقی نیست که اغلب پزشکان عمومی پیش از ارجاع بیمار افسرده برای مشاوره یا روان‌درمانی برای او دارو تجویز می‌کنند. برای این پزشکان تجویز دارو راحت‌تر و عملی‌تر است، اما آنها وقت زیادی برای گفت‌وگودرمانی با بیمار ندارند.
بررسی‌ها توافق دارند که هم داروهای ضدافسردگی و هم روان‌درمانی درمان‌هایی موثر برای افسردکی هستند. حتی این توافق وجود دارد که ترکیب این 2 روش ممکن است، موثرتر از هر یک از آنها به تنهایی باشد. البته ممکن است یکی از این 2 شیوه درمانی در یک شخص خاص موثرتر باشد. بر مبنای دانش فعلی، هنوز نمی‌توان دقیقا پیش‌بینی کرد که کدام شیوه درمانی برای یک فرد معین موثرتر است.
به هر حال اگر افسرده هستید، این اصول را در ذهن داشته باشید: درمانگری که به او مراجعه کرده‌اید، ممکن است تنها امکان کاربرد شیوه معین درمانی داشته باشد.
توصیه درمانگر به یک شیوه درمان خاص، ممکن است بیشتر ناشی از تسلط بیشتر او بر آن شیوه درمانی باشد تا دانش معینی در مورد موقعیت شما.
مهم‌ترین نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که درمان‌های گوناگونی برای درمان افسردگی وجود دارد. شاید چندان مهم نباشد که پزشک یا درمانگر شما کدام یک از این شیوه‌‌ها را اول به کار برد. در صورتی که یک شیوه درمانی موثر واقع نشود، از او بخواهد از روش‌های جایگزین استفاده کند./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
