داروهای مسکن شبه افیونی یا مسکنهای قوی تجویز شده توسط پزشک درد را کاهش می دهند، اما از سوی دیگر عوارض جانبی و اعتیاد به آنها افزایش می یابد.

یک تیم از محققان به ریاست یک محقق از دانشگاه سنت لوئیس ارتباطی بین استفاده از داروهای مسکن و افزایش خطر افسردگی عمده کشف کرده اند.

در این تحقیق سوابق پزشکی 50 هزار سرباز کهنه کار که هیچ سابقه استفاده از مخدر یا افسردگی نداشتند، اما برای آنها مسکنهای شبه افیونی تجویر شده، مورد بررسی قرار گرفته است.

بیمارانی که به مدت 180 روز یا بیشتر از این نوع داروها استفاده کردند تا 53 درصد بیشتر در معرض خطر به افسردگی قرار گرفتند و افرادی که به مدت 90 تا 180 روز از این داروها استفاده کردند خطر افسردگی آنها 25 درصد بود، این نتایج در مقایسه با بیمارانی قرار گرفت که یا داروهای مسکن قوی مصرف نکرده بودند و یا طول مدت مصرف آنها کمتر از 90 روز بود.

جفری شرر محقق اصلی این پروژه اظهار داشت: این تحقیقات نشان می دهد که هرچقدر که فرد بیشتر در معرض استفاده از داروهای شبه افیونی قرار گیرد، بیشتر در معرض خطر افسردگی خواهد بود. داروهای شبه افیونی درد و رنج را تخفیف می دهند اما عوارض جانبی آنها بسیار زیاد و مستمر است.

شرر یادآور شد حتی با وجودی که هیچ شاهد روشنی درباره مکانیسمی که در ایجاد افسردگی توسط داروهای شبه افیونی وجود ندارد اما عوامل مختلفی در این وضعیت ایفای نقش می کنند.

برخی از این عوامل از این قرار است که استفاده پیوسته از مسکنها می توانند ظرفیت فرد را برای تجربه لذت از پاداشهای عصبی چون غذا بالا ببرد. از دیگر عوامل می توان به درد بدن ماهها و یا سالها پس از استفاده از داروهای شبه افیونی اشاره کرد.

نتایج این تحقیق در مجله طب داخلی منتشر شده است./