ابتلا به آکنه در بزرگسالان و نوجوانان دارای دلیل وریشه مشترک است: باکتری و چربی اضافی پوست. فولیکول های مو در اثر این دو عامل مسدود شده و نتیجه آن بروز جوش است. هر تغییر هورمونی اعم از تغییرات هورمونی حاملگی و قاعدگی موجب بروز چربی اضافه روی پوست می شود. همچنین بانوان سیگاری بیشتر مستعد ابتلا به آکنه هستند. آکنه امری ارثی است بنابراین اگر یکی از والدین مبتلا به آکنه باشد خطر ابتلا در فرد بالاتر می رود. احتمال ابتلای افراد به آکنه تا سن 40 سالگی و بالاتر وجود دارد.

شستن صورت موجب خلاصی از آکنه یا جوش سرسیاه نمی شود. چرا که چربی پوست که به نام سبوم نامیده می شود، در منافذ نیمه مسدود پوست با هوا واکنش داده و زیر سطح پوست جوش سرسیاه تشکیل می شود. وقتی این منافذ کاملا مسدود باشند جوش سر سفید ایجاد می شود. صورت خود را دو بار در روز و همچنین پس از تعریق بشویید و از پاک کننده های ملایم به همراه آب گرم ( نه داغ) استفاده نمایید. پوست خود را لایه برداری نکنید زیرا می تواند آکنه ها را بدتر کند.

ممکن است این قرص ها به برخی از بانوان در بهبود آکنه کمک کند. هورمون های موجود در قرص های ضدبارداری مانع ترشح هورمون آندروژن می شوند. آندروژن موجب فعالیت بیش از حد غدد چربی می شود. حتی اگر از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، نیاز به درمان منظم با داروهای مراقبت از پوست ضد آکنه دارید.

بله، در واقع، هر چیزی که به پوست خود می زنید می تواند منافذ پوست را مسدود نماید. لوازم آرایش، ضد آفتاب و دیگر محصولات پوستی را از نوع بدون چربی تهیه کنید. برای پوست های مستعد آکنه بهتر است از محصولات ضد آکنه و ضد جوش استفاده شود. بهتر است به جای کرم پودر از پنکیک استفاده نمایید. اگر می خواهید از کرم پودر استفاده کنید، برخی از متخصصین پوست استفاده از کرم پودرهای مایع سیلیکونی مات بدون چربی را پیشنهاد می دهند که حاوی داروهایی چون دایمتیکون و سیکلومتیکون است.

استرس به عنوان عامل اصلی بروز آکنه محسوب نمی شود. بیشتر اوقات، این آکنه های شما هستند که باعث بالا رفتن استرس می شوند. در واقع درمان های موثری وجود دارد که کمک شایانی به کاهش استرس می کنند. با این وجود در بعضی افراد استرس می تواند آکنه را وخیم تر کند. اگر فکر می کنید استرس باعث بروز جوش در شما می شود می توانید با استفاده از تکنیک های ساده مانند ورزش های تنفس عمیق یا مدیتیشن استرس خود را کاهش دهید.

اینکه شکلات، شکر و غذای چرب موجب بروز آکنه می شود، هنوز به صورت علمی ثابت نشده است. اما اگر غذای خاصی را موجب بروز آکنه تان می دانید از مصرف آن اجتناب کنید. غذاهای چرب و شیرین سلامت شما را از جهات دیگر به خطر می اندازند و در ابتلا به دیابت و بیماری قلبی نقش مهمی دارند. برای ارتقاء سلامت عمومی خود غذاهای تازه مصرف کنید.

آکنه های کیستیک دردناک هستند و مقاوم به درمان هستند. در این نوع آکنه، فولیکول های عمقی زیر سطح پوست (کیسه های چربی زیر پوست) مسدود می شوند. ممکن است پزشک برای درمان این نوع سخت آکنه برای مدت کوتاهی، از قرص های آنتی بیوتیک استفاده کند. ممکن است استفاده از کورتیکواستروئیدها التهابات را تخفیف دهد. کرم های موضعی حاوی رتینوئید نیز کمک شایانی می نمایند. هیچ وقت جوش ها را فشار ندهید و آن ها را نترکانید زیرا موجب می شود آکنه ها وخیم تر شده یا اثر آن ها روی پوست بماند.

آکنه به دو نوع کلی تقسیم می شود: کومدون ها: جوش های سر سیاه و سر سفید. ضایعات التهابی: پاپول ها(ضایعات پوستی برآمده از سطح پوست که اندازه ای زیر نیم سانتی متر داشته باشد)، پاستول ها(جوش های کوچک حاوی مایع یا چرک)، ندول ها و کیست ها. متخصص پوست می تواند شما را در جهت ارائه یک برنامه درمانی ضد آکنه که منحصر به پوست شماست یاری نماید.

ارتباط بین کم خونی، فقر آهن و آکنه هنوز ثابت نشده است. تعداد محدودی از تحقیقات، ارتباط کمی را نشان می دهند. با این وجود دانشمندان بر این باورند که احتمالا کم خونی دلیلی بر بروز آکنه نیست. در عوض، مصرف زیاد روی جهت درمان آکنه می تواند به کم خونی منتهی شود. شواهد علمی کمی نشان دهنده این است که روی به درمان آکنه کمک می کند.

به نظر می رسد آکنه با بالا رفتن سن از بین می رود. بر اساس تحقیقی، پس از 44 سالگی، ابتلا به آکنه متداول نیست و برای برخی از زنان این مشکل با یائسگی به پایان می رسد. برای افراد زیر این سن، خوشبختانه درمان های مخصوص بزرگسالان وجود دارد. بیشتر افراد برای عملکرد بهتر، ترکیبی از محصولات را انتخاب می کنند. درمان آکنه زمان بر است -معمولا 4 تا 12 هفته- و شما باید تا رسیدن به نتیجه کامل آن را ادامه دهید.

مصرف کرم های دارویی حاوی بنزوئیل پروکساید، اسید سالیسیلیک یا آلفاهیدروکسی اسید، اولین راه درمانی است. می توانید آنها را بدون نسخه یا با تجویز پزشک تهیه کنید. کرم های بر پایه رتینوئید –ویتامین آ- برای باز شدن منافذ فولیکول مو موثرند. ممکن است پزشک شما داروها یا کرم های قوی تری مثل آنتی بیوتیک ها، رتینوئیدهای خوراکی و مسدود کننده های آندروژن و قرص های ضد بارداری با دوز پایین را تجویز نماید.

اولا، سعی کنید از دست زدن به صورتتان پرهیز کنید. دست زدن به صورت موجب افزایش چربی پوست، التهاب پوست و تقویت رشد باکتری ها می شود. ثانیا، موهایتان را چرب نگه ندارید، از محصولات مراقبت از موی بدون چربی استفاده نمایید. محصولات مراقبت از موی چرب، موجب انسداد منافذ پوست صورت می شود. ثالثا، با پوست خود مهربان باشید. برای شستن صورت از پاک کننده های غیر ساینده به همراه نوک انگشت خود (نه کیسه یا اسفنج) استفاده نمایید. از محصولات مراقبت از پوست ملایم استفاده کنید.