محققان پیشنهاد میکنند بهبود سطح ویتامین D خون میتواند ابزار مهمی برای پیشگیری از سرطان باشد.
محققان پیشنهاد میکنند بهبود سطح ویتامین D خون میتواند ابزار مهمی برای پیشگیری از سرطان باشد.
به گزارش Medical News Today، محققان آمریکایی به ارتباط میان ویتامین D و سرطان پرداختهاند تا تعیین کنند چه سطحی از ویتامین D لازم است تا خطر بروز سرطان بهطور موثری کاهش یابد. آنها در این مطالعه همه انواع سرطان را به جز سرطان پوست درنظر گرفتهاند. این مطالعه، نخستین بررسی است که به این موضوع پرداخته است.
درواقع، هدف آنها این بوده که توانایی مقادیر کافی از ویتامین D را برای پیشگیری از همه انواع سرطان مهاجم به صورت کمی درآورند، موضوعی که قبلا به آن پرداخته نشده است.
به گزارش Medical News Today، محققان آمریکایی به ارتباط میان ویتامین D و سرطان پرداختهاند تا تعیین کنند چه سطحی از ویتامین D لازم است تا خطر بروز سرطان بهطور موثری کاهش یابد. آنها در این مطالعه همه انواع سرطان را به جز سرطان پوست درنظر گرفتهاند. این مطالعه، نخستین بررسی است که به این موضوع پرداخته است.
درواقع، هدف آنها این بوده که توانایی مقادیر کافی از ویتامین D را برای پیشگیری از همه انواع سرطان مهاجم به صورت کمی درآورند، موضوعی که قبلا به آن پرداخته نشده است.
ارتباط میان سطح پایین ویتامین D و سرطانها
ویتامین D که در پوست بدن و در مواجهه با نور خورشید تولید میشود، به بدن کمک میکند تا سطح کلسیم و فسفر را در خون کنترل کنند. در دهه 1980، پروفسور گارلند و برادرش، برای نخستین بار ارتباط احتمالی میان سطح کم ویتامین D و سرطان را مطرح کردند. آنها دریافتند افرادی که در عرضهای جغرافیایی بالاتر زندگی میکنند و بنابراین به نور کمتری دسترسی دارند، سطح پایینتری را از ویتامین D در خونشان نشان میدهند. این افراد بیشتر احتمال داشت که به سرطان روده مبتلا شوند.
از آن پس، مطالعات بیشتر بهوسیله گارلند و دیگران به ارتباط میان سطح پایین ویتامین D و دیگر سرطانها مانند سرطانهای پستان، ریه و مثانه هم اشاره کردهاند.
امروزه بحثهای زیادی در مورد سطح توصیه شده از ویتامین D در جریان است. تنها راه دقیق برای سنجش سطح ویتامین D در بدن، اندازهگیری سطح 25- هیدروکسی ویتامین D در خون است. کلیهها این فرم از ویتامین D را به شکل فعال آن تبدیل میکنند تا به کنترل سطح کلسیم و فسفات کمک کند.
از آن پس، مطالعات بیشتر بهوسیله گارلند و دیگران به ارتباط میان سطح پایین ویتامین D و دیگر سرطانها مانند سرطانهای پستان، ریه و مثانه هم اشاره کردهاند.
امروزه بحثهای زیادی در مورد سطح توصیه شده از ویتامین D در جریان است. تنها راه دقیق برای سنجش سطح ویتامین D در بدن، اندازهگیری سطح 25- هیدروکسی ویتامین D در خون است. کلیهها این فرم از ویتامین D را به شکل فعال آن تبدیل میکنند تا به کنترل سطح کلسیم و فسفات کمک کند.
سطح مطلوب ویتامین D در خون
در سالهای اخیر بحثهای زیادی در مورد سطح مطلوب ویتامین D در خون و اینکه باید به چه میزانی باشد، در گرفته است. در سال 2010، پژوهشکده پزشکی آمریکا توصیه کرد سطح هدف 20 نانوگرم در میلیلیتر برای سلامت استخوان درنظر گرفته شود. این هدف در اغلب بزرگسالان سالم (19 تا 70 سال) قابل دستیابی است. برای رسیدن به این هدف، دریافت 600 واحد بینالمللی از ویتامین D در روز کفایت میکند اما پس از آن، دیگر گروهها استدلال کردند که سطح هدف باید بالاتر بوده و 50 نانوگرم در میلیلیتر یا بیشتر درنظر گرفته شود.
در مطالعه جدید، پروفسور گارلند و همکارانش به دنبال آن بودند که چه سطحی خونی از ویتامین D میتواند بهطور موثری خطر سرطان را کاهش دهد.
بدین منظور، آنها از دادههای 2 مطالعه بزرگ استفاده کرده و در مجموع، 2304 زن را بررسی کردند.
میانه سطح خونی 25- هیدروکسی ویتامین D در افراد شرکت کننده در یکی از مطالعات، 30 نانوگرم در میلیلیتر و در مطالعه دیگر، 48 نانوگرم در میلیلیتر گزارش شد.
محققان دریافتند که میزان بروز سرطان در گروهی که میانه سطح ویتامین D پایینتری داشتند، از گروه مقابل بیشتر بوده است؛ همچنین مشخص شد میزان بروز سرطان با افزایش سطح ویتامین D، کمتر میشود. به عبارت دیگر، زنانی که سطح ویتامین D آنها 40 نانوگرم در میلیلیتر یا بیشتر بوده، در مقایسه با افرادی که سطح ویتامین D آنها 20 نانوگرم در میلیلیتر بوده، با 67 درصد کاهش خطر در ابتلا به سرطان مواجه شدند.
محققان در این مطالعه مشخص نکردند که سطح مصرف بهینه از ویتامین D چه میزان باید باشد یا چگونه باید تامین شود. آیا فرد بیشتر در معرض نور خورشید قرار گیرد یا تغییراتی در رژیم غذایی خود بدهد یا مکمل مصرف کند.
پروفسور گارلند میگوید یافتههای آنها به سادگی نشان میدهد کاهش خطر سرطان، زمانی که سطح ویتامین D به 40 نانوگرم در میلیلیتر برسد، بهطور واضحی قابل ردیابی است. با افزایش این سطح، خطر بروز سرطان حتی بیشتر هم کاهش مییابد.
در مطالعه جدید، پروفسور گارلند و همکارانش به دنبال آن بودند که چه سطحی خونی از ویتامین D میتواند بهطور موثری خطر سرطان را کاهش دهد.
بدین منظور، آنها از دادههای 2 مطالعه بزرگ استفاده کرده و در مجموع، 2304 زن را بررسی کردند.
میانه سطح خونی 25- هیدروکسی ویتامین D در افراد شرکت کننده در یکی از مطالعات، 30 نانوگرم در میلیلیتر و در مطالعه دیگر، 48 نانوگرم در میلیلیتر گزارش شد.
محققان دریافتند که میزان بروز سرطان در گروهی که میانه سطح ویتامین D پایینتری داشتند، از گروه مقابل بیشتر بوده است؛ همچنین مشخص شد میزان بروز سرطان با افزایش سطح ویتامین D، کمتر میشود. به عبارت دیگر، زنانی که سطح ویتامین D آنها 40 نانوگرم در میلیلیتر یا بیشتر بوده، در مقایسه با افرادی که سطح ویتامین D آنها 20 نانوگرم در میلیلیتر بوده، با 67 درصد کاهش خطر در ابتلا به سرطان مواجه شدند.
محققان در این مطالعه مشخص نکردند که سطح مصرف بهینه از ویتامین D چه میزان باید باشد یا چگونه باید تامین شود. آیا فرد بیشتر در معرض نور خورشید قرار گیرد یا تغییراتی در رژیم غذایی خود بدهد یا مکمل مصرف کند.
پروفسور گارلند میگوید یافتههای آنها به سادگی نشان میدهد کاهش خطر سرطان، زمانی که سطح ویتامین D به 40 نانوگرم در میلیلیتر برسد، بهطور واضحی قابل ردیابی است. با افزایش این سطح، خطر بروز سرطان حتی بیشتر هم کاهش مییابد.
پیشگیری مهمتر از درمان است
آنها در انتها نتیجهگیری میکنند: «به جای آنکه به روشهای تشخیصی زودهنگام یا ارتقای روشهای درمانی بپردازیم، پیشگیری اولیه از سرطان برای معکوس کردن روند رو به رشد بروز سرطان در دنیا ضروری به نظر میرسد. این آنالیزها نشان میدهند که بهبود سطح وضعیت ویتامین D یک ابزار پیشگیری کننده کلیدی در این امر است.» به تازگی نیز مشخص شده بود ارتباطی میان ویتامین D کم در خون و میزان تهاجمی بودن سرطان پروستات وجود دارد./