1500 بازدید
45 دیدگاه
انسان باتوجه به شرایط روحی و محیطی گاه در وضعیتی قرار می‌گیرد که کنترل رفتارش دشوار می‌شود. برای حفظ آرامش در این شرایط، باید مدیریت رفتار در شرایط بحرانی را بیاموزیم، مانند شرایطی که شما فرصت کمی را برای انجام کاری در اختیار دارید و می‌خواهید آن را با عجله انجام دهید،
به بانک رفته‌اید تا چکی را نقد کنید و با پول آن چک خودتان را از شخصی پس بگیرید تا برگشت نخورد، اما حساب صاحب چک موجودی ندارد و ساعت کار بانک هم رو به اتمام است، در همین لحظه شخصی از شما که با عجله در حال تماس گرفتن با صاحب چک هستید آدرس بی‌ربطی می‌پرسد و اینجاست که شما منفجر می‌شوید. با عصبانیت به آن رهگذر پرخاش می‌کنید و او که از همه جا بی‌خبر است، فقط با تعجب به شما نگاه می‌کند. شاید مشابه این اتفاق بارها و بارها برای همه ما افتاده باشد و بعد از رفتار خود پشیمان شده باشیم، اما تکنیک مدیریت رفتار در این شرایط چیست؟ پاسخ را از دکتر مجید ابهری، رفتارشناس و عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی می‌شنویم.
چگونه می‌توانیم در هنگام عجله و اضطرار رفتار خود را مدیریت کنیم؟
انسان باتوجه به شرایط روحی و محیطی گاه در وضعیتی قرار می‌گیرد که کنترل رفتارش دشوار می‌شود. برای حفظ آرامش در این شرایط، باید مدیریت رفتار در شرایط بحرانی را بیاموزیم، مانند شرایطی که شما فرصت کمی را برای انجام کاری در اختیار دارید و می‌خواهید آن را با عجله انجام دهید، اما در همین هنگام شهروندی از کنار شما می‌گذرد و سوالی می‌پرسد یا پول خرد می‌خواهد و همین درخواست مانند چاشنی انفجاری باعث منفجر شدن خشم و غضب شما می‌شود. در نتیجه اولین رفتار شما پرخاشگری با فرد است که به او پاسخ می‌دهید: از جان من چه می‌خواهی از کس دیگری بپرس، اما وقتی به دوروبرتان نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که هیچ‌کس در آن اطراف نیست و در چنین شرایطی بارها و بارها ممکن است اتفاقات مشابهی بیفتد. در حالی که شاید این پرخاشگری منجر به بگوومگویی شود که بیشتر وقت شخص را هدر دهد و سبب اتلاف انرژی می‌شود.
تکنیک مدیریت رفتار در این شرایط چیست؟
برای مدیریت رفتار در اینگونه موارد باید خود را به جای فرد قرار دهیم؛ یعنی شخص غریبی که کسی را نمی‌شناسد و به دنبال آدرس یا حل مشکلی می‌گردد که برای وی جنبه اضطراری دارد. بنابراین مسلم است که نباید از دست وی عصبانی شویم؛ بلکه باید با خونسردی از وی عذرخواهی کنیم و حتی جواب منفی وی را با خوشرویی بدهیم، زیرا در این صورت برای او قابل پذیرش‌تر خواهد شد. اگر هم می‌توانیم، مشکل او را حل کنیم و یک تا چند دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد، این کار را انجام بدهیم و قبول کنیم که احتمال دارد در شرایطی مشابه ما نیز در چنین وضعیتی قرار بگیریم. خشمگین شدن در اوضاع یاد شده هیچ مشکلی را حل نکرده، بلکه باعث به‌وجودآمدن تنش رفتاری دیگری در اثر ادامه گفت‌وگو و بحث می‌شود. زیرا ممکن است آن همشهری بگوید مگر من از تو چه خواسته‌ام، سوالی کردم یا کمکی خواستم و ما هم باید جواب بدهیم، آقا من عجله دارم به کار خودتان برسید و ممکن است همین بگوومگوی کلامی وقت ما را بیشتر تلف کند یا ممکن است به تقابل کلامی منجر شود، بنابراین در اینگونه شرایط بهترین اوضاع ممکن کنترل رفتار و قرار دادن خود در جای وی و با آرامش پاسخ دادن است که حتی اگر کمکی از دستمان برنیاید، باعث آرامش روحی طرف مقابل خواهد شد.
چه تکنیک عملی می‌تواند در شرایط بحرانی به کمک ما بیاید؟
تنها تکنیک عملی در این صورت تنفس عمیق و چند ثانیه تامل و خودداری است. این تکنیک می‌تواند خشم ما را کنترل کند و در صورتی که نفس عمیقی بکشیم یا موقعیت خود را عوض کنیم، آرامش بر ما حاکم می‌شود و ممکن است از این تنش رفتاری جلوگیری به عمل آید. اصلی‌ترین توصیه این جانب نفس عمیق و آرام کردن خود با این پاسخ است که ممکن است در هر ساعت و دقیقه جای این فرد قرار بگیریم و به خود بگوییم فکر کن اگر تو جای او بودی، چه می‌کردی؟/
چگونه می‌توانیم در هنگام عجله و اضطرار رفتار خود را مدیریت کنیم؟
انسان باتوجه به شرایط روحی و محیطی گاه در وضعیتی قرار می‌گیرد که کنترل رفتارش دشوار می‌شود. برای حفظ آرامش در این شرایط، باید مدیریت رفتار در شرایط بحرانی را بیاموزیم، مانند شرایطی که شما فرصت کمی را برای انجام کاری در اختیار دارید و می‌خواهید آن را با عجله انجام دهید، اما در همین هنگام شهروندی از کنار شما می‌گذرد و سوالی می‌پرسد یا پول خرد می‌خواهد و همین درخواست مانند چاشنی انفجاری باعث منفجر شدن خشم و غضب شما می‌شود. در نتیجه اولین رفتار شما پرخاشگری با فرد است که به او پاسخ می‌دهید: از جان من چه می‌خواهی از کس دیگری بپرس، اما وقتی به دوروبرتان نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که هیچ‌کس در آن اطراف نیست و در چنین شرایطی بارها و بارها ممکن است اتفاقات مشابهی بیفتد. در حالی که شاید این پرخاشگری منجر به بگوومگویی شود که بیشتر وقت شخص را هدر دهد و سبب اتلاف انرژی می‌شود.
تکنیک مدیریت رفتار در این شرایط چیست؟
برای مدیریت رفتار در اینگونه موارد باید خود را به جای فرد قرار دهیم؛ یعنی شخص غریبی که کسی را نمی‌شناسد و به دنبال آدرس یا حل مشکلی می‌گردد که برای وی جنبه اضطراری دارد. بنابراین مسلم است که نباید از دست وی عصبانی شویم؛ بلکه باید با خونسردی از وی عذرخواهی کنیم و حتی جواب منفی وی را با خوشرویی بدهیم، زیرا در این صورت برای او قابل پذیرش‌تر خواهد شد. اگر هم می‌توانیم، مشکل او را حل کنیم و یک تا چند دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد، این کار را انجام بدهیم و قبول کنیم که احتمال دارد در شرایطی مشابه ما نیز در چنین وضعیتی قرار بگیریم. خشمگین شدن در اوضاع یاد شده هیچ مشکلی را حل نکرده، بلکه باعث به‌وجودآمدن تنش رفتاری دیگری در اثر ادامه گفت‌وگو و بحث می‌شود. زیرا ممکن است آن همشهری بگوید مگر من از تو چه خواسته‌ام، سوالی کردم یا کمکی خواستم و ما هم باید جواب بدهیم، آقا من عجله دارم به کار خودتان برسید و ممکن است همین بگوومگوی کلامی وقت ما را بیشتر تلف کند یا ممکن است به تقابل کلامی منجر شود، بنابراین در اینگونه شرایط بهترین اوضاع ممکن کنترل رفتار و قرار دادن خود در جای وی و با آرامش پاسخ دادن است که حتی اگر کمکی از دستمان برنیاید، باعث آرامش روحی طرف مقابل خواهد شد.
چه تکنیک عملی می‌تواند در شرایط بحرانی به کمک ما بیاید؟
تنها تکنیک عملی در این صورت تنفس عمیق و چند ثانیه تامل و خودداری است. این تکنیک می‌تواند خشم ما را کنترل کند و در صورتی که نفس عمیقی بکشیم یا موقعیت خود را عوض کنیم، آرامش بر ما حاکم می‌شود و ممکن است از این تنش رفتاری جلوگیری به عمل آید. اصلی‌ترین توصیه این جانب نفس عمیق و آرام کردن خود با این پاسخ است که ممکن است در هر ساعت و دقیقه جای این فرد قرار بگیریم و به خود بگوییم فکر کن اگر تو جای او بودی، چه می‌کردی؟/
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
