عوارض فرسودگی گرمایی

عوامل خطر

1. سن کم و سن بالا: کودکان کمتر از 4 سال و بزرگسالان بالاتر از 65 سال در معرض خطر بیشتری برای ابتلای به خستگی گرمایی هستند، زیرا توانایی بدن برای تنظیم دمای خود در کودکان هنوز کامل نشده است و در افراد پیر هم در اثر بیماری‌ها، مصرف داروها و سایر عوامل کاهش می‌یابد.
2. برخی داروها: داروهایی که روی توانایی بدن برای حفظ آب خود و عکس العمل مناسب به گرما موثرند عبارتند از: داروهای فشارخون بالا و بیماری‌های قلبی (بتابلوکرها و دیورتیک ها)، داروهای ضد‌حساسیت یا ضد آلرژی (آنتی هیستامین ها) و داروهای آرام بخش و یا ضد روان پریشی. به علاوه برخی داروهای غیر قانونی و غیر مجاز مثل کوکایین، آمفتامین و اکستاسی می‌توانند دمای داخلی بدن را افزایش دهند.
3. چاقی: وزن اضافی بدن روی توانایی بدن برای تنظیم دمای خودش موثر است و باعث می‌شود بدن گرمای بیشتری را نگه دارد.
4. تغییرات ناگهانی دمای هوا: اگر شما به گرما عادت نداشته باشید، بیشتر دچار بیماری‌های ناشی از گرما مثل خستگی گرمایی خواهید شد. اگر در یک شهر خنک زندگی می‌کنید و به یک منطقه با آب و هوای گرم سفر کنید و یا اگر جایی زندگی می‌کنید که موج گرمایی در آنجا زودتر شروع می‌شود، در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با گرمای هوا خواهید بود، زیرا بدن نمی‌تواند به راحتی به دمای بالای هوا عادت کند.
5. بالا بودن شاخص گرمای هوا: شاخص گرمای هوا، مقدار دمای خاصی است که هم دمای بیرون و هم رطوبت را در نظر می‌گیرد. وقتی که رطوبت هوا بالاست، عرق نمی‌تواند به راحتی تبخیر شود و بدن سخت‌تر می‌تواند خودش را خنک کند و در نتیجه باعث بروز خستگی گرمایی و گرمازدگی در فرد می‌شود. وقتی شاخص گرما 33 درجه سانتیگراد یا بیشتر است، بایستی اقدامات لازم را برای خنک نگه داشتن خود انجام دهید.