از گزش کنه ها همیشه خود را محفوظ نگه دارید، از مناطق درختی و علفی دوری کنید به خصوص در ماه های خرداد و تیر.وقتی به مناطق آلوده وارد می شوید بدن خود را از سر تا انگشتان بپوشانید. به پوست خود مستقیما ماده دفع کننده حشرات که حاوی DEET است بمالید.دفع کننده های حشرات حاوی پرمترین را هرگز مستقیما به پوست نزنید، می توانید آنها را به لباس اسپری کنید تا از شر کنه ها در امان بمانید. در بازگشت به داخل خانه بدن خود را بازرسی کنید تا از عدم وجود کنه ها مطمئن شوید. این کار را برای حیوانات خانگی هم انجام دهید.پوست بدن و سر را بشویید تا کنه هایی که سست به بدن چسبیده اند را جدا کنید.

اگر در کنار فرد مبتلا به لایم قرار بگیرید به این بیماری دچار نخواهید شد. و اگرچه حیوانات خانگی می توانند بوسیله کنه آلوده شده باشند، اما نمی توانند خود ناقل این بیماری به انسان باشند مگر اینکه یک کنه آلوده از بدن حیوان خانگی به بدن انسان نفوذ کرده و اورا بگزد. حشراتی مثل پشه، مگس یا کک نمی توانند بیماری را به انسان منتقل کنند. فقط کنه آلوده چنین قابلیتی را دارد.

خیر. در شمال شرقی و شمال مرکزی آمریکا، کنه پا سیاه (کنه گوزن) بیماری لایم را منتقل می کند. در ساحل اقیانوس آرام در آمریکا، بیماری لایم توسط کنه پا سیاه غربی منتقل می شود. دیگر گونه های اصلی کنه موجود در آمریکا مثل کنه تک ستاره و کنه سگ، انتقال باکتری بیماری لایم را نشان نداده اند. اما آگاه باشید: بیماری لایم در 50 ایالت گزارش شدهخ است بعلاوه در کانادا، اروپا، آسیا، استرالیا و آمریکای جنوبی.

در حال حاضر، هیچ گونه واکسن انسانی برای بیماری لایم وجود ندارد. سالل ها پیش برای استفاده در مناطق پرخطر واکسنی توسعه داده شد اما مدت هاست که قابل دسترس نیست.

این مرحله، جدی ترین مرحله بیماری است، یعنی زمانیکه درمان موفقیت آمیز نبوده یا اینکه هرگز شروع نشده است (معمولا ماه ها پس از گزش اوللیه اتفاق می افتد). التهاب مفاصل (آرتریت)، معمولا در زانوها ظاهر می شود و ممکن است مزمن باشد. سیستم عصبی ممکن است احساس غیرعادی را توسعه دهد، بدلیل بیماری اعصاب محیطی (نوروپاتی محیطی) و گیجی. مشکلات قلبی شیوع کمتری دارند اما می تواند التهاب ماهیچه قلب و ضربان نامنظم را شامل شود.

پزشکان می توانند بیماری لایم را به کمک معاینه فیزیکی بیمار و مشاهداتی چون راش پوستی "چشم گاو" شکل bull's-eye، به همراه سابقه علایم بیمار تشخیص دهند. اما هرکسی راش پوستی را نشان نمی دهد و هرکسی نیز به خاطر نمی آورد که آیا گزیده شده؟ آزمایشات خونی خاصی وجود دارد که 3 تا 4 هفته پس از تماس مشکوک از بیمار گرفته می شود و می تواند تشخیص بیماری را تایید کند. آزمایشات دیگر مثل ضربه به نخاع spinal tap و یا بیوپسی پوست نیز از جمله تست هایی است که انجام می شود تا احتمال سایر بیماری ها را صفر کند.

یک تا چهار هفته اول پس از گزیده شدن بوسیله کنه آلوده، بیشتر افراد برخی علایم بیماری لایم را تجربه می کنند. راش پوستی دایره ای شکل و گسترده که erythema migrans نامیده می شوند در 70 تا 80 درصد موارد در محل گزش توسعه پیدا می کند.برخی افراد علایم کامل را را در این مرحله گزارش داده اند مثل تب، لرز، سردرد، خستگی، تورم غدد لنفاوی، درد مفصلی و درد عضلات.

بیشتر بیماری های لایم به کمک آنتی بیوتیک ها قابل درمان است به خصوص وقتی که تشخیص و درمان عفونت در مراحل اوللیه صورت گیرد. هرچه بیماری دیرتر تشخیص داده شود نیاز به درمان آنتی بیوتیکی طولانی مدت تر و وریدی خواهد بود.

اگر بیماری در مراحل ابتدایی تشخیص و درمان داده نشود، می تواند به مناطق بیشتری از بدن گسترش پیدا کند و مفاصل، قلب و سیستم عصبی را تحت تاثیر خود قرار دهد (پس از چند هفته تا چند ماه پس از گزش اولیه). راش های بیشتری ممکن است ظاهر شود و بطور متناوب درد و ضعف در بازوها و پاها ممکن است وجود داشته باشد. فلج عصب صورت (فلج بل)، سر درد و ضعف حافظه از دیگر علایم این مرحله هستند. همچنین ضربان قلب بالا و تا حدودی از دست دادن کنترل ماهیچه های صورت نیز دیده می شود.

اگر در بدن خود کنه یافتید بسیار مهم است که آن را به درستی خارج کنید.با استفاده از موچین نوک باریک، قسمتی از کنه را که به پوست شما نزدیکتر است را بگیرید. به آرامی کنه را مستقیم بیرون بکشید بدون اینکه آن را بچرخانید. محل گزش را با آب گرم و صابون بشویید. کنه مرده را در سطل آشغال بیندازید. در تلاش برای خارج کردن کنه از کبریت روشن، پولیش ناخن، ژله نفتی یا دیگر مواد موضعی استفاده نکنید.

بیماری لایم یک بیماری عفونی است که از طریق گزش کنه آلوده به باکتری Borrelia burgdorferi به بدن منتقل می شود. کنه ها معمولا این باکتری را بوسیله گزش حیوانات آلوده مثل گوزن و موشها دریافت می کنند. بیشتر کسانی که بوسیله کنه ها گزیده می شوند به لایم مبتلا نمی گردند. همه کنه ها آلوده به این باکتری نیستند و هرچه مدت زمان اتصال کنه به بدن بیشتر باشد خطر ابتلا به بیماری لایم هم بیشتر خواهد شد.