مغز مسئول هر چیزی است که در بدن انجام می شود اعم از بینایی، تکلم و تحرک. با پیشرفت سرطان مغز توده به قسمت هایی از مغز که وظیفه کنترل این فعالیت ها را بر عهده دارند، فشار آورده و ایجاد صدمه می کند. که می تواند منجر به عارضه هایی مثل سردرد، تشنج، نابینایی، ناشنوایی و مشکلات تعادلی شود. پزشک در طول درمان سرطان شما را در کنترل این مشکلات کمک می کند.

بسیاری از مبتلایان به سرطان مغز با این مسئله دست به گریبانند. فرد احساس خستگی مفرط می کند زیرا بدن برای مقابله با تومور انرژی زیادی مصرف می کند. خستگی ناشی از سرطان شبیه خستگی های معمول نیست. این خستگی کاملا شما را از پا در می آورد. سرطان همچنین خواب خوب را با سختی همراه می کند. حتی زمانی که می توانید بخوابید خستگی از تن شما در نمی رود. برای کم کردن خستگی، کارهای خود را تقسیم نمایید و بین هر کار استراحت کنید.

حدود نیمی از مبتلایان به سرطان مغز سردرد می گیرند. تومور به خودی خود درد ندارد. اما با رشد تومور به اعصاب حساس و عروق خونی مغز فشار وارد می شود. سردردها می توانند ساعت ها به طول انجامند و ایجاد کسالت، درد تیرکشنده، درد نوسانی، یا درد ضربان دار کنند. این سردردها اغلب صبح ها بد تر می شود یا حتی ممکن است با ورزش یا سرفه تحریک شود. پزشک می تواند برای کنترل درد داروهایی تجویز نماید.

تومور در صوت فشار به مغز می تواند ایجاد حالت تهوع کند. درمان های سرطانی مثل اشعه درمانی و شیمی درمانی نیز موجب تهوع و استفراغ می شوند. داروهای ضد تهوع این حالت را تخفیف می دهد. این داروها به شکل شربت، قرص و کپسول وجود دارند. یا اگر آنقدر بیمار باشید که نتوانید چیزی را ببلعید شیاف ضد تهوع نیز موجود است. اگر نمی توانید مایع یا غذا را در معده نگه دارید یا اگر بیش از 24 ساعت است که استفراغ می کنید با پزشک تماس بگیرید.

سرطان می تواند روی بخش هایی از مغز که به تکلم کمک می کنند و زبان را ایجاد می نمایند، تاثیر بگذارد. ممکن است در یافتن لغات صحیح دچار مشکل شوید یا برای توصیف اشیا کلمات نامناسبی را انتخاب کنید (مثلا صندلی به جای میز). همچنین ممکن است فهم حرف های دیگران یا ادامه یک بحث مشکل تر شود. مشکلات زبانی ممکن است آزار دهنده باشند. بهتر است موقع صحبت کردن آرام باشید و شمرده صحبت کنید. می توانید برای بهبود مشکل خود به یک گفتار درمانگر مراجعه کنید.

ناحیه ای از مغز به نام لوب اکسیپیتال، تصویری که چشم می بیند را پردازش می کند. اگر تومور در این بخش از مغز قرار داشته باشد می تواند روی بینایی اثر بگذارد. تاری دید، دو بینی، و نقاط شناور می توانند نشانه هایی از تومور مغزی باشند. ممکن است وقتی به سرعت از جا بلند می شوید یا تغییر وضعیت می دهید چشمتان سیاهی برود. اگر چنین علائمی داشتید برای آزمایش بینایی به پزشک مراجعه کنید. جراحی و روش های درمانی دیگری که تومور را کوچک می کنند می توانند مشکل بینایی را بهبود دهند.

تومور می تواند روی اعصاب داخلی گوش که صدا را از گوش به مغز می رسانند، فشار وارد کند. با توجه به محل تومور ممکن است اول توانایی شنیدن صداهای بلند یا کوتاه را از دست بدهید. زنگ زدن گوش نیز در چنین شرایطی شایع است. ناشنوایی ممکن است به تدریج به وجود آید و ممکن است تنها یک گوش را درگیر کند. برای آزمایش شنیداری و انتخاب گزینه های درمانی به پزشک مراجعه کنید.

مخچه ناحیه ای که در پایین ترین بخش مغز قرار دارد، هماهنگی و تعادل فرد را کنترل می کند. این ناحیه به حفظ تعادل فرد روی پا هایش کمک می کند. اگر تومور در مخچه وجود داشته باشد می تواند تعادل شما را بر هم زده و باعث لغزش یا افتادن شما شود. اگر مشکلات تعادلی دارید به فیزیوتراپیست مراجعه کنید. ممکن است نیاز به عصا یا واکر داشته باشید تا خطرات در حین راه رفتن را کاهش دهید. کفش های ضد لغزش بپوشید و از راه رفتن روی سطوح لغزنده و نامسطح پرهیز کنید.

بیش از نیمی از مبتلایان به سرطان مغز دچار تغییرات خلق و خو می شوند. احساس عصبانیت، انزوا، اضطراب یا تحریک پذیری بیش از حد معمول درمیان مبتلایان شایع است. برخی از این تغییرات ممکن است بخشی از پاسخ بدن به فرایند تشخیص یا درمان باشد. بخش دیگر آن زمانی آغاز می شود که تومور در بخش های کنترل کننده خلق و خو و احساسات شروع به رشد می کند. در این زمینه با پزشک یا روانپزشک صحبت کنید. درمان می توانند مشکلات شما را کنترل کند.

تومور موادی شیمیایی ترشح می کند که بدن را متمایل به تولید لخته های خون می نماید. حدود 1 نفر از 5 مبتلا به تومور مغزی دچار ترومبوز ورید های عمقی می شوند. ترومبوز ورید های عمقی به تشکیل لخته خون در یک ورید عمقی در پا می گویند. اگر این لخته به سمت ریه ها حرکت کند (آمبولی ریوی) ممکن است زندگی فرد را تهدید کند. اگر دچار تورم، قرمزی و حساسیت به لمس در پاها شده اید به پزشک مراجعه کنید. مصرف رقیق کننده های خون می تواند از بزرگ شدن لخته ها و تشکیل لخته های بیشتر جلوگیری به عمل آورد.

اگر دچار فراموشی می شوید می تواند به علت سرطان یا درمان آن باشد. تومورها می توانند با توجه به موقعیتشان به حافظه کوتاه مدت و بلند مدت آسیب بزنند. شیمی درمانی و درمان های دیگر روی میزان تمرکز تاثیر می گذارد و فرد را دچار ابهامات ذهنی می کند. ممکن است اصطلاح مغز شیمیایی را شنیده باشید. برای یاد آوری برنامه روزانه از دفترچه، برنامه ریز روزانه و اپلیکشن های موبایل های هوشمند استفاده کنید. کار درمانگر می تواند به شما بگوید چگونه کار بیرون و مسئولیت های منزل را آسان تر انجام دهید.

حدود 60 درصد مبتلایان به سرطان مغز دچار سیژر یا حمله می شوند که در واقع نوعی برون ریز ناگهانی و ناهنجار فعالیت های الکتریکی مغز به شمار می آید. ممکن است تومورها باعث ایجاد تغییراتی در سلول های مغزی یا مواد شیمیایی آنها شوند که باعث اشتعال گاه به گاه سلول های عصبی می شوند. در زمان سیژر برخی افراد دچار لرزش می شوند، برخی دیگر به روبرو خیره می شوند. داروهای ضد تشنج می توانند به این گونه افراد کمک کنند. همچنین می بایست از محرک هایی مثل صدای بلند یا خواب کم اجتناب کرد.

ناحیه ای از مغز به نام لوب پاریتال به شما کمک می کند که لمس را احساس کنید. اگر تومور در این بخش از مغز قرار داشته باشد می تواند باعث بی حسی یا مورمور شود که شبیه سوزن سوزن شدن است. اغلب بی حسی روی یک طرف بدن اثر می گذارد، مثلا یک دست یا یک پا. همچنین ممکن است یک سمت بدن ضعیف تر از سمت دیگر باشد. اگر دچار این علائم شدید به پزشک بگویید.

درمان هایی که برای کوچک کردن توده سرطانی و کم کردن عوارض آن دریافت می کنید به شرح زیر است: جراحی برای خارج کردن تومور تا حد ممکن. اشعه درمانی با استفاده از اشعه های پر انرژی برای تخریب سلول های سرطانی یا کند کردن رشد آنها داروهای شیمی درمانی برای کشتن سلول های سرطانی. هدف درمانی جهت حمله به بخش هایی از سلول های سرطانی که باعث رشد و تکثیر آن ها می شوند.

برای درمان سرطان باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنید. اگر شاهد علائم جدید زیر یا تغییری در علائم قبلی بودید به پزشک مراجعه کنید: سیژر یا تشنج، گیجی، خستگی مفرط، کم بینایی، کم شنوایی، عدم تعادل، سردرد شدید، اشکال در تفکر یا تکلم