براساس نتایج جدید محققان، داروهای ضدالتهابهای غیراستروئیدی غیر آسپیرینی، همانند آسپیرین و به اندازه اثر آن، خطر پیشرفت سرطان کولورکتال را کاهش میدهند، هر چند هر دو نوع دارو باید بهطور مرتب و چندین سال ادامه پیدا کند تا منافع خود را نشان دهد.
براساس نتایج جدید محققان، داروهای ضدالتهابهای غیراستروئیدی غیر آسپیرینی، همانند آسپیرین و به اندازه اثر آن، خطر پیشرفت سرطان کولورکتال را کاهش میدهند، هر چند هر دو نوع دارو باید بهطور مرتب و چندین سال ادامه پیدا کند تا منافع خود را نشان دهد.
در یک آنالیز با حضور بیش از 10 هزار مورد بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال که از آسپیرین با دوز کم (75، 100 یا 150 میلیگرمی) بهطور منظم و به مدت 5 سال استفاده میکردند، خطر سرطان کولورکتال تا 27 درصد کاهش یافت. علاوه براین، این مـطـالـعـه کـه در نـشـریـه مـعـتبر Annals of Internal Medicine به چاپ رسیده، تاکید میکند مصرف مداوم و طولانیمدت NSAIDs غیرآسپیرینی هم خطر سرطان کولورکتال را کاهش میدهند، خصوصا داروهایی که انتخابی برای سیکلواکسیژناز 2 هستند.
هرچند شواهدی از مزایای NSAIDs غیرآسپیرینی به دست آمده، هیچ کارآزمایی با این داروها به منظور پیشگیری از سرطان انجام نشده و مشخص نیست اثرات دیده شده قابل مقایسه با اثر آسپیرین است یا خیر. البته در این مطالعه، نشان داده شد NSAIDs غیرآسپیرینی، به همان میزان آسپیرین، از ابتلا به سرطان کولورکتال پیشگیری میکند. اما نکته مهم، دوره طولانیمدت و منظم مصرف کردن آن است. به عبارت دیگر، فاصلهانداختن چند ماه میان دورههای مصرف، اثرات محافظتی آنها را از بین میبرد.
این ایده که جمعیت عمومی هم برای پیشگیری از بروز سرطان این داروها را مصرف کنند، جذاب به نظر میرسد، اما زمانی که مجبور باشیم برای مدتی طولانی، مثلا 10 سال، دارویی را بدون هیچ منفعتی مصرف کنیم و منتظر بمانیم که بعدا اثرات خود را نشان دهد، مدت زمان زیادی را برای جمع شدن اثرات جانبی آنها ذخیره کردهایم.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که آسپیرین ممکن است در پیشگیری از سرطان کولورکتال، بهتر از کولونوسکوپی نباشد، اما این حقیقت که، آسپیرین از طیفی از سرطانها پیشگیری میکند، بدان معناست که شما نباید نگران کولونوسکوپی، به عنوان یک استراتژی رقابتی باشید.
آسپیرین همچنین برای پیشگیری از بیماری قلبیعروقی هم مورد استفاده قرار میگیرد، اما مشکل این است که، در حقیقت آسپیرین از حمله قلبی و سکتهمغزی جلوگیری میکند، اما تاثیر چندانی بر مورتالیتی قلبیعروقی نمیگذارد. مطالعات مختلف نشان دادهاند، علیرغم اعتبار آسپیرین به عنوان یک داروی محافظ قلبی، مزایای کاهش مورتالیتی آن بهطور عمده به سرطان میرسد.
NSAIDs غیرآسپیرینی، به جز ناپروکسن، احتمالا خطر حمله قلبی را بیشتر میکنند، بنابراین مصرف همه آنها باید زیر نظر پزشک آغاز شود. استفاده بالقوه از آسپیرین و NSAIDs غیرآسپیرینی برای پیشگیری از سرطان کولورکتال، به دلیل خطرات خونریزی گوارشی و برای اغلب NSAIDs غیرآسپیرینی، خطرهای قلبیعروقی، محدود میشود، بنابراین مزایا و معایب مصرف آنها باید سنجیده شوند.
نکته مهمی که در این مطالعه نادیده گرفته شده، تاثیر شاخص توده بدنی و اضافه وزن و چاقی بر خطر سرطان است، در حالی که در مطالعات دیگر این مساله به کرات بررسی شده است./
*به نقل از Medscape
در یک آنالیز با حضور بیش از 10 هزار مورد بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال که از آسپیرین با دوز کم (75، 100 یا 150 میلیگرمی) بهطور منظم و به مدت 5 سال استفاده میکردند، خطر سرطان کولورکتال تا 27 درصد کاهش یافت. علاوه براین، این مـطـالـعـه کـه در نـشـریـه مـعـتبر Annals of Internal Medicine به چاپ رسیده، تاکید میکند مصرف مداوم و طولانیمدت NSAIDs غیرآسپیرینی هم خطر سرطان کولورکتال را کاهش میدهند، خصوصا داروهایی که انتخابی برای سیکلواکسیژناز 2 هستند.
هرچند شواهدی از مزایای NSAIDs غیرآسپیرینی به دست آمده، هیچ کارآزمایی با این داروها به منظور پیشگیری از سرطان انجام نشده و مشخص نیست اثرات دیده شده قابل مقایسه با اثر آسپیرین است یا خیر. البته در این مطالعه، نشان داده شد NSAIDs غیرآسپیرینی، به همان میزان آسپیرین، از ابتلا به سرطان کولورکتال پیشگیری میکند. اما نکته مهم، دوره طولانیمدت و منظم مصرف کردن آن است. به عبارت دیگر، فاصلهانداختن چند ماه میان دورههای مصرف، اثرات محافظتی آنها را از بین میبرد.
این ایده که جمعیت عمومی هم برای پیشگیری از بروز سرطان این داروها را مصرف کنند، جذاب به نظر میرسد، اما زمانی که مجبور باشیم برای مدتی طولانی، مثلا 10 سال، دارویی را بدون هیچ منفعتی مصرف کنیم و منتظر بمانیم که بعدا اثرات خود را نشان دهد، مدت زمان زیادی را برای جمع شدن اثرات جانبی آنها ذخیره کردهایم.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که آسپیرین ممکن است در پیشگیری از سرطان کولورکتال، بهتر از کولونوسکوپی نباشد، اما این حقیقت که، آسپیرین از طیفی از سرطانها پیشگیری میکند، بدان معناست که شما نباید نگران کولونوسکوپی، به عنوان یک استراتژی رقابتی باشید.
آسپیرین همچنین برای پیشگیری از بیماری قلبیعروقی هم مورد استفاده قرار میگیرد، اما مشکل این است که، در حقیقت آسپیرین از حمله قلبی و سکتهمغزی جلوگیری میکند، اما تاثیر چندانی بر مورتالیتی قلبیعروقی نمیگذارد. مطالعات مختلف نشان دادهاند، علیرغم اعتبار آسپیرین به عنوان یک داروی محافظ قلبی، مزایای کاهش مورتالیتی آن بهطور عمده به سرطان میرسد.
NSAIDs غیرآسپیرینی، به جز ناپروکسن، احتمالا خطر حمله قلبی را بیشتر میکنند، بنابراین مصرف همه آنها باید زیر نظر پزشک آغاز شود. استفاده بالقوه از آسپیرین و NSAIDs غیرآسپیرینی برای پیشگیری از سرطان کولورکتال، به دلیل خطرات خونریزی گوارشی و برای اغلب NSAIDs غیرآسپیرینی، خطرهای قلبیعروقی، محدود میشود، بنابراین مزایا و معایب مصرف آنها باید سنجیده شوند.
نکته مهمی که در این مطالعه نادیده گرفته شده، تاثیر شاخص توده بدنی و اضافه وزن و چاقی بر خطر سرطان است، در حالی که در مطالعات دیگر این مساله به کرات بررسی شده است./
*به نقل از Medscape