1500 بازدید
45 دیدگاه
واکسناسیون در بیماران روماتیسمی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
هرگونه اقدامی که به منظور جلوگیری از بروز عفونت و یا تخفیف شکل طبیعی بیماری در فردی با تجویز آنتی بادی یا آنتی ژن بعمل آید ایمن سازی گفته می شود. واکسناسیون در بیماران روماتیسمی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
واکسیناسیون چیست؟
واکسیناسیون که همچنین به نام ایمن سازییی شناخته می شود، فرآیندی است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا در برابر عفونت ها مبارزه کند. انجام واکسیناسیون توسط تزریق عصاره ای کوچک از یک ارگانیسم (معمولاً از باکتری و یا ویروس) که باعث ایجاد عفونت خاصی شود، صورت می پذیرد. این به معنای آن است که بدن نحوه روبرویی با آن ارگانیسم را در دفعه بعد می داند. برای تعداد کمی از بیماری ها (برای مثال تب زرد) واکسن به شکل ویروس زنده ای است که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن شده اما آنقدر قوی نیست که سبب ایجاد بیماری شود. اما این ویروس زنده در برخی افراد سبب بیماری می شود (مخصوصا افراد با بیماری های خود ایمنی- بیماری های اتوایمیون) و این افراد باید احتیاط کنند.
چرا من نیاز به واکسیناسیون دارم؟
مطالعات نشان داده اند افرادی که بیماری های روماتیسمی دارند در معرض خطر بالاتر عفونت قرار دارند. این مورد می تواند با توجه به شرایط آن ها و یا به شرایط درمانی مانند مصرف داروهای ضد التهابی و از بین برنده های بیماری یا کورتیکواستروئیدها (استروئید) باشد. سایر عوامل غیر بیماری که ممکن است خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند عبارتند از :
- دیابت
- نوشیدن الکل
- سن بالا
آرتروز روماتوئید، لوپوس و واسکولیت نمونه هایی از بیماری خود ایمنی هستند و در افرادی که به این بیماری ها مبتلا هستند عامل حمله کننده به بدن، به جای ویروس ها و باکتری ها، خود سیستم ایمنی فرد می باشد. افرادی که به این بیماری ها مبتلا هستند، به دلیل تاثیر این بیماری ها بر سیستم ایمنی بدن، بیشتر در معرض عفونت قرار دارند.
سرکوب سیستم ایمنی
اصطلاح پزشکی مورد استفاده برای توضیح افزایش خطر ابتلا به عفونت به وسیله داروها یا بیماری، سرکوب سیستم ایمنی است. به عبارت دیگر، این عوامل سیستم ایمنی بدن را تسخیر کرده (سرکوب)، بنابراین بدن توان کمتری برای مقابله با عفونت دارد. به افرادی که دارای این مشکل هستند، افراد با نقص سیستم ایمنی یا افراد با بیماری های خودایمنی (بیماری های اتوایمیون) گفته شده و در گروه افراد باخطر بالای عفونت قرار می گیرند.
چه واکسیناسیونی باید داشته باشم؟
در انگلستان تعدادی واکسن به طور روتین به افراد ارائه می شود که بیشتر آن ها در زمان کودکی افراد است. برای اطلاع از لیست کامل برنامه واکسن ها و زمان تزریق آن ها در انگلستان، می توانید از وب سایت NHS Vaccination Checklist استفاده کنید. پیشنهاد می شود افرادی که دارای سن بالای ۶۵ سال و افرادی که بیماری طولانی مدت (بیماری مزمن) داشته اند، در برابر موارد زیر واکسینه شوند :
- پنوموکوک (باکتری است که می تواند سبب ایجاد نوع خاصی از پنومونی و مننژیت شود)
- آنفولانزا
- آنفولانزای خوکی
این شامل افرادی که بیماری های روماتیسمی (خود ایمن و یا غیر خودایمن) داشته و همینطور آن هایی که از داروهایی استفاده می کنند که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهند، می شود. توجه به این نکته مهم است که توسط روماتولوژیست کنترل شوید که آیا فعالیت های درمانی شما سبب آسیب دیدن سیستم ایمنی می شود یا نه؟
آنفولانزا و آنفولانزای خوکی
با ضعیف شدن سیستم ایمنی، علایم آنفولانزا برای هر کسی می تواند شدت یابد. اگر شما به مدت طولانی بیماری روماتوئید دارید و یا از استروئیدها یا از داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) استفاده می کنید شما در گروه افراد با خطر بالای آنفولانزا قرار داشته و واجد شرایط واکسن آن هستید. آنهایی که از افراد گروه در معرض خطر بالا مراقبت می کنند، می توانند برای کاهش خطر انتقال عفونت واکسینه شوند. مانند آنفولانزا، آنفولانزای خوکی هم در افراد با بیماری های خود ایمنی (بیماری های اتوایمیون) می تواند شدت یابد. واکسن آنفولانزای خوکیH1N1 زنده نیست پس نمی تواند در شما سبب عفونت شود، اما ممکن است برخی از علائم شبه آنفولانزا برای یک یا دو روز پس از تزریق را مشاهده کنید. واکسن آنفولانزای خوکیH1N1 به عنوان بخشی از واکسن آنفولانزا داده می شود. هر ساله واکسن آنفولانزای فصلی برای محافظت در برابر ویروس های آنفولانزایی که بیشترین احتمال ایجاد عفونت در آن سال را دارند، تغییر می کند. پزشک به شما می گوید که آیا واکسن آنفولانزای فصلی به اندازه کافی در برابر آنفولانزای خوکی از شما محافظت می کند یا یا ویروس جدید دیگری ممکن است در آینده افزایش یابد.
ادامه در صفحه ۲
ادامه در صفحه ۲
پنوموکوک ( ذات الریه)
اگر شما در گروه در معرض خطر بالای عفونت هستید، واکسیناسیون برای پیشگیری از پنوموکوک بسیار مهم می باشد. واکسن برای محافظت شما در برابر شرایطی مانند پنومونی، سپتی سمی (مسمومیت خون) و مننژیت می باشد، هر چند اثر اصلی آن در برابر ذات الریه است. اگر شما مطمئن نیستید که آیا واجد شرایط این واکسن خاص هستید یا نه، با تیم روماتولوژی و یا پزشک خود مشورت کنید. اطلاعات بیشتر در مورد پنوموکوک و واکسن آنفولانزا در وب سایت NHS در دسترس می باشد.
واکسیناسیون دارای چه عوارض جانبی است؟
قبل از واکسن زدن، پزشک یا پرستار کنترل می کند که آیا شرایط ایمن برای واکسن زدن شما وجود دارد. آن ها همچنین درباره عوارض جانبی ممکن به شما اطلاعاتی می دهند. عوارض جانبی متداول برای همه واکسیناسیون های ویروسی عبارتند از :
- تب خفیف
- درد در محل تزریق (این را می توان با داروی پاراستامول درمان کرد)
ممکن است شما نگران باشید که واکسیناسیون شرایط شما را بحرانی کند ولی هنوز در بررسی ها این مورد مشاهده نشده است. هنوز مدرکی مبنی بر وجود عوارض جانبی بیشتر برای افرادی که بیماری روماتوئید دارند یا آن ها که از داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (که با DMARDs نشان داده می شوند) استفاده می کنند، وجود ندارد. برای اکثر افراد مزایای واکسیناسیون بیشتر از خطرهای آن است.
هر چند وقت یکبار باید واکسن بزنم؟
به دلیل اینکه ویروس آنفولانزا به طور مداوم در حال تغییر است و بدن به آنتی بادی جدید برای محافظت نیاز دارد، هر ساله واکسن آنفولانزا داده می شود. واکسن آنفولانزای خوکی نوع H1N1 بخشی از تزریق آنفولانزای سالانه را تشکیل خواهد داد. اگر علایم آنفولانزای خوکی بیشتر شوند، ممکن است داروی آنتی ویروس تامیفلو (اوسلتامیویر) تجویز شود. اگر شما در گروه افراد در معرض خطر بالا هستید، هر پاییز به پزشک خود تماس گرفته و یادآوری کنید که واجد شرایط واکسن آنفولانزا هستید.
واکسن پنوموکوک (ذات الریه) فقط یکبار داده می شود.
زمان بندی برای واکسن های مختلف، متغیر است :
واکسن پنوموکوک (ذات الریه) فقط یکبار داده می شود.
زمان بندی برای واکسن های مختلف، متغیر است :
- شما هر سال به واکسن آنفولانزا نیاز دارید.
- واکسن آنفولانزای خوکی بخشی از واکسن آنفولانزا را تشکیل خواهد داد.
- واکسن پنوموک (ذات الریه) فقط یکبار داده می شود.
آیا دلیلی مبنی بر اینکه چرا من نباید واکسینه شوم وجود دارد؟
تعداد کمی از افراد هستند که نمی توانند واکسن بزنند. این می تواند به دلیل :
- واکنش آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) به دوز قبلی واکسن حاوی برخی از ویروس ها یا باکتری های غیر فعال
- واکنش آلرژیک به دیگر ترکیبات موجود در واکسن
- آلرژی به تخم مرغ (به این معنی که شما نباید واکسن آنفولانزا یا تب زرد بزنید)
- آلرژی شدید به لاتکس (واکسن های رایگان لاتکس در دسترس نیست)، که در بعضی از واکسن ها لاتکس وجود دارد.
- عفونت (برخی از واکسن ها ممکن است تاخیر داشته باشند تا اینکه عفونت زیادی به بدن شما وارد شود).
واکسیناسیون چطور می تواند از من به خوبی محافظت کند ؟
هیچ واکسنی از فرد به طور ۱۰۰٪ حفاظت نمی کند. آن ها به دو روش شکست می خورند :
- شکست اولیه، هنگامی که بدن به اندازه ای که انتظار می رود در پاسخ به واکسن آنتی بادی تولید نمیکند.
- شکست ثانویه، بدن آنتی بادی مورد نیاز را تولید می کند. ولی سطح آنتی بادی محافظ در خون در طول زمان کاهش می یابد.
واکسن آنفولانزای فصلی حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از آنفولانزا جلوگیری کرده و واکسن پنوموکوک (ذات الریه) تا ۷۰ درصد موثر است. اگر علائم آنفولانزا یا پنوموکوک افزایش یابند، درمان های موثری وجود دارد که می توان از آن ها استفاده کرد.
ادامه در صفحه ۳
ادامه در صفحه ۳
کدام واکسن ها را نباید بزنم ؟
افراد با بیماری های خود ایمنی (بیماری های اتوایمیون) مبتلا هستند نباید از واکسن های زنده و واکسن های خوراکی استفاده کنند.
- واکسن های زنده – در این واکسن ها به جای استفاده از یک ارگانیسم غیرفعال، از ارگانیسم زنده استفاده شده است و همین در افرادی که بیماری خود ایمن دارند می تواند سبب ایجاد علائم بیماری کند.
- واکسن های خوراکی - این واکسن ها از یک نوع واکسن زنده گرفته شده و به طریق استنشاق استفاده می شوند و می توانند سبب ایجاد علائم شوند.
وقتی می خواهم مسافرت کنم باید چکار کنم ؟
با توجه به جایی که قصد سفر به آنجا را دارید، واکسن مناسب برای شما متغیر است. شما می توانید به وسیله وب سایت NHS از توصیه های به روز شده بهره مند شوید یا اینکه با پزشکتان مشورت کنید. باید از توصیه ها و پیشنهادات در اولین مراحل سفر استفاده کرد. از مسافرت به کشورهایی که در آنجا خطر بالای ابتلا به تب زرد وجود دارد مانند کشورهای افریقای مرکزی، اجتناب کنید، زیرا اگر دارای بیماری خود ایمن هستید به واکسن از نوع زنده نیاز می باشد. جهت ورود به برخی کشورها حتی اگر خطر ابتلا به تب زرد در آن کشور وجود نداشته باشد، نیاز به گواهی واکسیناسیون تب زرد است. اگر چنین چیزی وجود داشته باشد شما باید گواهی معافیت از پزشک داشته باشید، اما باید قبل از مسافرت کنترل کنید که آیا این گواهی قابل قبول است.
از چه راههای دیگری می توان خطر عفونت را کاهش داد ؟
برخی اقدامات عمومی و روزانه جهت کاهش خطر عفونت وجود دارند که عبارتند از :
- شستن دست ها
- به غذا و آبی که می خورید مخصوصاً وقتی که در سفر هستید، دقت کنید.
- اگر از داروهای مربوط به بیماری های خود ایمنی (بیماری های اتوایمیون) مصرف می کنید، از خوردن غذاهای غیر پاستوریزه بپرهیزید.
- اگر تب داشتید به سرعت با پزشک تماس گرفته و یا خود را به بیمارستان برسانید.
علاوه بر این اقدامات ساده، اقدامات ویژه دیگری در ارتباط با پیشگیری از عفونت های خاص وجود دارد.
شما می توانید از ایمونوگلوبین جهت جلوگیری از پیشرفت انواع خاصی از عفونت ها استفاده کنید. ایمونوگلوبین ها شبیه آنتی بادی های بدن عمل می کنند. اگر احتمال می دهید در معرض عوامل زیر باشید، می توانید از آن استفاده کنید :
شما می توانید از ایمونوگلوبین جهت جلوگیری از پیشرفت انواع خاصی از عفونت ها استفاده کنید. ایمونوگلوبین ها شبیه آنتی بادی های بدن عمل می کنند. اگر احتمال می دهید در معرض عوامل زیر باشید، می توانید از آن استفاده کنید :
- کزاز (اگر با توجه به جراحت، خطر بالای کزاز وجود داشته باشد، پزشک یا دپارتمان A&E می تواند توصیه هایی را ارائه کنند)
- هپاتیت B (به طور مثال، برای فردی که از سوزن فرد مبتلا به هپاتیت B استفاده کرده است، باید درمان لازم در نظر گرفته شود).
- هاری (به عنوان مثال اگر در کشوری که هنوز بیماری هاری رایج است، حیوانی شما را گاز بگیرد).
- آبله مرغان
آبله مرغان
درمان آبله مرغان با ایمونوگلوبین زمانی انجام می شود که شما هیچ وقت آبله مرغان نگرفته باشید یا از داروهای مربوط به بیماری های خود ایمنی مصرف کرده و تماس زیادی با کسی که آبله مرغان دارد، داشته اید. ممکن است پزشک داروی آسیکلوویر (یک داروی آنتی ویروسی)را برای توقف پیشرفت عفونت توصیه کند.
زونا
در حال حاضر واکسن زونا برای افرادی که بیماری خود ایمنی دارند، توصیه نمی شود. البته برای افرادی با شرایط مشابه به عنوان کسی که زونا دارد و قبلا آبله مرغان نداشته یا در برابر آبله مرغان واکسینه شده، واکسن زونا مفید می باشد. برای پیشگیری از آبله مرغان واکسیناسیون پیشنهاد می شود، در حالیکه برای زونا واکسیناسیون پیشنهاد نمی شود. این به دلیل آن است که آبله مرغان خطرناکتر از زونا است. دانستن این نکته که شما قبلا آبله مرغان داشته اید یا نه به روماتولوژیست کمک می کند.
ادامه در صفحه ۴
ادامه در صفحه ۴
برای واکسن زدن توجه به چه نکاتی لازم است ؟
آنفولانزا
واکسن آنفولانزا باید حفاظت کافی را فراهم کند اما اگر علائم شبیه آنفولانزا در شما افزایش یافت، به ویژه اگر در حال مصرف داروی ریتوکسی ماب هستید و همچنین دارای بیماری خود ایمنی هستید، با پزشک درباره درمان آنتی ویروسی صحبت کنید، سعی کنید این کار را در ۴۸ ساعت ابتدایی شروع علائم انجام دهید.
پنوموکوکوس (ذات الریه)
واکسن پنوموکوک فقط در برابر پنومونی پنوموکوکال محافظت می کند. اگر علایمی مانند تب بالا، تنگی نفس و سرفه با آب دهان سبز مشاهده شد به سرعت از کادر پزشکی کمک بگیرید، در چنین شرایطی به آنتی بیوتیک جهت توقف پیشرفت عفونت نیاز دارید.
واکسن پنوموکوک و واکسن متوترکسات
اگر شما در برابر پنوموکوک واکسینه شده اید در حالیکه متوترکسات مصرف می کنید، بدن شما به خوبی کسی که این شرایط را ندارد به واکسن جواب نمی دهد. این به معنی آن نیست که شما مصرف متوترکسات را قطع کنید چون هنوز واکسن می تواند تا حدی محافظت کند. حتی اگر شما دچار عفونت پنوموکوک شدید می توانید با آنتی بیوتیک ها درمان شوید. مهمترین مسئله این است که شما بتوانید به سرعت و موثر آرتروز را درمان کنید و متوترکسات یکی از بهترین داروها جهت درمان آرتروز است.
واکسن های زنده
اگر استفاده از واکسن زنده برای شما اشکالی نداشته باشد، دکتر یا روماتوژیست به شما خواهند گفت. به طور طبیعی واکسن زنده فقط در شرایطی داده می شود که مصرف داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) را حداقل سه ماه قبل از واکسیناسیون قطع کرده باشید. اگر درمان شما با لفلونومید بوده است ممکن است قبل از تزریق واکسن زنده به دارویی به نام کلسترامین برای کمک به شستن لفلونومید از بدن نیاز داشته باشید به طوری که بیش از سه ماه برای پاک کردن بدن از دارو به طور کامل به طول می انجامد. بعضی اوقات واکسن های زنده قبل از شروع مصرف داروهای مربوط به بیماری های خود ایمنی داده می شوند. استفاده از داروهای مربوط به بیماری های خود ایمنی نباید تا دو هفته، ترجیحاً چهار هفته، بعد از تزریق واکسن زنده شروع شوند.
افرادی که از داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) استفاده می کنند، چطور می توانند خطر عفونت را کاهش دهند ؟
اگر درمان شما با داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) می باشد، باید خون شما از جهت تولید کافی گلبول سفید کنترل شود. این به دلیل آن است که تعداد کم گلبول سفید در خون سبب کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت می شود. با توقف مصرف دارو تعداد گلبول های سفید افزایش می یابند و در بعضی مواقع هم داروهای دیگری جهت افزایش تولید این گلبول ها داده می شود. این امر سبب افزایش توانایی بدن در برابر مقابله با عفونت می شود.
وقتی که داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) مصرف می شوند و عفونت وارد بدن می شود، چه کار باید کرد ؟
وقتی که آنتی بیوتیک مصرف می شود یا زونا یا آبله مرغان در بدن در حال پیشرفت است، اکثر دپارتمان های روماتولوژی توصیه می کنند که مصرف داروهای مربوط به بیماری های روماتوئیدی (DMARDs) متوقف شود. این به آن دلیل است که وقتی که شما بیمار هستید کلیه ها و کبد به خوبی کار نکرده و فرآیند پاک شدن داروها از بدن را متوقف می کنند. این سبب می شود که داروهای مربوط به بیماری های خود ایمنی در بدن افزایش یافته و کار سیستم ایمنی بدن برای مقابله با عفونت سخت تر می شود. اگر نظر دپارتمان روماتولوژی مبنی بر توقف داروها است، به طور طبیعی می توان به محض احساس خوب بودن، درمان را از نو شروع کرد. شما باید با روماتولوژیست جهت اخذ توصیه های بیشتر در تماس باشید.
اگر در حال انجام درمان های بیولوژیکی هستیم، دانستن چه چیزهایی لازم است ؟
آنفولانزا و ریتوکسی ماب
تا حدود شش ماه بعد از هر تزریق، داروی ریتوکسیماب بر سلول هایی که آنتی بادی تولید می کنند تاثیر می گذارد. اگر واکسن آنفولانزا در شش ماهی که داروی ریتوکسیماب مصرف شده است زده شود، بدن به واکسن به خوبی پاسخ نداده و بنابراین به طور کامل در برابر آنفولانزا محافظت نمی شود. با وجود این، پیشنهاد می شود که واکسن آنفولانزا زده شود اما اگر امکان داشته باشد واکسن باید شش ماه قبل و یا شش ماه بعد از تزریق ریتوکسیماب زده شود.
ادامه در صفحه ۵
واکسیناسیون پنوموکوکی و درمان بیولوژیکی
اگر تا به حال واکسن پنوموکوک زده اید و با توجه به شرایطتان نیاز به درمان بیولوژیکی دارید، ممکن است روماتولوژیست از شما برای کنترل میزان جواب بدن شما به اولین واکسیناسیون، آزمایش خون بخواهد. این آزمایش سطح آنتی بادی های آنتی پنوموکوک شما را اندازه می گیرد. اگر سطح آن پایین باشد به دلیل اینکه بدن مستعد ابتلا به عفونت است ممکن است قبل از شروع درمان های بیولوژیکی به شما واکسن تقویتی توصیه شود.
دانستن چه چیزهایی برای کسی که در درمان از استروئیدها استفاده می کند، لازم است ؟
واکسن زنده
اگر شما بیش از ۲ هفته از استروئیدها با دوز متوسط یا بالا مصرف کرده اید، واکسن زنده نباید به شما داده شود. طبق راهنمایی های انجمن روماتولوژی انگلستان (BRS)، در شرایطی می توان با مصرف استروئیدها واکسن زنده زد که :
- اگر کمتر از ۲ هفته از استروئیدها مصرف کرده اید.
- استروئید مانند کرم فقط برای پوست استفاده شده یا از طریق استنشاق مصرف شده است.
- استروئید به داخل یا اطراف مفصل تزریق شده است.
- در حال درمان جایگزینی با دوزهای فیزیولوژیکی هستید به عنوان مثال کمبود آدرنالین
- در حال مصرف استروئیدها با دوز پایینی هستید، که BSR ۱۰ گرم در روز و یا کمتر را مشخص کرده است.
سه ماه قبل از تجویز واکسن زنده باید مصرف استروئیدها با دوزهای متوسط و بالا متوقف شود./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
