ليدوكائين براي انسداد سيستم عصبي مركزي(اپيدورال در ناحيه كمر يا دمي)و زير عنكبوتيه و همچنين براي انسداد عصب يا انفيلتراسيون دندان ، انفيلتراسيون موضعي، انسداد عصبي محيطي و انسداد سمپاتيك مصرف ميشود.
عوارض به طور كلي ناشي از مقدار زياد مصرف، غلظ زياد پلاسمايي ناشي از ورود ناخواسته دارو به رگ، كاهش تحمل بيمار، ناسازگاري فرد يا حساسيت مفرط ميباشد. واكنشهاي سيستميك ممکن است به سرعت يا با تأخير و تا 30 دقيقه پس از تجويز دارو بروز کند . عوارض سيستمتيک شامل گيجي، تضعيف تنفسي، تشنج ، افت فشارخون و برادي كاردي مي باشد. عوارض با شيوع كم در مصرف موضعي عبارتند از سوزش، گزش، ورم يا حساسيت پوست به لمس، خارش و كهير.
. درصورت حساسيت به ساير بي حسكننده ها اين دارو بايد با احتياط و زير نظر پزشك تجويز گردد. 2. به دليل طولاني بودن زمان بيحسي بايد دقت گردد كه اعضاي بيحس شده مجروح نگردند.
در صورت وجود بلوک کامل قلبی، خونریزی شدید، کاهش شدید فشار خون و شوک، وجود عفونت در موضعی که برای تزریق کمری در نظر گرفته شده و سپتی سمی،این دارو برای ایجاد انسداد زیر عنکبوتیه نباید مصرف شود.
بزرگسالان: در انفيلتراسيون براي بيحسي از طريق تزريقي بر حسب وزن بيمار و نوع عمل جراحي حداكثر 200 ميليگرم( درمورد محلولهاي حاوي آدرنالين حداكثر500 ميليگرم)تجويز ميشود. در بيحسي وريدي منطقهاي مقدار300-50 ميليگرم و براي بيحسي جلدي، مقدار 300-5 ميليگرم مصرف ميشود. براي بيحسي اعصاب محيطي ، در طول، در دندانپزشكي مقدار 100-20 ميليگرم از محلول 2درصد در بيحسي بيندندهاي مقدار 30 ميلي گرم از محلول يكدرصد ، در بيحسي اطراف گردن رحم مقدار 100 ميليگرم از محلول يك درصد در هر طرف مصرف ميشود. حداكثر مقدار مصرف در بزرگسالان در بيحسي منطقهاي وريدي تا mg/kg4 و در دندانپزشكي تا mg/kg6/6 يا 300 ميليگرم در هر بار مراجعه به دندانپزشكي و در ساير موارد تا mg/kg4/5 يا 300 ميليگرم در هر بار مصرف ميباشد. در مامايي براي بيحسي قسمت تحتاني نخاع و زايمان طبيعي از طريق مهبل، مقدار 50 ميليگرم از ليدوكائين و در عمل سزارين و يا زايمانهايي كه به دستكاري داخل رحم نياز دارد، مقدار 75 ميليگرم استفاده ميشود. براي بيحسي در جراحي شكم، مقدار 100-75 ميليگرم مصرف ميشود. فرآورده حاوي دكستروز: در بيحسي قسمت تحتاني نخاع در زايمان طبيعي ، 50 ميليگرم از ليدوكائين به صورت محلول 5% ، براي عمل جراحي سزارين و اعمالي كه نياز به دستكاري داخل رحم دارند،75 ميليگرم ليدوكائين به صورت محلول 5% در عمل جراحي شكم، 100-75 ميليگرم ليدوكائين بصورت محلول 5% تزريق ميشود. فرآوردههاي اپينفرين: در بيحسي دندان 100-20 ميليگرم از محلول 2% مصرف ميشود در ساير موارد، مقدار مصرف مشابه مقدار مصرف محلول تزريقي ليدوكائين ميباشد. كودكان: در كودكان در انفيلتراسيون موضعي تا mg/kg4/5 از محلول 5/0-25/0درصد و براي بيحسي منطقهاي وريدي تا mg/kg3 از محلولهاي فوق استفاده ميشود. فرآورده حاوي دكستروز: در بيحسي نخاعي در نوزادان و كودكان با وزن تا 5 كيلوگرم ، mg/kg2/5 و در كودكان با وزن 15-5 كيلوگرم مقدار mg/kg2 و در كودكان با وزن بيش از 15 كيلوگرم مقدار mg/kg1/5 تزريق ميشود. فرآورده حاوي اپينفرين: در بيحسي دندان mg/kg5-4 از ليدوكائين يا مقدار واحد 150-100 ميليگرم مصرف ميشود. در انفيلتراسيون موضعي يا انسداد عصبي ، مقدار mg/kg7 از محلول 1-25/0 تزريق ميگردد.
carpool:2% (?ido?ai?e HCI 20 mg + Epi?p?rine 12.5 mcg )/ml Injection: (lidocaine HCI 10mg + Epinphrine 5 mcg )/ml Injection:1% (5 ml . 50ml) Carpool:2% Injection:2% (5ml.50ml) Viscous Solution:2% For Infusion: 20% For Infusion:4% (50ml) Injection:5%