نشستنهای طولانیمدت عامل بسیاری از بیماریها ازجمله دیابت نوع دوم و بیماریهای قلبی عروقی است. اخیرا در مطالعه جدیدی نشان داده شد که نشستن ممکن است بهخصوص برای زنان زیانآور باشد و خطر ابتلا به سرطانهای مختلف را در آنان افزایش دهد.
نشستنهای طولانیمدت عامل بسیاری از بیماریها ازجمله دیابت نوع دوم و بیماریهای قلبی عروقی است. اخیرا در مطالعه جدیدی نشان داده شد که نشستن ممکن است بهخصوص برای زنان زیانآور باشد و خطر ابتلا به سرطانهای مختلف را در آنان افزایش دهد. در این مطالعه زنانی که روزی 6 ساعت مینشینند احتمالا بیشتری از آنانی که هرروز 3 ساعت مینشینند، در معرض خطر سرطان پستان، سرطان رحم و سرطان خون مالتیپل میلوما باشند. محققان میگویند: « علاوه بر بالا رفتن احتمال ابتلا به این سرطانهای خاص، تحقیق فوق نشان میدهد که در بین خانمها گذراندن اوقات فراغت طولانی در حالت نشسته، با ریسک بالای ابتلا به همه انواع سرطانها ارتباط مستقیم دارد. » بر اساس یافتههایی که در 30 ژوئن در مجله اپیدمیولوژی سرطان، نشانگرهای زیستی و پیشگیری به چاپ رسید، زنانی که روزانه بیش از 6 ساعت از وقت خود را در حالت نشسته به سر میبرند با افزایش 10درصدی احتمال سرطان مواجه هستند. محققان در این مطالعه 70هزار مرد و 77هزار زن را طی یک مدت طولانی تحت نظر گرفتند. در طی 17 سال، از سال 1992 تا 2009 برای بیش از 12هزار زن و 18هزار مرد تشخیص سرطان گذاشته شد. محققان در این تحقیق فاکتورهای دیگر نظیر شاخص توده بدنی و فعالیتهای فیزیکی را لحاظ کردند.
به نظر نمیرسید که همه مردان مورد مطالعه به دلیل نشستن زیاد درخطر ابتلا به سرطان قرار گرفته باشند. با این حال در مردانی که چاقی مفرط داشتند نشستنهای طولانیمدت، باعث افزایش 11 درصدی خطر ابتلا به سرطان شده بود.
محققان اذعان دارند که باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوان این یافتهها را تائید کرد، بااینوجود این جدیدترین مطالعهای است که روی یک گروه بزرگ انجام میشود و بیانکننده این نکته است که نشستن زیاد تاثیرات درازمدتی روی سلامتی ما دارد. نشستن زیاد و غیرفعال بودن روی مواد شیمیایی متابولیک که بسیاری از سیستمهای بدن را تنظیم میکنند تاثیر میگذارد.
همچنین در این مطالعه روشن شد که طی یک دوره 13 ساله، احتمال مرگ زنانی که روزانه 6 ساعت یا بیشتر از 6 ساعت از وقت خود را نشسته بودند نسبت به آنانی که 3 ساعت یا کمتر نشسته بودند به میزان 37 درصد بیشتر بود.
فاکتورهای مختلفی میتواند رابطه مستقیم بین زمانی که صرف نشستن میشود را با میزان بالای مرگ توضیح دهد. مشخص شده است که نشستن طولانیمدت مستقل از فعالیتهای بدنی، اثرات متابولیکی مهمی دارد و ممکن است روی تریگلیسیرید، HDL، کلسترول، قند ناشتا، فشار خون در حال استراحت و لپتین که از نشانگرهای مهم چاقی مفرط و بیماریهای قلبی عروقی و سایر بیماریهای مزمن هستند، تاثیر بگذارد.
دکتر دیوید آلتر، نویسنده مقاله و از محققان دانشگاه تورنتو میگوید: « بهطور متوسط نیمی از وقت روزانه هر فرد با بیتحرکی همراه است، تلویزیون میبیند یا پشت میز کامپیوتر مینشیند. در این مطالعه نشان داده شد که علیرغم فواید بیشمار فعالیتهای فیزیکی، این فعالیتها بهتنهایی برای کاستن خطر بیماری کافی نیست. »
انجمن سرطان آمریکا توصیه میکند که افرادی که پشتمیزنشین هستند بهتر است بهجای ایمیل کردن به همکارانشان، حضورا به ملاقات آنها رفته و مطلب خود را بگویند و یا به هنگام ورود و یا خروج از راهپله رفتوآمد کنند و یا هنگام کار بهصورت متناوب بدن خود را کشوقوس بدهند./
به نظر نمیرسید که همه مردان مورد مطالعه به دلیل نشستن زیاد درخطر ابتلا به سرطان قرار گرفته باشند. با این حال در مردانی که چاقی مفرط داشتند نشستنهای طولانیمدت، باعث افزایش 11 درصدی خطر ابتلا به سرطان شده بود.
محققان اذعان دارند که باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوان این یافتهها را تائید کرد، بااینوجود این جدیدترین مطالعهای است که روی یک گروه بزرگ انجام میشود و بیانکننده این نکته است که نشستن زیاد تاثیرات درازمدتی روی سلامتی ما دارد. نشستن زیاد و غیرفعال بودن روی مواد شیمیایی متابولیک که بسیاری از سیستمهای بدن را تنظیم میکنند تاثیر میگذارد.
همچنین در این مطالعه روشن شد که طی یک دوره 13 ساله، احتمال مرگ زنانی که روزانه 6 ساعت یا بیشتر از 6 ساعت از وقت خود را نشسته بودند نسبت به آنانی که 3 ساعت یا کمتر نشسته بودند به میزان 37 درصد بیشتر بود.
فاکتورهای مختلفی میتواند رابطه مستقیم بین زمانی که صرف نشستن میشود را با میزان بالای مرگ توضیح دهد. مشخص شده است که نشستن طولانیمدت مستقل از فعالیتهای بدنی، اثرات متابولیکی مهمی دارد و ممکن است روی تریگلیسیرید، HDL، کلسترول، قند ناشتا، فشار خون در حال استراحت و لپتین که از نشانگرهای مهم چاقی مفرط و بیماریهای قلبی عروقی و سایر بیماریهای مزمن هستند، تاثیر بگذارد.
دکتر دیوید آلتر، نویسنده مقاله و از محققان دانشگاه تورنتو میگوید: « بهطور متوسط نیمی از وقت روزانه هر فرد با بیتحرکی همراه است، تلویزیون میبیند یا پشت میز کامپیوتر مینشیند. در این مطالعه نشان داده شد که علیرغم فواید بیشمار فعالیتهای فیزیکی، این فعالیتها بهتنهایی برای کاستن خطر بیماری کافی نیست. »
انجمن سرطان آمریکا توصیه میکند که افرادی که پشتمیزنشین هستند بهتر است بهجای ایمیل کردن به همکارانشان، حضورا به ملاقات آنها رفته و مطلب خود را بگویند و یا به هنگام ورود و یا خروج از راهپله رفتوآمد کنند و یا هنگام کار بهصورت متناوب بدن خود را کشوقوس بدهند./