1500 بازدید
45 دیدگاه
آرتریت روماتوئید یک وضعیت التهابی مزمن است که علائم آن به‌تدریج شروع شده و ممکن است شامل درد، خشکی و تورم مفصل باشد. این بیماری می‌تواند اغلب بافت‌های بدن را متاثر کند، اما مفاصل شدیدتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند. علت اصلی ایجاد این وضعیت هنوز ناشناخته مانده است.
آرتریت روماتوئید یک وضعیت التهابی مزمن است که علائم آن به‌تدریج شروع شده و ممکن است شامل درد، خشکی و تورم مفصل باشد. این بیماری می‌تواند اغلب بافت‌های بدن را متاثر کند، اما مفاصل شدیدتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند. علت اصلی ایجاد این وضعیت هنوز ناشناخته مانده است.
عوامل خطر: علت اصلی بروز آرتریت روماتوئید مشخص نیست. محققان دو دسته عامل را در این میان مقصر می‌دانند: عواملی که به استعداد و حساسیت فرد بازمی‌گردد و عوامل آغازکننده بیماری. آرتریت روماتوئید در اغلب موارد، زمانی بروز می‌کند که شخص حساس و آسیب‌پذیر، در معرض عواملی قرار می‌گیرند که پروسه التهابی را آغاز می‌کنند. جنس، ژنتیک و ژن‌ها، موثرترین عوامل برای تعیین خطر یک فرد در ابتلا به آرتریت روماتوئید است.
جنس: به‌نظر می‌رسد جنس نقش عمده‌ای در حساسیت یک فرد به آرتریت روماتوئید دارد. زنان 3 برابر بیشتر از مردان به این وضعیت دچار می‌شوند.
ژنتیک: افرادی که انواع خاصی را از ژن‌های HLA حمل می‌کنند، در مقایسه با افرادی که این ژن‌های خاص را ندارند، بیشتر احتمال دارد که به آرتریت روماتوئید مبتلا شوند.
عوامل آغازکننده: بسیاری از افرادی که حامل ژن‌های خاصی از HLA هستند، هیچ‌گاه به این بیماری دچار نمی‌شوند. علاوه‌براین، وقتی یکی از دوقولوها به این وضعیت مبتلا می‌شود، شانس ابتلای قل دیگر، تنها 1 به 3 است. این واقعیت پیشنهاد می‌کند که عوامل اضافی در ابتلا به آرتریت روماتوئید دخیل هستند.
عفونت: محققان تصور می‌کنند تغییرات جمعیت باکتریال در روده یا دهان می‌تواند از عوامل محیطی آغازگر این بیماری باشد. به هرحال، در این زمان، هنوز شواهد مشخصی دیده نشده که ارتباط عفونت و آرتریت روماتوئید را ثابت کند.
سیگار کشیدن: مصرف سیگار، عامل شناخته شده‌ای است که خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را بیشتر می‌کند. همچنین، شواهدی وجود دارد که سیگار کشیدن احتمال شدیدتر بودن بیماری را از همان ابتدای بروز، افزایش می‌دهد.
استرس: بیماران اغلب وجود دوره‌هایی را از استرس یا تروما، قبل از حمله بیماری‌شان، ذکر می‌کنند. حوادث استرس‌زای زندگی (مانند طلاق، تصادف، اندوه و غیره)، در میان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شایع بوده و اغلب حدود 6 ماه قبل از تشخیص بیماری در آنها رخ داده‌اند.
علائم آرتریت روماتوئید: در اغلب افراد، آرتریت روماتوئید موذیانه آغاز شده و ممکن است هفته‌ها یا ماه‌‌ها بگذرد تا علائم اختصاصی آن به اندازه کافی دردسرساز شوند که فرد را مجبور کند به دنبال درمان باشد. علائم زودهنگام، شامل خستگی، درد عضلانی، تب خفیف، کاهش وزن بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در دست‌ها هستند. در بعضی موارد، این علائم قبل از درد یا سفتی قابل توجه مفاصل دیده می‌شوند.
در اغلب موارد، آرتریت روماتوئید با علائم مرتبط با التهاب بافت‌‌ها نسبت به مفاصل آغاز می‌شوند. به‌طور مثال، فرد مبتلا می‌تواند درد قفسه سینه یا تنگی نفس داشته باشد./
*به نقل از UpToDate
عوامل خطر: علت اصلی بروز آرتریت روماتوئید مشخص نیست. محققان دو دسته عامل را در این میان مقصر می‌دانند: عواملی که به استعداد و حساسیت فرد بازمی‌گردد و عوامل آغازکننده بیماری. آرتریت روماتوئید در اغلب موارد، زمانی بروز می‌کند که شخص حساس و آسیب‌پذیر، در معرض عواملی قرار می‌گیرند که پروسه التهابی را آغاز می‌کنند. جنس، ژنتیک و ژن‌ها، موثرترین عوامل برای تعیین خطر یک فرد در ابتلا به آرتریت روماتوئید است.
جنس: به‌نظر می‌رسد جنس نقش عمده‌ای در حساسیت یک فرد به آرتریت روماتوئید دارد. زنان 3 برابر بیشتر از مردان به این وضعیت دچار می‌شوند.
ژنتیک: افرادی که انواع خاصی را از ژن‌های HLA حمل می‌کنند، در مقایسه با افرادی که این ژن‌های خاص را ندارند، بیشتر احتمال دارد که به آرتریت روماتوئید مبتلا شوند.
عوامل آغازکننده: بسیاری از افرادی که حامل ژن‌های خاصی از HLA هستند، هیچ‌گاه به این بیماری دچار نمی‌شوند. علاوه‌براین، وقتی یکی از دوقولوها به این وضعیت مبتلا می‌شود، شانس ابتلای قل دیگر، تنها 1 به 3 است. این واقعیت پیشنهاد می‌کند که عوامل اضافی در ابتلا به آرتریت روماتوئید دخیل هستند.
عفونت: محققان تصور می‌کنند تغییرات جمعیت باکتریال در روده یا دهان می‌تواند از عوامل محیطی آغازگر این بیماری باشد. به هرحال، در این زمان، هنوز شواهد مشخصی دیده نشده که ارتباط عفونت و آرتریت روماتوئید را ثابت کند.
سیگار کشیدن: مصرف سیگار، عامل شناخته شده‌ای است که خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را بیشتر می‌کند. همچنین، شواهدی وجود دارد که سیگار کشیدن احتمال شدیدتر بودن بیماری را از همان ابتدای بروز، افزایش می‌دهد.
استرس: بیماران اغلب وجود دوره‌هایی را از استرس یا تروما، قبل از حمله بیماری‌شان، ذکر می‌کنند. حوادث استرس‌زای زندگی (مانند طلاق، تصادف، اندوه و غیره)، در میان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شایع بوده و اغلب حدود 6 ماه قبل از تشخیص بیماری در آنها رخ داده‌اند.
علائم آرتریت روماتوئید: در اغلب افراد، آرتریت روماتوئید موذیانه آغاز شده و ممکن است هفته‌ها یا ماه‌‌ها بگذرد تا علائم اختصاصی آن به اندازه کافی دردسرساز شوند که فرد را مجبور کند به دنبال درمان باشد. علائم زودهنگام، شامل خستگی، درد عضلانی، تب خفیف، کاهش وزن بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در دست‌ها هستند. در بعضی موارد، این علائم قبل از درد یا سفتی قابل توجه مفاصل دیده می‌شوند.
در اغلب موارد، آرتریت روماتوئید با علائم مرتبط با التهاب بافت‌‌ها نسبت به مفاصل آغاز می‌شوند. به‌طور مثال، فرد مبتلا می‌تواند درد قفسه سینه یا تنگی نفس داشته باشد./
*به نقل از UpToDate
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
